Śri Sathya Sai Baba............................. ŚWIATŁO MIŁOŚCI

Poświęcenie prowadzi do nieśmiertelności
Bożonarodzeniowy Dyskurs Sathya Sai Baby wygłoszony w Prasanthi Nilayam dnia 25.12.1998r.

Ucieleśnienia miłości!
      Każdy jest świadom faktu, że ludzkie życie jest bardzo cenne, szlachetne i święte. Mając na uwadze dobro społeczeństwa, absolwenci Sri Sathya Sai Institute of Higher Learning w Anantapur, którzy nazywają siebie „Posłańcami Sathya Sai”, podejmują wiele działań służebnych. Należy przede wszystkim zrozumieć znaczenie terminu „posłaniec”. Każda istota ludzka jest posłańcem Boga. Każdy przyszedł na ten świat dzięki Woli Boga. Tylko nieustanne dociekanie pozwoli odkryć powód, dla którego Bóg posyła Swych posłańców na ten świat.

Wszyscy są posłańcami Boga
    Narodziwszy się jako istoty ludzkie, musicie urzeczywistnić boskość, którą macie w sobie. Najważniejszym obowiązkiem każdego człowieka jako posłańca Bożego jest stosowanie w praktyce i głoszenie zasad prawdy, pokoju i miłości oraz dzielenie się nimi z innymi. Ten, kto propaguje ziemskie, przemijające, efemeryczne rzeczy, nie może być nazwany posłańcem Boga.
   Gdy narodził się Jezus, trzej arabscy królowie przybyli, by Go zobaczyć. Niezmiernie się ucieszyli, zobaczywszy noworodka. Przed odejściem pierwszy król rzekł do Matki Marii: „Matko, wydałaś na świat dziecko, które będzie kochało Boga”.
Drugi król powiedział: Matko, urodziłaś dziecko, które będzie kochane przez Boga.
Trzeci król rzekł: Matko Mario, twoje dziecko niczym nie różni się od Boga. Oboje stanowią jedno.
    Zrozumiawszy wewnętrzne znaczenie tych trzech wypowiedzi, poznamy prawdę. Ten, kto kocha Boga jest Jego Posłańcem. Ten, którego Bóg kocha, jest Synem Bożym, zaś ten, kto rozumie zasadę jedności, staje się jednym z Bogiem.
  Obecnie niewielu jest takich, którzy głoszą orędzie Boga, większość postępuje wręcz odwrotnie. Będąc odbiorcą boskiej miłości, człowiek winien przekazywać tę samą zasadę swym współbraciom. To właśnie głosił Jezus w czasie gdy opuszczał swą śmiertelną powłokę: „Wszyscy są jednością, Mój drogi Synu. Bądź jednaki dla wszystkich”. Odrzućcie przywiązanie do ciała. Podlega ono zmianom, a ostatecznie ulegnie zepsuciu. Bóg jest ucieleśnieniem Prawdy. Prawda nie zmienia się, pozostaje zawsze taka sama w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Należy podążać ścieżką prawdy, by propagować Zasadę Prawdy i Boskiej Miłości. Bóg kocha tych, którzy kroczą ścieżką prawdy. Jezus głosił boskie orędzie Miłości. Powiedział: „śmierć jest ubraniem życia”. Powiedział więc, że należy odrzucić przywiązanie do ciała i rozwinąć przywiązanie do ducha. Ciało jest, jak bańka na wodzie. Jest tylko szatą ludzkiej duszy.
   Kultura Indii głosi: Deho Devalaya proktho jeevo Deva sanathana (Ciało jest świątynią Boga, a zamieszkujący w nim duch jest wiecznie boski). Odwieczna Boskość przyjmuje ludzką postać, by wskazać człowiekowi Ścieżkę Prawdy. Jak syn ma prawo do majątku ojca, tak człowiek ma prawo do Boskiego majątku miłości, prawdy, tolerancji, pokoju i współczucia. Zasada miłości jest najważniejsza. Miłość leży u podstaw wszystkich ludzkich wartości. Miłość jest Bogiem. Żyjcie w miłości.
   Każda istota ludzka jest posłańcem Boga. Człowiek nie powinien marnować swego życia na samo jedzenie, picie i spanie. W rzeczywistości takie życie plami samą naturę ludzką. Każde działanie człowieka winno być odbiciem boskiego orędzia. Niestety, nie można powiedzieć tego o współczesnym człowieku. Niektórzy ludzie twierdzą, że poświęcili swe życie misji Boga, w rzeczywistości jednak tak nie jest. Marnują oni swój cenny czas na cele materialistyczne. Nie ma nic niewłaściwego w uczeniu się, wykonywaniu pracy i zarabianiu pieniędzy, pod warunkiem, że robione to jest we właściwym duchu i dla dobra wszystkich.
   Widzicie wielu cierpiących. W jaki sposób im pomagacie? Jezus sprzeciwił się stosowanej w Jerozolimie praktyce składania w ofierze zwierząt. W rezultacie spotkał się z silną opozycją. Ludzi, którzy pomagają ludzkości, spotyka krzywda.
Oddawajcie cześć Bogu w przyjemności i w bólu
    Przeciwieństwa życia takie, jak przyjemność i ból idą w parze.

