Twoje myśli są odpowiedzialne za twoje szczęście i smutek

Śri Sathya Sai Baba – dyskurs z 6.07.1996 roku, Sri Sathya Sai Speaks, tom 29

Ten, kto pielęgnuje złe myśli, popada w smutek.
Ten, kto rozwija szlachetne myśli, staje się szlachetną osobą.
Tylko ten, kto osiągnie stan bez myśli, może osiągnąć spokój,
Nie zapomnij tej dobrej rady.

(Wiersz telugu)
       Twarz odzwierciedla umysł. Wszystkie twoje myśli i uczucia, czy to pozytywne, czy negatywne – takie jak szczęście, smutek, niepokój, gniew i nienawiść – odbijają się na twojej twarzy.

Złe myśli powodują smutek

       Nie należy pielęgnować złych myśli, ponieważ prowadzą one do smutku. Złe myśli o ranieniu lub krzywdzeniu innych mogą nie wyrządzić tak dużej krzywdy innym, co osobie, która je pielęgnuje.
Kiedy wrzucisz mały kamień do studni, wywołane przez niego fale rozprzestrzenią się na całą powierzchnię wody. Podobnie, każda myśl pojawiająca się w twoim umyśle wywołuje fale, których skutek rozprzestrzenia się na wszystkie części ciała.
       Na przykład, jeśli w umyśle pojawi zła myśl, oczy będą widzieć zło, uszy słyszeć zło, a język będzie mówił złe rzeczy. W konsekwencji twoje narządy działania, takie jak ręce i nogi, również będą wykonywały złe uczynki.
Jaka jest podstawowa przyczyna smutku? To nic innego jak złe myśli. Wszelkie nieszczęścia dotykają człowieka tylko z powodu jego złych myśli. Dlatego, gdy tylko jakaś myśl pojawi się w twoim umyśle, zapytaj, czy jest ona dobra czy zła. Jeśli jest to zła myśl, staraj się trzymać ją jak najdalej od siebie. Z kolei dobre myśli czynią człowieka szlachetnym (sadhu).
       Wszystkie dobre myśli związane z dobrem innych i dobrobytem społeczeństwa czynią człowieka szlachetnym. Sadhu nie oznacza osoby noszącej szafranową szatę. To szlachetne cechy czynią człowieka szlachetnym i świętym.
      Jak oświadczył Pan Kriszna w Bhagawadgicie, Bóg wciela się na ziemi, aby chronić cnotliwych i niszczyć niegodziwych. Każda osoba jest obdarzona cnotami. Aby je chronić, należy pielęgnować tylko dobre myśli.
      Gdzie można znaleźć pokój? Pokój nie znajduje się w świecie zewnętrznym. Nie ma go w przedmiotach materialnych, światowej edukacji ani doczesnych dążeniach. Musi się zamanifestować od wewnątrz. Kiedy można osiągnąć pokój? Spokój można osiągnąć tylko wtedy, gdy umysł jest spokojny, a wszystkie myśli skupione są na Bogu.
       Wszystkie twoje dobre myśli pochodzą z serca, które jest ołtarzem Boga. Dobro lub zło, którego doświadczasz w życiu, nie jest spowodowane przez innych. Twoje myśli są odpowiedzialne za twoje dobro lub zło i nic innego. Tylko osoba, która jest wolna od wszelkich myśli, może osiągnąć pokój. Dlatego pielęgnuj tylko dobre myśli, aby ostatecznie osiągnąć stan, w którym będziesz wolny od myśli.
       Jakie uczucia, takie skutki (Yad Bhavam Tad Bhavathi). Wszystko jest odbiciem twojego wnętrza.

