Śri Sathya Sai Baba............................. ŚWIATŁO MIŁOŚCI

 numer 18 - listopad-grudzień 2003

BÓG  ZSTĘPUJE  ABY  PROWADZIĆ

 Fragment tłumaczenia książki „God Descends to Guide”- zebrane przez  Prakasha Chandra Mehrotra, wyd. w 1997r.

MODLITWA

    Ukochany Panie, ta praca jest płynącą z głębi serca modlitwą u Twych Boskich Lotosowych Stóp. Pełna garść wody, zaczerpniętej z „Matki Ganges”, jest ofiarowana „Matce Ganges”. Ty jesteś Źródłem, Inspiratorem, Tym, który daje motywację i Dawcą łez. Łez Radości i Błogości podczas wypełniania  tego zadania.

Niech Twoja Łaska spływa na tych, którzy czytają tę książkę i podążają za Twoim Przewodnictwem w podróży życia, aby zrealizować Boskość i osiągnąć Wyzwolenie.

Moje, pełne miłości i wdzięczności, pokłony u Twych Lotosowych Stóp, za Twoją Łaskę.

                              Prakash Chandra Mehrotra

NOTA OPRACOWYWUJĄCEGO

Drogie Siostry i Bracia

          Sai Ram

Muszę powiedzieć, że czuję się bezgranicznie szczęśliwy, mogąc być częścią Czasu, kiedy sam Bóg zstąpił na ziemię, aby prowadzić ludzkość. Doświadczanie Baby, w całej Jego Chwale i Boskości, przez wszystkie te lata, było najcudowniejszym i najcenniejszym doświadczeniem mojego życia. Rozmyślając nad minionymi latami, przypominam sobie, że w 1955 roku przybyłem do owczarni Śirdi Sai i aż do 1968 On był tym, który prowadził i ochraniał mnie na każdym kroku mojego życia. W 1969 roku, przez cudowne doświadczenie, zostało mi objawione, że Śirdi Sai i Sathya Sai, są jednym i tym samym. Od tego czasu żyję pod parasolem łaski Sai, jest to nie dającym się wytłumaczyć doświadczeniem. Jednak dopiero w 1984 r., po wstąpieniu do Organizacji Śri Sathya Sai i aktywnym uczestnictwie w Programie Nauczania w Wartościach Ludzkich, byłem w stanie głębiej doświadczyć Boskość Swamiego i jaśniej zrozumieć Jego Nauki i ich praktyczne zastosowanie w codziennym życiu. Byłem także dzięki temu zdolny zmienić i ulepszyć samego siebie.

          Baba, w Swoim niezrównanym Stylu, aby nauczać najtrudniejszego w najprostszy sposób, ustanowił rok 1995-1996 rokiem Sathyi, a rok 1996-1997, rokiem Dharmy. Aby uczcić te dwa wyznaczone lata, zorganizowano w Prashanthi Nilayam dwie wspaniałe wystawy. Podczas związanej z nimi pracy, otrzymałem poruszające serce wglądy w Istotę Swamiego, oraz mocną inspirację, aby opracować tę książkę. Od tego czasu czyniłem pokorny wysiłek, aby zebrać to, co Pan w Swej Boskiej Miłości mówił i objawiał nam od czasu do czasu o Sobie, o Sathyi i o Dharmie, mając na uwadze ich wewnętrzne znaczenie.

          Czytajmy wszyscy, kontemplujmy i praktykujmy to, co On głosi, aby przemienić każdego z nas z Człowieka w Istotę Ludzką, a z Istoty Ludzkiej, w Boską.

Mahaśiwarathri   27.03.1997

Wasz w Jego Miłości - P.C. Mehrotra

SŁOWO WSTĘPNE

    Chociaż napisano wiele książek o Swamim i według Jego nauk, ta szczególna książka różni się od pozostałych, głównie z powodu zaprezentowania czytelnikowi esencji nauk i wykładów Śri Sathya Sai Baby, we własnych słowach Pana. Chociaż jest ona zwięzłym opracowaniem Podstawowej Prawdy, która wypływała z ust Pana, przez pewien okres, różni się od innych opracowań, ponieważ łatwo ją dogłębnie zrozumieć. Zbiór Śri P. C. Mehrotry jest jasny i pomocny zarówno dla wyznawcy, który już przylgnął swoją wiarą do naszego Ukochanego Pana, jak i dla zupełnego nowicjusza, który gorąco pragnie zrozumieć Kosmiczny Fenomen zwany Śri Sathya Sai Baba. W rzeczy samej ta książka stara się przekazać, gorliwemu poszukiwaczowi fakty o Śri Sathya Sai Babie, drogi realizacji Boga i - co najważniejsze - sposób, w jaki Osiągnąć Cel – Urzeczywistnienie Boga.

                              Sai Ram

23.02.1997    Wasz w Braterstwie  - Indulal H Shah.

ADWENT  AWATARA

          Kiedykolwiek ma miejsce kryzys w praktykowaniu Dharmy (Prawości) i krzewi się bezprawie, Ja inkarnuję się w kolejnych wiekach.

