Historia profesora Wiele lat temu profesor prawa zaczął odwiedzać Prashanti co tydzień,
biorąc urlop od pracy. Był doskonałym nauczycielem. Pewien wolontariusz Sevadal
(członek IAS), który przez przypadek zajmował się częścią przeznaczoną na buty,
rozmawiał z nim podczas regularnych spotkań i opowiadał o wolnym stanowisku na
wydziale prawa na Uniwersytecie Swamiego. Profesor złożył podanie na Uniwersytecie Swamiego i będąc złotym
medalistą myślał, że będzie to dla niego bułka z masłem. Podczas kolejnej wizyty
zapytał o status swojego wniosku, był zszokowany, gdy usłyszał, że zgłosiło się
1800 osób z całego świata, w tym z Oksfordu i Cambridge. Był zawiedziony i zaczął płakać nad swoim nieszczęściem... jego ego
zostało pobite. Pewnego dnia dostał list... z informacją, że został wybrany! I
to bez rozmowy kwalifikacyjnej. Przystępując do pracy zapytał, w jaki sposób
został wybrany. Poinformowano go, że ze względu na dużą liczbę kandydatów,
Swami dokonał selekcji… Swami po prostu wybrał 12 zapieczętowanych wniosków w
ciągu kilku sekund i… każdy wniosek był dokładnie odpowiedni dla 12 różnych
miejsc zatrudnienia… !!!! i został wybrany w tych 12. On jednak nie wierzył w cuda Swamiego… pewnego dnia Swami podczas
darśanu zatrzymał się koło niego i wezwał go na rozmowę. Poniżej znajduje się
rozmowa Swamiego z nim: Swami: Abdul, masz bardzo dobre serce i dlatego tak bardzo cię kocham.
Ale nie wierzysz w to, jak materializuję przedmioty. Abdul myślał: „On nigdy mnie nie widział… skąd On zna moje imię i co On
o mnie myśli?” Swami: Abdul... powiedz Mi, czego pragniesz właśnie w tej chwili, o
czym myślisz, że nie da się jej stworzyć. Abdul: Coś, co reprezentuje wszystkie religie i podkreśla moją religię
islamu. Swami: Myślisz, że dałeś mi niemożliwe zadanie!.... Swami następnie trzymał dłoń przed oczami prof. Abdula i przez jej
środek wyszedł piękny pierścień Navrathni z zielonym klejnotem pośrodku. Abdul
nie rozumiał jego znaczenia.... Swami: Jesteś muzułmaninem, ale nie znasz islamu! Abdul był zachwycony materializacją, a pierścień dokładnie i idealnie
pasował na jego palec serdeczny! Wychodząc muzułmanin spojrzał na pierścień i powiedział
O mój Boże!!! Zielony kamień ma napis ALLAH w języku arabskim!!