Rozwijaj dobre myśli

      Pewnego razu Kriszna postanowił sprawdzić charakter Judhiszthiry i Durjodhany. Najpierw wezwał Judhiszthirę i powiedział: „Mam zadanie do wykonania. Potrzebuję do tego bardzo podłej osoby, która jest skłonna do kłamstwa i niegodziwości. Czy możesz przyprowadzić taką osobę?”. Następnie Kriszna wezwał Durjodhanę i powiedział: „Durjodhano! Trzeba wykonać wielkie zadanie. Do tego potrzebna jest szlachetna osoba, która jest uczciwa, życzliwa i cnotliwa”. Obaj zgodzili się wykonać zadanie wyznaczone im przez Krisznę. Judhiszthira poszedł w jednym kierunku, a Durjodhana w drugim w poszukiwaniu osób, o które prosił Kriszna.
       Po pewnym czasie Judhiszthira wrócił i pokornie powiedział do Kriszny: „O Panie! W naszym królestwie nie ma złej osoby. Jestem jedynym, który ma w sobie jakąś niegodziwość. Proszę, wykorzystaj mnie”. Jakiś czas później powrócił również Durjodhana i powiedział do Kriszny: „Kriszno! W całym królestwie nie ma nigdzie całkowicie szlachetnej osoby. Myślę, że jestem jedyną taką osobą. Jeśli dasz mi zadanie, na pewno je wykonam”. W egoistycznym spojrzeniu Durjodhany wszyscy wydawali się źli. Dzięki swojej pokornej naturze, Judhiszthira dostrzegał dobro we  wszystkich. Stąd, w zależności od koloru okularów, które nosisz, wszystko będzie w tym kolorze. Jeśli twoje spojrzenie jest pełne zła, wszystko wyda ci się złe.
Durjodhana był niezwykle niegodziwy i miał złe intencje. Z drugiej strony Judhiszthira był uosobieniem cnót. Był ucieleśnieniem Prawdy i Prawości (Sathji i Dharmy). Dlatego każdy wydawał mu się szlachetny i dobry. Podsumowując, możemy powiedzieć, że zarówno za niegodziwość Durjodhany, jak i szlachetność Judhiszthiry, odpowiedzialne były ich myśli.
Niektórych ludzi uważa się za niegodziwych, a innych za szlachetnych, opierając się na własnych uczuciach. W rzeczywistości nie istnieją dobrzy ani źli ludzie w świecie zewnętrznym. Cokolwiek dobrego lub złego widzisz na tym świecie, jest jedynie reakcją, odbiciem i oddźwiękiem twoich własnych myśli. Dlatego za wszystko, co dobre lub złe, odpowiadasz tylko ty sam – nikt inny. Nawet za swoje dobre lub złe myśli, jesteś odpowiedzialny tylko ty, nie ktoś inny.
       Twój umysł jest zbiorem myśli. Wszystkie twoje działania są kierowane przez umysł, a twoje czyny są odpowiedzialne za twoje szczęście lub smutek. Dlatego jeśli twoje myśli są dobre, twój umysł również staje się dobry. A kiedy twój umysł stanie się dobry, twoje zachowanie staje się dobre.
Ale dzisiaj człowiek podąża drogami zła. Starożytni mędrcy mówili: Umysł jest przyczyną zarówno zniewolenia, jak i wyzwolenia. Umysł jest odpowiedzialny za wszystko. Dlatego przede wszystkim rozwijaj dobre myśli.
Z powodu niewłaściwego jedzenia, złych nawyków i złych skłonności, twoje myśli zostają skażone. Twoje myśli są odpowiedzialne za twoje zalety, jak i wady. Dlatego, gdy tylko w twoim umyśle pojawi się jakaś myśl, poświęć chwilę na dociekanie: „Czy jest ona dobra czy zła? Czy jest słuszna czy nie?”. Pośpiech wcale nie jest dobry, ponieważ powoduje marnotrawstwo, a marnotrawstwo powoduje zmartwienia. Więc nie spiesz się. Zawsze zachowuj spokój i opanowanie i nigdy nie rób niczego w pośpiechu. To właśnie oznacza cierpliwość. Kiedy zachowujesz spokój i opanowanie, możesz doświadczyć wszelkiego rodzaju szczęścia.