                                  Bhagawad Gita IV 7

PRZYJŚCIE  OBECNEGO  AWATARA

          „Przybyłem w odpowiedzi na modlitwy  mędrców, świętych i duchowych aspirantów, w celu przywrócenia Prawości (Dharmy)”.      

                              Shri Sathya Sai Baba

JEGO  PONOWNE  WCIELENIE

(z Śirdi Sai w Sathya Sai)

          Kiedy w 1918 r. Najwyższa Energia (Mahaśakthi) postanowiła opuścić poprzednie ciało, zostało przekazane Kaka Saheb Dikshitowi, że za osiem lat odrodzi się ona ponownie. Także Abdul Baba został poinformowany, że po siedmiu latach objawi się ona w stanie Madras. Trzy miesiące po pogrzebie (samadhi), w odpowiedzi na pytanie, w czasie objawienia przed domem w Kirkee, zostało przekazane Oświadczenie, że ciało umarło, „Ciało odeszło, ale ja objawię się ponownie”.

          Oświadczenie przekazane Kaka Sahebowi głosiło, że Manifestacja będzie miała miejsce po ośmiu latach, a nie jako ośmioletnie ciało. Tak to zostało odnotowane, ponieważ Kaka Saheb polegając na swojej pamięci zapisał to, ale dużo później. Liczba 7 okazała się prawdą, ponieważ to ciało inkarnowało się w 1926 r., po spędzeniu dziewięciu miesięcy w łonie. Zatem nawet oświadczenie o 8 latach, uczynione Kaka Sahebowi jest prawdziwe.

JEGO OŚWIADCZENIE (z dnia 20.10.1940r.)

          Kiedy przebywałem w Uravakondzie, pobierając nauki w szkole średniej, pewnego dnia odrzuciłem książki i odszedłem. Oświadczyłem, że mam Moją pracę, która na Mnie czeka. Tego dnia, kiedy ujawniłem się jako Sai Baba, pierwszą pieśnią, jakiej nauczałem zebranych w ogrodzie, do którego poszedłem z domu nauczyciela telugu, była:   

„Manasa bhadźore guru ćaranam    

Dhusthara bhawa sagara tharanam”

          Wezwałem wszystkich, którzy cierpią w niekończącym się kole narodzin i śmierci, do oddawania czci Stopom Guru (duchowego nauczyciela), Guru, który zapowiedział Swoje przyjście, który przybył ponownie, aby wziąć na siebie brzemię tych, którzy znaleźli w Nim schronienie. To było moje pierwsze Orędzie do Ludzkości „Manasa bhadźore”- wielbienie w umyśle. Nie potrzebuję waszych kwietnych girland i owoców, rzeczy, które można dostać za annę[1], lub dwie. Tak naprawdę one nie są wasze. Dajcie mi coś, co jest wasze, coś, co jest czyste i pachnące aromatem cnoty i niewinności, obmyte łzami skruchy.

JEGO  MISJA                                   

Powodem, dla którego przyszedł Awatar, jest oczyszczenie ścieżki duchowego postępu Człowieka. Niepokój (ashanthi), w którym człowiek jest pogrążony, musi zostać pohamowany. To oznacza ocalenie sadhaków (Parithraanaja Saadnunam), ocalenie wszystkich dobrych dusz (indywidualnych istnień) z kleszczy smutku (ashanthi), spowodowanego przez żądzę wiedzy o podrzędnych, nie posiadających znaczenia, doczesnych sprawach.

Wszystkie istoty muszą osiągnąć Śanthi (Pokój) i Santhośę (Zadowolenie); to jest misja, dla której Pan, wciąż na nowo, przybywa na ziemię. Wybiera miejsce pełne świętości (Parithrathwam) i Boskości (Diwjathwam) i przybiera ludzką formę, tak więc możesz Go spotkać i rozmawiać z Nim, zrozumieć i ocenić, słuchać i naśladować, doświadczać i osiągać korzyść. Sai przybył, aby wypełnić najwyższe zadanie - zjednoczenia całej ludzkości, jako jednej rodziny, poprzez więź braterstwa. Przybył również w celu potwierdzenia i wyjaśnienia Atmicznej Realności każdej istoty, w celu wyjawienia Boskości, podstawy, na której spoczywa cały Kosmos.

JEGO  SZCZEGÓLNOŚĆ

          W tej Boskiej Inkarnacji (Awatara) niegodziwcy nie będą zniszczeni, będą poprawieni i zreformowani, edukowani i sprowadzeni na powrót na drogę, z której zbłądziwszy zeszli. Drzewo, na którym roją się białe mrówki nie będzie ścięte, zostanie ocalone.

          Awatar ten, nie wybierze innego miejsca, niż miejsce Swoich narodzin, na centrum Swojej Boskiej Gry, objawiania Swoich Cudownych Sił i Boskich Nauk (Lili, Mahims i Upadhesh). To drzewo nie będzie przesadzone, będzie rosło tam, gdzie rosło od samego początku.

