Wprowadzisz Złoty Wiek: Boskie objawienie w ostatnie urodziny Awatara
Student Śri Sathya Sai Baby

 Kilka lat temu odbyła się rozmowa pomiędzy Swamim a młodym wielbicielem, która ma wielkie znaczenie. Wielbiciel, znakomity piosenkarz, włożył wiele wysiłku, aby stworzyć niepowtarzalną muzykę, która będzie odtwarzana, gdy Swami zasiądzie na złotym rydwanie podczas Swoich urodzin w 2010 roku.
   Swami doceniając wysiłki młodych wielbicieli, zażartował z niego: „Czy myślisz, że to ty zaplanowałeś i stworzyłeś te dźwięki dla muszli i niebiańskich dzwonów?”. Z uśmiechem wyjawił: „Te dźwięki zaplanowano 10 000 lat temu!”. Zaskoczony młody wielbiciel zapytał: „Swami, z jakiego wyjątkowego powodu trzeba było je zaplanować 10 000 lat temu?”. Swami odpowiedział: „Zaplanowano to 10 000 lat temu, ponieważ w tym momencie ma zostać odtworzony ten dźwięk, ogłaszając koniec Kali Yugi i początek Satya Yugi”. Odbyło się to 23 listopada 2010 roku, około godziny 11:00. Nie mogąc pogodzić się z tą szokującą wiadomością, chłopiec zapytał: „Swami, czy Złoty Wiek już nadszedł? Ale jeśli tak jest, to dlaczego wciąż istnieje negatywizm, ubóstwo, gniew i wszystkie dolegliwości w naszym upadającym społeczeństwie?”.
    Swami uśmiechnął się zadowolony z pytania i podniósł wzrok. Na suficie wisiał wentylator. Powiedział: „Widzisz ten wentylator?”. Wielbiciel: „Tak, Swami”. Swami: „To jest wentylator o pięciu prędkościach. Załóżmy, że obraca się z pełną prędkością na 5. poziomie. Co się stanie, jeśli naciśniesz stop?”. Wielbiciel: „Swami, silniki przestaną się dalej obracać, chociaż łopatki wentylatora nadal będą obracać się z dużą prędkością, aż wentylator zatrzyma się”. Swami: „Ach... Tak! Nacisnąłem teraz przycisk stopu dla Wieku Kali. Ale łopatki nadal obracają się z bardzo, bardzo dużą prędkością. Ale nacisnąłem także przycisk pierwszej prędkości dla Złotego Wieku. Powoli rusza wentylator Złotego Wieku”. Wielbiciel pozwolił, aby ta informacja do niego dotarła.
    Następnie zapytał: „Swami, kiedy zatem wentylator Złotego Wieku pokona wentylator Kali Yugi?”. Swami uśmiechnął się i wyjawił: „To zależy od was wszystkich, Moje dzieci!”. „Do nas?… Jak to Swami?” ‒ powiedział zaskoczony wielbiciel. Swami dodał: „Odtąd każda odrobina negatywności w myślach, słowach i czynach wzmocni Kali Yugę, a wentylator Kali Yugi będzie się nadal obracał. Każda odrobina pozytywności w myślach, słowach i czynach wzmocni wentylator Złotego Wieku. Teraz to zależy od was, Moje dzieci.
   Swami napełniwszy nas swoim światłem, oświadczył: „Wasze życie będzie Moim przesłaniem”. Następnie powiedział: „Jako Kriszna dałem obietnicę w Bhagawad Giecie, że jeśli poświęcicie Mi swoje życie, wezmę odpowiedzialność za każdy aspekt waszego życia i spełnię każdą waszą potrzebę. Jako Avatar Sathya Sai oświadczam: Jeśli poświęcicie swoje życie kochając Mnie i służąc Mi, nie tylko spełnię Moją obietnicę jako Kriszna, ale przeprowadzę was przez ocean samsary (koła narodzin i śmieci), abyście na zawsze spoczęli w Boskości”. Czy wątpisz w siebie, czy wątpisz w swoją zdolność doprowadzenia tej misji do nieuniknionego sukcesu? Kiedyś Pan objawił Swoim uczniom następujący sekret: „Aby w ogóle intonować imię Sai, musielibyście przeżyć sto tysięcy narodzin. Czy wiecie, kim wy wszyscy jesteście? Nikt z was nie wie, co zrobiliście, że tu jesteście. Nikt z was nie zna intensywnej sadhany (praktyki duchowej), którą wykonywaliście przez ponad 1000 lat w oczekiwaniu na okazję bycia blisko Awatara. Wielu z Was było joginami i mędrcami, medytującymi przez 300 lat. Nie zapomniałem całej waszej nagromadzonej sadhany, waszej nagromadzonej karmy, która doprowadziła was do narodzin w tym samym czasie, co Parabrahma Swarupa (najwyższa Boskość)”.

– tłum. E.GG.

Co jest nie tak z naszym dzisiejszym systemem edukacji?

     W dziedzinę edukacji wkroczyło kilka nadużyć. Za pieniądze odbywają się przyjęcia do szkół i uczelni oraz płaci się za zdobywanie ocen i stopni naukowych. Nauczyciel nie przekazuje upodobań, stylu, postawy ani światopoglądu; to wszystko jest kwestią książek i jeszcze więcej książek. Zadaniem ucznia jest zebranie ich spoza instytucji edukacyjnych. Większą wartość przywiązuje się do informacji i ich gromadzenia, a nie podejmuje się żadnych prób uzyskania osobistej przemiany oraz skorygowania nawyków i cech! Jak wielcy artyści, którzy rysowali freski w Ajancie i rzeźbili świątynie Ellory, nauczyli się swojego zawodu? Czy oni chodzili do jakiejś szkoły? Uczyli się od nauczycieli, mistrzów rzemiosła, którzy byli inspirującymi artystami. Książki nie mogą dawać wskazówek i inspiracji do naprawdę dobrej pracy. Aby prowadzić pełne życie, aspekty światowe muszą być zharmonizowane z aspektami duchowymi. Tylko wtedy jednostka może nabrać pewności siebie i uniknąć ścieżki naśladownictwa.
– Śri Sathya Sai Baba
(fragment Boskiego Dyskursu, 5 stycznia 1975)
- tłum. E.GG.

 

Stwórz darmową stronę używając Yola.