Człowiek jest panem swojego przeznaczenia

      Twoje przeznaczenie jest związane z tym, na co zasługujesz. Wcześniej wyjaśniłem znaczenie słowa przeznaczenie (adriszta). Adriszta to coś, czego nie można zobaczyć driszti (fizycznym okiem).
       Zasiej myśl, zbierzesz skłonności. Zasiej skłonności, zbierzesz nawyk. Zasiej nawyk, zbierzesz charakter. Zasiej charakter, zbierzesz przeznaczenie.
Dlatego twoje przeznaczenie zależy od twoich cech, a te zależą od twojego sposobu myślenia. Twoje myśli determinują twoje działania. Dlatego myśli są odpowiedzialne za twoje szczęście i smutek. Jakie myśli, taka natura człowieka. Dlatego przede wszystkim staraj się prowadzić swoje myśli we właściwym kierunku.
      Ludzie obwiniają innych za swoje cierpienia. Myślisz, że inni są odpowiedzialni za twoje położenie i nieszczęście. To wielki błąd. Inni nie są przyczyną twojego szczęścia czy nieszczęścia. To twoje własne myśli są odpowiedzialne za jedno i drugie.
      Rodzaj podejmowanych przez Ciebie działań zależy od natury twoich uczuć. Zdajesz egzamin, gdy podjąłeś właściwy wysiłek. Z drugiej strony brak właściwego wysiłku skutkuje porażką. Jeśli podejmujesz wysiłek szczery i z całego serca, na pewno osiągniesz sukces. Ale gdy ponosisz porażkę, przyczyna jest w braku właściwego wysiłku. To samo dotyczy wszystkich dziedzin ludzkiego życia. Jeśli chcesz odnieść sukces we wszystkich swoich przedsięwzięciach, rozwijaj dobre myśli pozbawione egoizmu i samolubstwa.
Twoje myśli i uczucia powinny odzwierciedlać twoją prawdziwą naturę. Ludzka natura jest określana jako swabhawa. Swa oznacza Atmę. Dlatego uczucia zakorzenione w Atmie oznaczają twoją prawdziwą naturę.
       W ten sam sposób swadharma jest związana z Atmą, a paradharma odnosi się do ciała fizycznego i zmysłów. Swabhawa oznacza wrodzoną naturę, a prabhawa oznacza światową naturę. Swadharma i swabhawa wyłaniają się z duchowego serca i nie można ich nabyć z zewnątrz. Serce przepełnione duchowymi uczuciami doświadcza nieskończonej błogości i boskiej ekstazy. Prowadzi to do boskiego upojenia, które sprawia, że człowiek zapomina o sobie. Dlatego mędrzec Narada powiedział: Gdy człowiek to osiągnie otrzymuje całkowitą satysfakcję, spełnienie, ekstazę i błogość (Yallabdhwa Puman, Ichchharamo Bhavati, Trupto Bhavati, Matto Bhavati, Atmaramo Bhavati).
       Myśli są odpowiedzialne za wszystko. Należy uświadomić sobie, że: „Jestem odpowiedzialny za wszystko; moje myśli są przyczyną wszystkiego i nikt inny nie jest źródłem mojego szczęścia ani smutku”. Osoba, która to zrozumie staje się szlachetna i niezłomna w swych postanowieniach. Tylko taka osoba manifestuje swoją wrodzoną naturę i zdaje sobie sprawę, że Atma jest źródłem wszystkiego.
       To moc Atmy sprawia, że język mówi, uszy słyszą, a oczy widzą. Kiedy człowiek uświadomi sobie, że źródłem wszystkiego jest Atma, osiąga stan wolny od myśli i najwyższy spokój.
      Czym jest spokój? Nawet ci ludzie, którzy odważnie idą przez życie, stawiając czoła wszelkim trudnościom i cierpieniom, niekoniecznie doświadczają pokoju. Należy zachować nieporuszony umysł w szczęściu i smutku, zysku i stracie, zwycięstwie i porażce (Sukhadukhe Samekruthwa Labhalabhau Jayajayau). Tylko ci, którzy traktują szczęście i smutek jednakowo, mogą doświadczyć pokoju.
      Zarówno radość, jak i smutek są tymczasowe i przemijające, tak jak dzień i noc. Są jak przemijające chmury. Żadne z nich nie jest trwałe. Jeśli dzisiaj cieszysz się blaskiem pełni księżyca, jutro możesz doświadczyć mroku nocy bezksiężycowej. Oba są tymczasowe i nietrwałe.
Dlatego Pan Kriszna powiedział: Ponieważ świat jest tymczasowy i pełen nieszczęść, nieustannie kontempluj mnie (Anityam Asukham Lokam Imam Prapya Bhajasva Mam).
      Kto na tym świecie doświadcza wiecznego szczęścia i nieustającej błogości? Nikt. W jednej chwili doświadczasz szczęścia, a w następnej pogrążasz się w smutku. Dlatego pokój i szczęście muszą pochodzić z wnętrza. Nie można ich uzyskać z zewnątrz. Każdy pragnie pokoju i powtarza: „Chcę pokoju, chcę pokoju, chcę pokoju...”. Kiedy pytam zagranicznych wielbicieli, którzy tu przyjeżdżają: „Czego chcesz?”, zazwyczaj odpowiadają: „ Ja chcę pokoju”. Ile słów jest w tym zdaniu? Są trzy słowa. Jeśli usuniesz dwa słowa, „ja” i „chcę”, oznaczające ego i pragnienie, otrzymasz gotowy pokój.
      Pokój jest zawsze w tobie, z tobą i wokół ciebie. Nie możesz znaleźć pokoju w świecie zewnętrznym. Pokój jest w tobie.