          Inną Jego cechą szczególną jest to, że ten Awatar, w Swojej działalności, nie ma przywiązania do członków rodziny, w przeciwieństwie do zstąpień Ramy, Kriszny itd., których życie rozgrywało się przeważnie pomiędzy członkami rodziny i dla nich.

          Ten Awatar jest tylko dla bhaktów, sadhów i sadhaków (oddanych, szlachetnych dusz i aspirantów). Nie praktykuje dżapy (recytacji świętego imienia), dhjany (medytacji), czy jogi (praktykowania jedności z Bogiem). Nie zna czczenia, nie będzie modlił się do nikogo, bo On jest Najwyższy. To On uczy ciebie wielbienia i modlitwy.

JEGO  NATURA

Istotą mojego życia jest Miłość (Prema). Jestem oceanem współczucia (daja). Zrozum Mnie i Moją naturę właściwie. Awatar jest dzieckiem pomiędzy dziećmi, chłopcem pomiędzy chłopcami, mężczyzną wśród mężczyzn i kobietą między kobietami. Jest tak dlatego, aby przesłanie Awatara mogło dotrzeć do każdego serca i otrzymać pełen zapału odzew, jako stan Anandy. Oto jest współczucie Awatara, które leży u podstaw Jego wszystkich działań. Moja natura może być zrozumiana przez was tylko wtedy, kiedy nosicie okulary świętości; święte sprawy mogą być rozpoznane tylko przez świętego poszukującego.

JEGO  FORMA

Bóg jest Najwyższą Energią (Mahaśatki), a indywidualny byt (dżiwa) jest energią, która tworzy iluzje (majaśakthi). Bóg jest rzeczywisty, a indywidualny byt jest zaledwie ułudą, cieniem, pozorem, złudzeniem.

          Nawet Ja musiałem przyoblec się w majaśakthi, aby przybyć pomiędzy was jak policjant, który jest zmuszony nosić ubiór złodzieja, aby mógł dostać się pomiędzy członków gangu, pojmać ich i zażądać wytłumaczenia.

          Pan nie może przybyć w pełni Swojej mocy (Mahaśakthi). Musi On przyjść z pomniejszoną chwałą i przytłumić Swój blask, aby móc stać się obiektem Bhakti (Wielbienia) i ofiarowanego Mu służenia. Pan musi przybyć w ludzkiej formie i przebywać pomiędzy ludźmi, aby mogli Go słuchać, kochać, czcić, być z Nim w kontakcie i przestrzegać Jego zaleceń. Musi On mówić językiem ludzi i zachowywać się jak ludzka istota, jak członek rodzaju ludzkiego. W przeciwnym, bowiem razie, byłby albo negowany i lekceważony, albo obawiano by się Go i unikano. Gdyby przybył z Ćakra[2] i Śankha[3], wszyscy uciekliby w bojaźni.

          Zstąpienie Boga może być porównane do matczynego pochylenia się, aby podnieść płaczące dziecko. Awatar - znaczy, że Bóg zniżył się ze stanu Boskości do stanu człowieczeństwa.

JEGO  IMIĘ

          Jakie jest dokładne znaczenie imienia SAI BABA? Sai oznacza tysiąc lotosów (Sahasrapadhma), urzeczywistnienie (Saakshaatrikaara) itp.

          Sai znaczy Matka, a Baba, Ojciec; to znaczy Ten, który jest zarówno Ojcem jak i Matką, oraz celem wszystkich duchowych dążeń.

          Zawsze współczująca Matka, Wszystkowiedzący Ojciec i cel duchowych wysiłków.

          Kiedy błądzicie po omacku w ciemnym pokoju, musicie wykorzystać szansę, kiedy ktoś wnosi lampę. Pośpiesznie zbieracie rozrzucone tam swoje rzeczy, albo odkrywacie gdzie one są ulokowane, albo robicie cokolwiek jeszcze potrzeba. Podobnie, uczyńcie najlepszy pożytek z szansy, kiedy Bóg przybył w ludzkiej postaci pod same drzwi i bądźcie gotowi ocalić siebie od nieszczęścia.

          Wasi fizyczni rodzice okazują miłość z pewną dozą egoizmu, ale Sai - Matka i Ojciec – okazuje uczucie i gani tylko po to, aby doprowadzić was wprost do zwycięstwa, w walce o Samourzeczywistnienie (urzeczywistnienie Boga).

JEGO  SŁOWA

          Nie daję wykładów, ale mikstury dla uzdrowienia waszego umysłu i dla moralnego pokrzepienia. Zatem weźcie Moje słowa jako lekarstwo konieczne dla waszego zdrowia.

