Bezinteresowne
działanie jest ideałem, do którego należy dążyć. Ale teraz wszystko mierzy się
rezultatem i zyskiem, który się osiąga. Studia podejmuje się dla pensji, którą
będzie można uzyskać na podstawie tytułu naukowego, który jest ich celem. Jeśli
wachlujesz kogoś z miłości, a potem przestajesz, to wachlowany nie może cię obwiniać,
ale kiedy płatny sługa przestaje, pan przywołuje go do porządku. W pierwszym
przypadku czyn jest wykonywany bez egoistycznego pragnienia (Niszkama[1]); zysk nie jest celem. Pragnienie zysku jest jak
jadowite kły; gdy się je wyrwie, wąż karmy staje się nieszkodliwy. Prawidłowa
dyscyplina, prowadząca do postawy działania bez pragnień (Niszkama), to poświęcenie, a poświęcenie jest możliwe tylko wtedy,
gdy ma się silną wiarę w Boga. Ta wiara staje się stała dzięki duchowemu
wysiłkowi. Teraz duchowy wysiłek jest jak przekąski, które jemy; dania główne
są ze świata. Jednak to co duchowe musi być główną częścią pożywienia.
– Śri Sathya Sai Baba
Sathya Sai Speaks, tom. 3, rozdz. 25
15 września 1963 Prasanthi Nilayam
–
tłum. Katarzyna Bielecka
[1]Niszkama
– bezinteresowne działanie, pozbawione
egoistycznych pobudek wykonywane bez oczekiwania na owoce lub ich rezultaty.