Jesteś ucieleśnieniem pokoju.
Jesteś ucieleśnieniem prawdy.
Jesteś ucieleśnieniem miłości.
Jesteś ucieleśnieniem boskości.

     Dopiero gdy uświadomisz sobie tę prawdę, będziesz mógł doświadczyć pokoju.

Świat: manifestacja nieskończonej świadomości

      Ludzie są połączeniem ciała, umysłu i atmy. Na tej podstawie mówi się, że nie jesteś jedną osobą, ale trzema:

Tą, za którą się uważasz – związaną z ciałem fizycznym.
Tą, za którą uważają cię inni – związaną z umysłem.
Tą, którą naprawdę jesteś – związaną z atmą.
Nie jesteś ani ciałem, ani umysłem. Jesteś ucieleśnieniem atmy.

     Możesz osiągnąć wiedzę o Atmie (jaźni) poprzez wyrzeczenie się ego i doświadczyć boskiej błogości, która jest twoją prawdziwą, wrodzoną naturą (swabhawa). Swa symbolizuje łabędzia (hamsę), który podobno ma zdolność oddzielania mleka od wody. Hamsa Gajatri lub mantra Soham obdarza człowieka zdolnością rozróżniania między jaźnią a nie-jaźnią.
       Ty sam jesteś Hamsą (najwyższym, czystym duchem utożsamianym z czystą bielą łabędzia), ale kiedy uświadomisz sobie swoją prawdziwą jaźń i rozwiniesz wiedzę, aby odróżnić jaźń od nie-jaźni, staniesz się Paramahamsą (zrealizowaną duszą).
       Wielu mędrców otrzymuje tytuł paramahamsa, ponieważ posiadają wiedzę, aby odróżnić jaźń od nie-jaźni. Są zakotwiczeni w jaźni i nie mają przywiązania do ciała. Rozróżnienie pomiędzy jaźnią (Atmą) i nie-jaźnią (anatmą), dostrzeganie różnicy pomiędzy polem (kszetrą), a znawcą pola (kszetradźną) jest znakiem rozpoznawczym zrealizowanej duszy.
Nie można oddzielić się od świata i natury, ale należy stopniowo porzucić fizyczny i materialny sposób postrzegania.
       Świat (dźagat) jest połączeniem natury i Boga. Bóg jest przyczyną, a natura skutkiem. Sama nazwa dźagat oznacza to, co przychodzi i odchodzi. Dźagat jest połączeniem dwóch sylab: dźa + gat. Dźa oznacza przychodzić, a gat oznacza odchodzić. Tak więc, zgodnie z nazwą przychodzi i odchodzi. Jest on tylko tymczasowy, a nie trwały.
       Nic nie przychodzi na stałe, nic nie odchodzi na zawsze. To, co odchodzi, powraca, a to, co powraca, odchodzi. Dlatego nazywa się go nierzeczywistym (mithja). Jest tak wiele słów, takich jak mithja, które opisują nierzeczywistą naturę świata.
       Nie można całkowicie porzucić świata, ale można dostrzec w nim Boga. Świat jest niczym innym, jak przejawem nieskończonej świadomości, a ta świadomość jest Bogiem.
       Sumienie to przejaw świadomości i dzięki niemu człowiek staje się świadomy na poziomie fizycznym i materialnym. Sumienie jest świadkiem, a świadomość to obecność i pełna uważność. Sumienie, świadomość i uważność są ze sobą ściśle powiązane i tworzą jedną całość.