          Nie traktujcie Moich słów zbyt lekko; nie mówcie - widzieliśmy Sai Babę i słyszeliśmy jak przemawia, to wszystko było bardzo fajne. Postanówcie wziąć sobie do serca, chociaż jedną z Jego rad, dla waszego duchowego udoskonalenia. Jest bardzo niewłaściwe, gdy zanieczyszczamy ciało, popełniając pojedynczy zły uczynek, lub przebywając w złym towarzystwie. Uświęcajcie ciało, uświęcajcie każdą pracę przez ofiarowanie jej wyższemu celowi. Nie rozkazuję wam dzisiaj z pozycji Mojego autorytetu. Mówię do was z pełni Premy (Miłości), na podstawie prawa, jakie mam, aby poskramiać was i wskazywać drogę.

JEGO  RADY

          Powtarzałem wam cały czas te same prawdy i czasami mogliście nawet doznać uczucia, że mam niewiele do powiedzenia! No cóż, matka musi powtarzać te same pouczenia dziecku, wciąż na nowo, aż dziecko nie przyswoi sobie ich i nie będzie się zachowywało poprawnie.

          Wedamata i Getamata (Matka Wed i Gity) powtarza te same prawdy - ciągle od nowa, w różnych kontekstach. To jest wspólne wszystkim matkom - wszechogarniające pragnienie, aby uczynić dzieci lepszymi i prowadzić je ścieżką postępu. Jak możesz dać Mi anandę?          Jeśli weźmiesz sobie do serca to, co mówię i wprowadzisz w codzienną praktykę. Postanawiając zajść wysoko, ale przyciągany przez niskie energie oszukujesz siebie. Popraw swój charakter i postępowanie. Oczyść swoje uczucia i odruchy.

JEGO  CUDA

          Przybyłem, żeby pomóc wszystkim osiągnąć satwiczną (łagodną) naturę. Może słyszeliście ludzi mówiących o cudach, o zaspokajaniu przeze Mnie wszystkich waszych potrzeb, uleczaniu waszych chorób. Nie jest to wszystko tak ważne jak sathwaguna (stan zrównoważenia) - wysoko sobie to cenię i wpajam to.

          Oczywiście zsyłam na was błogosławieństwo zdrowia i powodzenia, ale tylko po to, żebyście mogli z większym entuzjazmem i z mniejszymi przerwami, kontynuować Duchową Sadhanę.

          Znam twoje imię, twoje wykształcenie, twój zawód, twoją pozycję i twoją historię. Ty nie znasz Mojej. Nie mam potrzeby wiedzieć wszystkiego o tobie, ale chcę abyś ty wiedział coś o Mojej Chwale. Daję ci, więc wejrzeć w Nią – objawiając Mahimę - Boski cud.

JEGO  BOSKIE PRZYCIĄGANIE

          Znaki i cuda, które objawiam, mogą być nazwane ćamatkarara[4], prowadząc do samskary[5], która daje bodźca do paropkary[6] i rezultatem jest sakhathkara. Ćamathkara jest każdym czynem, który przyciąga z powodu niemożliwości jego wytłumaczenia. Aspekt przyciągania jest właściwy Awatarowi. Jest to charakterystyczne dla Boskości.

          Dlaczego Boskość przyciąga? Pragnie przemieniać, przebudowywać, reformować - proces zwany samskarą. Co jest celem tej przebudowy? - Uczynić człowieka użytecznym i pomocnym dla społeczeństwa, aby ścierać jego ego i utwierdzić w jedności wszystkich istot w Bogu. Kto poddał się procesowi samskary staje się pokornym sługą tych, którzy potrzebują pomocy. To jest stan paropkary. Służba tego rodzaju, czyniona z szacunkiem i bezinteresownie, przygotowuje człowieka do urzeczywistnienia jedności przenikającej wszystko. Ten stan to Sakśathkara.
                                                                                                                                                                                                              

JEGO  ŁASKA

          Jaką inną pracę mam wykonywać, jeśli nie rozlewać Łaskę? Przez darśan, sparśan i sambhaaśan (widzenie, dotykanie i rozmowę) uczestniczysz w tej Łasce. Kiedy rozpuści się „to” i roztopi „tamto” - wtedy dwa mogą stopić się ze sobą. Nie traktuj Mnie jako Kogoś kto jest daleko, ale jako bardzo bliskiego tobie. Nalegaj, wymagaj i żądaj Łaski ode Mnie. Nie wychwalaj Mnie i nie schlebiaj. Przynieś swoje serce do Mnie i zdobądź Moje Serce. Nikt z was nie jest obcy dla Mnie. Przynieście do Mnie swoje obietnice, a ja dam wam Moją obietnicę. Jednak najpierw zobacz, czy twoja obietnica jest prawdziwa i szczera. Zobacz, czy twoje serce jest czyste; To wszystko.

          Łaska Pana płynie zawsze, tak, jak płynie prąd elektryczny przez kabel. Podłącz żarówkę, a prąd elektryczny rozjaśni twój dom. Żarówką jest sadhana (praktyka duchowa), którą wykonujesz, domem jest twoje serce.        