Odrzuć złe cechy i przyjmij te dobre

        Idziesz na targ i kupujesz pomarańczę, płacisz za cały owoc. Wyrzucasz skórkę i pestki, jesz tylko miąższ.
       Czy dlatego, że zapłaciłeś za cały owoc, jesz również skórkę i pestki? Nie. Jeśli zjesz skórkę i pestki, twój język doświadczy gorzkiego smaku. Chociaż zapłaciłeś za cały owoc, musisz wyrzucić skórkę i pestki i zjeść tylko miąższ.
Podobnie w życiu musisz odrzucić te rzeczy, które są szkodliwe i przyjąć te, które są korzystne. Musisz porzucić złe myśli, złe cechy, złe uczucia i złe czyny, które są jak pestki owocu, które należy wyrzucić.
Co więc musisz zaakceptować i doświadczyć? Musisz zaakceptować wszystko, co słodkie, pełne miłości (madhuram).
Bóg jest ucieleśnieniem słodyczy. Jego mowa jest słodka, Jego spojrzenie jest słodkie; wszystko w Nim jest słodkie. Powinieneś wchłaniać tą słodycz. Musisz zaakceptować wszystko, co dobre i słodkie, a odrzucić wszystko, co złe i gorzkie.
      Co sprowadza ludzi na złą ścieżkę? Ich złe cechy i złe myśli prowadzą ich na ścieżkę zła.
      Za każdym razem, kiedy w twoim umyśle pojawi się jakaś zła myśl, odpędź ją, myśląc: „Złe myśli nie są właściwe dla człowieka”. Przypomnij sobie: „Jestem człowiekiem, nie jestem zwierzęciem”. Człowiek powinien mieć ludzkie cechy. Nienawiść, gniew, pożądanie, zazdrość itp. są cechami zwierzęcymi.
Powinieneś zapytać: „Jakie są moje naturalne cechy?”. Twoje naturalne cechy to prawda, prawość, miłość, niestosowanie przemocy, wyrozumiałość i szlachetne postępowanie. Złe myśli nie są naturalne dla człowieka.
Współczucie jest prawdziwą cechą człowieka. Człowiek powinien prowadzić życie pełne współczucia. Pan Rama był uosobieniem współczucia. To cecha współczucia dodała mu boskiej chwały.
Każdy człowiek powinien pielęgnować w sobie współczucie. Ten, kto rozwija w sobie takie dobre cechy, nie zazna smutku, ponieważ smutek jest wynikiem złych cech.
      Przede wszystkim napełnij swoje serce miłością. Jeśli napełnisz swoje serce miłością, twoje słowa będą pełne miłości i będziesz patrzył na wszystkich z miłością.
Jaki rodzaj wody przechowujesz w zbiorniku, taki rodzaj popłynie z kranów. Dlatego:

Zacznij dzień z miłością,
Wypełnij dzień miłością,
Przeżyj dzień z miłością,
Zakończ dzień z miłością,
To jest droga do Boga.

     Pielęgnuj miłość w swoim sercu. Człowiek bez miłości jest jak żywy trup. Powinieneś stać się ucieleśnieniem miłości. Jeśli tylko napełnisz swoje serce miłością, ona zajmie się wszystkim.
Jeśli zasiejesz nasiono w glebie, wyrośnie z niego drzewo z konarami, gałęziami, liśćmi, kwiatami i owocami. Zasiałeś tylko jedno nasiono. Skąd wzięły się te konary, gałęzie, liście, kwiaty i owoce? Wszystkie pochodzą tylko z jednego nasiona. Podobnie, zasiej ziarno miłości; wyrośnie z niego drzewo miłości. Wtedy wszystkie twoje myśli i całe twoje życie zostanie przesiąknięte miłością.
Jak powiedział Adi Śankara, wiele smutków dotyka ludzkość:

Narodziny są nieszczęściem,
Starość jest nieszczęściem,
Rodzina jest nieszczęściem, a
Śmierć jest strasznym nieszczęściem.
Bądź więc uważny! Bądź ostrożny!
Janma Dukham, Jara Dukham, Dźaja Dukham Punah Punah,
Antja Kale Maha Dukham, Thasmat Dźagratha Dźagratha.

(werset sanskrycki)
     Światowe smutki nie będą cię dotykać, jeśli schronisz się pod drzewem miłości. Ale ptaki złych cech mogą czasami przylecieć i usiąść na tym drzewie. Co powinieneś zrobić, aby odgonić te ptaki? Kiedy klaszczesz w dłonie i śpiewasz bhadźany takie jak „Rama, Kriszna, Gowinda, Narajana”, te ptaki złych cech odlecą.
(Bhagawan zakończył swój boski dyskurs bhadźanem „Hari Bhajan Bina Sukha Santhi Nahin…”.)
 – tłum. Katarzyna Bielecka

     Dzisiaj życie jest pełne cierpienia, strachu i rozpaczy. Jedynym sposobem, aby uwolnić się od tych myśli i zdobyć siły, by stawić czoła trudnym czasom, jest połączenie się ze Źródłem wszelkiej siły: Bogiem. Nie możesz uzyskać spokoju i radości, gdy jesteś codziennie pochylony pod ciężarem życia. Przez cały dzień dźwigasz ciężki ładunek zmartwień. Odłóż go na godzinę każdego wieczoru i spędź czas z Bogiem, który może uczynić twoje ramiona silnymi, a ciężary lekkimi.

  – Śri Sathya Sai Baba

 – tłum. E.GG.
 

 

Stwórz darmową stronę używając Yola.