          Możesz powiedzieć, że postęp jest możliwy tylko przez Moją Łaskę, lecz chociaż Moje serce jest tak miękkie jak masło, rozpuszcza się ono tylko wtedy, kiedy jest trochę ciepła w twojej modlitwie. Dopóki nie zrobisz jakiegoś zdyscyplinowanego wysiłku, jakiejś sadhany - Łaska nie może na Ciebie zstąpić. Tęsknota, udręka niespełnionego celu, roztapiają Moje serce. To jest udręka (aaredana), która zdobywa Łaskę. Jeżeli zdobywasz Łaskę Pana, nawet wyroki przeznaczenia mogą być przezwyciężone.

JEGO POSTANOWIENIE   (SANKALPA)

          Nic, nie może Mnie powstrzymać, lub zaniepokoić, czy rzucić cień na Mnie, w tej ludzkiej formie; bądź tego pewny. Nawet jeden włos nie może być dotknięty przez siły oszczerstwa, nieufności, czy ignorancji. Moja sankalpa (postanowienie) musi górować. Moje zadanie musi być wykonane. Moja misja odniesie sukces. Przybyłem, aby oświetlić ludzkie serce Boskim Światłem i uwolnić człowieka od iluzji, która odciąga go od ścieżki śanthi (pokoju), doskonałej równowagi ducha, zrodzonej z urzeczywistnienia.

          Ty także nie powinieneś poddawać się rozpaczy, lub zniechęcać. To Moja sankalpa (wola), że wzrastasz w duchowym rozwoju. Zgromadziłem was wszystkich; położę solidny fundament, zbuduję ściany, wzniosę dach i wykończę ten dom. Moja sankalpa nigdy nie okaże się nieskuteczna.

JEGO POZORNE NIEZADOWOLENIE I LEKCEWAŻENIE

          Pozwólcie Mi to powiedzieć. Mówię ostre słowa i karzę niektórych, ponieważ mam Miłość (Premę) dla nich. Gorliwie ich poprawiam i czynię lepszymi narzędziami.

          Jeśli nie byliby Moimi, zrezygnowałbym z nich i nie zwracałbym uwagi na ich uchybienia. Mam prawo poskramiać tych, którzy są Moimi. Wiem także, że oni cenią Moje słowa i czują się zasmuceni, kiedy jestem z nich niezadowolony. Czasami działam, jakbym trzymał was na dystans, ale robię to celowo, by szybciej was przemienić. 

          Gdy jeden odcinek drogi jest w naprawie, jadę przez objazd i nie używam tej naprawianej części przez jakiś czas. Robię tak, aby naprawa była wykonywana jak najszybciej, bym mógł znowu używać tej drogi.

JEGO  URODZINY

          Nie zgadzam się na określoną datę w kalendarzu, jako datę Moich urodzin, ponieważ dzień, w którym Boskość zakwita w twoim sercu, uważam za dzień Moich urodzin w tobie.

          Dlatego każdy z was powinien indywidualnie świętować taki dzień, jako Moje urodziny. Dzień, w którym postanowisz zastosować Moje rady i podążać według Moich wskazań, przekładać Moje przesłanie na akty służenia oraz zaangażować się w sadhanę - ten dzień jest dla Mnie datą Moich urodzin.

          Dzień 23 listopada, który teraz czcicie jako dzień, w którym się urodziłem, pozostaje tylko zwykłym dniem, jeśli obchodzicie go w rutynowy, schematyczny sposób. Czcij człowieka, a uwielbienie dosięgnie Mnie. Lekceważąc człowieka, lekceważysz Mnie. Jaki jest pożytek z czczenia Pana, jeśli poniża się człowieka, który jest Jego odpowiednikiem na ziemi? Miłość do Boga musi przejawiać się jako miłość do człowieka i powinna wyrażać się jako służenie.

          Tylko przez miłość, którą się dzielimy, może być osiągnięty pokój. I to zarówno przez jednostkę, jak i przez naród. Moje życie jest Moim Przesłaniem, a moim Przesłaniem jest Miłość. To wyjaśnia, dlaczego gromadzicie się tutaj w setkach tysięcy.

JEGO  TAJEMNICA

          Pozwólcie, że wam powiem, iż nie możecie zrozumieć Mnie i Mojej tajemnicy, bez uprzedniego zrozumienia samych siebie. Ponieważ, jeśli jesteście zbyt słabi, aby pojąć swoją własną Rzeczywistość, jak możecie mieć nadzieję na zgłębienie znaczenia bardziej doniosłej Rzeczywistości Mojego Przyjścia? Aby objąć myślą owo znaczenie, musicie podrzeć na strzępy wątpliwości i teorie, które macie obecnie i kultywować Miłość, ponieważ ucieleśnienie Miłości może być zrozumiane, tylko przez Miłość (Prema). Cuda i niezwykłe zdarzenia, które nie mogą być wyjaśnione w kategoriach nauki, są tak naturalne dla Mnie, że śmieszy Mnie, kiedy określacie je mianem cudów. Pan zapowiedział, że zstąpi dla odnowienia Prawości (Dharma) i przyjmie ludzką postać, aby wszyscy mogli gromadzić się wokół Niego i odczuwać wzruszenie przebywając w Jego towarzystwie i rozmawiając z Nim. I Pan przyszedł, jak zapowiedział. Nikt nie może zrozumieć Mojej Tajemnicy. Najlepsze, co możecie zrobić, to zanurzyć się w niej. Nie ma sensu argumentować za i przeciw. Zanurkuj i poznaj głębię. Zjedz i poznaj smak. Wtedy będziesz mógł rozprawiać o Mnie, ku zadowoleniu serca. Rozwijaj Prawdę (Sathję) i Miłość (Premę), a wtedy nie będziesz nawet potrzebował modlić się do Mnie, aby uzyskać to, czy tamto. Wszystko będzie ci dane bez proszenia.

JEGO  PRZEWODNICTWO  W PRAWDZIE I PRAWOŚCI (SATHJA i DHARMA)

SATHYA - PRAWDA O STWORZENIU,  EWOLUCJI  I CELU CZŁOWIEKA

PRAWDA O STWORZENIU

          Istnienie stworzenia zakłada Stwórcę. Nic nie może się stać bez Woli uczynienia tego. Przed początkiem rzeczy musiała być jakaś Wola, która życzyła sobie, aby one powstały. To mógł być tylko Ten, który stał się tym wszystkim, jakakolwiek była nazwa, czy forma, którą te rzeczy przybrały. Ta Wola jest Miłością, jest Mądrością, jest Mocą, jest Błogością.

          Kiedy z Woli Boga, który jest Uniwersalnym Absolutem, zaistniał Kosmos, powstał on tylko z Absolutu, jako że zarówno wtedy, jak i teraz, był i jest tylko JEDYNY, pomimo całej tej pozornej różnorodności. Wola, która emanowała z Absolutu, skłoniła nas do postrzegania i doświadczania wielości; oto Jest wszystko, co się wydarzyło. Jedyna rzeczywistość jest ciągle tym Jedynym, nie podlega żadnej zmianie. My, jako stworzenie, zostaliśmy „nałożeni” na JEDYNEGO iluzją wielości. Dlatego Bóg jest zarówno materialną podstawą, jak i sprawczą przyczyną, złoto i złotnik, glina i garncarz, zarówno nasionko jak i roślina. „Bidżam maam sarwa bhuthaanaam” mówi On w Gicie, „Ja jestem zarodkiem wszystkich elementów i wszystkich stworzeń.” Natura jest Jego Ciałem. Kosmos jest Jego Wolą. Wedy są jego Oddechem.

          „Ajam Atma Brahma”- Atma jest Brahmanem. Jednostka jest uniwersalna, stwarzając pozory bycia oddzieloną. Jednostka istnieje, poznaje i jest poznawana, raduje się i daje radość, ponieważ jest uniwersalna.

          Cienki płomień świecy może zapalić tysiące innych świec i nadal płonąć z tą samą siłą. Inne płomienie muszą uznać, że mają w sobie płomień tej pierwszej. Jeden zapala wiele; Jeden świeci w wielu i poprzez wiele, Jeden jest wieloma. Ekoham Bahusjam; Jedyny, który postanowił przejawić się jako wielość, aby radować się swoją własną różnorodnością. Jeden objawia się jako cała ta wielorakość. Oto jest Prawda.

          Gwiazdy są Brahmanem, Słońce jest Brahmanem, Księżyc jest Brahmanem, Woda jest Brahmanem, Niebo jest Brahmanem; Matka i Ojciec Są Brahmanem, Wajkuntha (niebo wyznawców Wisznu) jest Brahmanem, Szczęście jest Brahmanem. Wszystkie istoty i Dżiwy (Dusze) są Brahmanem. To, co się narodziło jest Brahmanem. Ten, który podtrzymuje i ten, który niszczy, obaj są Brahmanem. Głowa rodziny jest Brahmanem; Karma (bagaż uczynków) jest Brahmanem, Ciało jest Brahmanem, Stworzenie, siły życia są Brahmanem. Wszystko jest Brahmanem. Sabha[7] jest Brahmanem, a to jest SAI BRAHMA, który mówi wam tę Prawdę.

          Drzewo, które wyrasta z mułu ostatecznie staje się jednym z mułem. Tak samo dzieje się ze stworzeniem, które emanuje z Brahmy i staje się jednym z Brahmą. Dla zewnętrznego wzroku przejawia się jako różne od Brahmana. Oto największa tajemnica stworzenia.

PRAWDA  O  ILUZJI

          Ekran jest Prawdą (Sathja), a wyobrażenia, które przelotnie się na nim ukazują są fałszem (mithja). Kiedy patrzysz na film, nie widzisz ekranu. Zapominasz o jego istnieniu i myślisz, że tam jest po prostu film i nic, co byłoby jego podstawą. Ale ekran jest tam przez cały czas i to tylko ekran sprawia, że doświadczasz filmu. Naraajana (Bóg) jest ekranem, a świat obiektywny (prakrithi) jest filmem. Kiedy trwa przedstawienie, ekran jest podstawą (aadhaara), a świat obiektywny (prakrithi) staje się Bogiem Wszechprzenikającym (Narajanam). Ekran jest Prawdą (Sathya), opowieść jest światowym życiem (samsaram), ponieważ zawiera tylko trochę istotnej treści (saram).

          Człowiek jest zaledwie odbiciem Boga. Nawet Natura jest tylko przejawem Boga; Rzeczywistością jest On sam.

          Prawo przejawiania się, które zwodzi jako wieloraka manifestacja, jest iluzją (maja). Nie jest ono zewnętrzne dla Boga, jest Mu przyrodzone, tak jak wszystkie moce, które od Niego są nieodłączne.

          Cały wszechświat jest prawdziwą formą Brahmana. Z powodu ograniczeń umysłu, człowiek niezdolny jest pojąć bezmiaru Brahmana. Tak jak lina mylona jest z wężem, podobnie człowiek doświadcza cierpienia z powodu nałożenia się jednostki na Brahmana. Niezrozumienie Prawdy jest Ignorancją. Zrozumienie Prawdy jest Mądrością. Mądrość i Ignorancja nie powinny być pojmowane w kategoriach wiedzy książkowej. Wszystko - wszechświat, jednostka i społeczeństwo - jest Mądrością. Mądrość jest prawdziwą formą Prawdy, Bogiem.

          Powietrze, które jest wszechprzenikające jest Brahmanem. Jest ono niewidoczne i nieuchwytne. Jest obecne wszędzie dookoła nas, nie możecie zaprzeczyć jego istnieniu, jest ono podstawą waszego bytu. To powietrze jest iluzją (mają).

          Iluzja (maja) nigdy nikogo nie krzywdzi. Nie ma ona rąk, aby związać kogokolwiek i panować nad nim. To ty jesteś rękoma i nogami. Ty jesteś tym, który trzyma się maji, to nie ona cię trzyma. Tak samo jak trzymasz się maji, trzymaj się także Brahmana. Całe stworzenie jest oparte na maji. Zrodzeni w maji, wzrośli w maji niemądrzy ludzie nie rozumieją maji. Życie jest złudą, pokrewieństwo jest Mają, życie rodzinne jest Mają, śmierć jest Mają. Dlaczego jesteśmy schwytani w taką Iluzję? Podstawową przyczyną tego jest Ignorancja. Karma jest powodem Ignorancji.

PRAWDA  O  EWOLUCJI

          Wszechświat, albo inaczej mówiąc obiektywne stworzenie, nie ma początku ani końca i dlatego, zgodnie z prawami ewolucji czasu, wycofa się on z grubego do subtelnego stanu. Po przebyciu w tym stanie przez pewien okres, znowu powróci się do stanu przyczynowego, z którego się wyłonił. Z Jedności, z którą się scali, stopniowo zamanifestuje się jako Wielość, poprzez subtelne i grube stany wyrażania.

          Każdy z was z wysiłkiem wspinał się w górę, od kamienia do rośliny, od rośliny do zwierzęcia, od zwierzęcia do człowieka! Nie staczaj się z powrotem do poziomu zwierzęcia, wzrastaj wyżej do Boskości, świecąc nowym blaskiem Miłości.

          Boskość jest energią, która pobudza, impulsem, który sprawia, że krąży krew w waszych żyłach. Przenosi Ona wiedzę i doświadczenia poprzez nerwy, które są współzależne i gromadzą do magazynu wrażenia, zebrane przez wasze zmysły, oraz wnioski, które zgromadziła wasza inteligencja.

          Trzymaj się Boskiej linii za pośrednictwem Miłości, Prawdy i Dobroci.

PRAWDA  O  TWOJEJ  EGZYSTENCJI

          Słowa „Sathjam, Śiwam, Sundaram!” są pełne znaczenia. Mówią one o Mnie, jako obecnym w każdym z was.

          Pamiętaj: Sathjam (Prawda) jest podstawową Rzeczywistością was wszystkich. Oto, dlaczego czuje się urazę, kiedy ktoś nazwie was kłamcą.

          Twoje rzeczywiste „Ja” jest niewinne; nie będzie ono przyjmować fałszywych zarzutów. Twoje rzeczywiste „Ja” jest Śiwam, to znaczy jest radością, szczęściem, pomyślnością. Nie jest ono śawam (ciałem). Jest ono śubham (piękne), nithjam (niezmienne), anandham (błogie). Jak zatem możesz znieść, kiedy nazywają cię inaczej? Twoje prawdziwe „Ja” jest Pięknem, a więc czujesz się urażony, kiedy mówią o tobie brzydko.

          Atma uwikłała się w ciało, którego nie lubi. Czuje się zhańbiona, kiedy utożsamiasz Ją z ciałem i przypisujesz Jej słabości i niedostatki tego fizycznego wehikułu.

PRAWDA O TWOJEJ OSOBOWOŚCI

          Najpierw musisz dowiedzieć się, za kogo cię uważają inni. Traktują cię oni jak ciało, z określonym imieniem i formą, którą można zidentyfikować. Następnie musisz rozpoznać, za kogo sam się uważasz. Jesteś świadomy swojego umysłu i jego małpich sztuczek, jego uprzedzeń i preferencji, jego namiętności i dążeń. Zdajesz sobie sprawę ze swojej indywidualnej świadomości, swojej interpretacji „ja” i „moje”. Rozpoznaj umysł jako instrument, który może wyrządzić ci krzywdę, jeśli jest używany nierozsądnie, albo też może pomóc, jeśli jest używany mądrze. Musisz się dowiedzieć o jeszcze innym „Ja”. O „Ja”, którym naprawdę jesteś, ponieważ nie jesteś ani ciałem, ani umysłem. Jesteś ucieleśnieniem Czystości, Mocy, Miłości i Błogości.

          Żałosne małe więzienie zwane „Indywidualnością”, musi być odrzucone. Jesteś wolny, ale uroiłeś sobie, że jesteś związany i uciemiężony w celi, która (tak sobie wyobrażasz) cię ogranicza. Dostrzeż Prawdę, która cię wyzwoli. Ona jest w tobie, poczuj to, POCZUJ TO. Nie jesteś ciałem, umysłem, intelektem, mózgiem, sercem, określonym malutkim ego. Jesteś Nieskończonym Uniwersalnym Absolutem. Musisz mocno się utwierdzić i niewzruszenie trwać w tej świadomości. Paramahansowie mają tę świadomość. Każdy z was może osiągnąć ten stan.

PRAWDA  O  TWOIM  ŻYCIU

          Życie rozumiane jako proces ma swój cel i znaczenie - osiągnięcie Doskonałości (Supreme). Przez Najwyższe rozumiana jest Atma.

          Żadna inna żyjąca istota nie jest wyposażona w inteligencję i zdolność rozróżniania, rozwinięte do tego stopnia, aby mogła mieć możliwość wizualizacji Atmy. Oto jest powód, dla którego człowiek jest uznany za koronę stworzenia i dlatego Śastry[8] głoszą, że narodzenie się w postaci człowieka, jest bardzo rzadkim przypadkiem, szczęśliwym trafem. Człowiek posiada uzdolnienia potrzebne do poszukiwania przyczyny stworzenia.

          Ma on w sobie impuls i możliwości do urzeczywistnienia swojej wrodzonej Boskości.

          Każde najdrobniejsze działanie człowieka powinno być dążeniem do tego celu. Poprzez swoje postępowanie musi on udowodnić, że się rozwija.

PRAWDA  O  TWOIM  CELU

          Mędrcy wedyjscy, z poziomu oświecenia swoich oczyszczonych umysłów, głosili w błogości, do wiadomości całego rodzaju ludzkiego:

Tat Twam Asi   (Ty Jesteś Tym);

Projnaaham Brahmam   (Mądrość jest Tym);

Ayam Atma Brahmam   (To Ja jest Tym);

Aham Brahmasmi   (Ja jestem Tym);

Ja jestem Wszystkim, Ja jestem Najwyższym; Ja jestem Jednym bez wtórego. Kiedy, te głęboko poruszające oświadczenia, odbiją się echem w sercu, człowiek budzi się na objawienie Prawdy. Zrozumienie, że jesteś Atmanem i że nie ma nic z wyjątkiem Atmana, nigdzie i w żadnym czasie – to jest Samo-realizacja; to jest Atma Saakshaatkaara, urzeczywistnienie Atmy przez Atmę, siebie samego przez siebie samego jako Jaźń. To jest Cel twojego życia.

          Pięć powłok spowija Atmę i ukrywa jej wspaniałość przed objawieniem siebie. Uczyń je wszystkie czystymi i promiennymi. Powłoka fizyczna (annamaja kośa) musi być oczyszczona przez dobre, czyste pożywienie. Powłoka witalna (praanamaja kośa) musi być oczyszczona przez spokojne, równomierne oddychanie i zrównoważony temperament; Powłoka mentalna (manomaja kośa) przez święte myśli i emocje, nie tknięte przywiązaniem do zmysłów, ani nieporuszone przez radość, czy zmartwienie. Powłoka mądrości (wijnaanamaja kośa) ma być oczyszczona przez kontemplowanie rzeczywistości, a powłoka błogości (aanandhamaja kośa) przez zatopienie się w ekstazie urzeczywistnienia Boga.               po kliknięciu części: -2, -3, -4.

tłum.   Wojciech Łożyński

powrót do spisu treści numeru 18 - listopad-grudzień 2003