   To orędzie prawdy musi być przekazane całemu światu. Bez bólu nie można zrozumieć wartości przyjemności. Wartość światła można zrozumieć tylko dzięki istnieniu ciemności. Tego nauczał Jezusa. Aby osiągnąć sukces w życiu, należy pokonać trudności. Dawajcie szczęście tym, którzy cierpią. Każde działanie uważajcie za pracę Boga. Od samych narodzin człowiek doświadcza bólu i przyjemności, nie potrafi jednak zrozumieć, że szczęście zawarte jest w bólu. Jaki rodzaj szczęścia? Czy dotyczy ono ciała lub umysłu? Nie. Odnosi się ono do Atmy.
  Pokój jest bardzo ważny dla człowieka na wszystkich trzech poziomach – ciała, umysłu i duszy. Z tego powodu trzykrotnie powtarzamy Śanthi. Człowiek może osiągnąć pokój na tych trzech poziomach tylko dzięki rozwijaniu miłości do Boga. Bez miłości do Boga, nigdy nie będzie spokojny. Wszystkie ziemskie przyjemności są ulotne i chwilowe. Myśl ta została powtórzona przez Sankaracharyę: Ma kuru dhana jauvana garvam harathi nimeshath kalah sarvam.
   Nie pysznijcie się swoim bogactwem, potomstwem czy młodością. Czas może je zniszczyć w jednej chwili. Co to jest szczęście? Czy jest nim siedzenie w klimatyzowanym pokoju i spożywanie smacznych potraw? To daje szczęście tylko na poziomie fizycznym i mentalnym, ale nie na poziomie Atmy. Prawdziwe szczęście odnosi się do Atmy. Nie powinniście obawiać się trudności. Są one, jak przepływające chmury. Bądźcie silni. Słuchajcie serca, które jest stałe i silne. Jedność głowy, serca i rąk ma dla człowieka zasadnicze znaczenie. To jest prawdziwe znaczenie znaku krzyża, jaki czynią chrześcijanie. (oklaski; Swami uczynił znak świętego krzyża). Osadźcie Boga w swych sercach. Kontemplujcie Go i spełniajcie dobre uczynki. Każde działanie uważajcie za Boską pracę i stosownie do tego działajcie. Samo karmienie biednych i rozdawanie odzieży potrzebującym nie jest jeszcze służbą. Działania te winny iść w parze z kultywowaniem miłości, która jest wieczna. Od świtu do nocy wszystkie wasze czynności winny być zabarwione miłością.
                        Zacznij dzień Miłością,
                        Wypełnij dzień Miłością,
                        Spędzaj dzień z Miłością,
                        Zakończ dzień Miłością,
                        Oto droga do Boga jest.
    Bardzo niewielu jest takich, którzy głoszą to orędzie. Nie wystarczy nazwać się posłańcem Boga. Musicie rozpowszechniać boskie orędzie. Szczęśliwi są ci, którzy przywiązują wagę do słów Boga. Czy ludzie słuchają, czy nie, spełniajcie swój obowiązek głoszenia Jego orędzia.
   Wielu ludzi nazywa siebie wielbicielami, nie rozumiejąc znaczenia pojęcia „oddanie”. Nie oznacza ono wypełniania obrzędów. Prawdziwe oddanie polega na wypełnianiu poleceń Pana i głoszeniu Jego orędzia. Mimo niezliczonych trudności król Harischandra nigdy nie zszedł ze ścieżki prawdy. Należy oddawać cześć Bogu zarówno wtedy, gdy się cierpi, jak i wówczas, gdy odczuwa się przyjemność. Niestety, na skutek oddziaływania ery Kali ludzie oddają Bogu cześć tylko wtedy, gdy wszystko toczy się dobrze, lecz w okresie trudności krytykują Go. Kiedy wydano zarządzenie, by wszystkich wielbicieli Jezusa ukrzyżować razem z Nim, wówczas nawet Jego najbardziej oddani uczniowie – Piotr, Mateusz i Paweł wyrzekli się Go. Czy można ich nazwać prawdziwymi wielbicielami? Należy być gotowym do poświęcenia wszystkiego na rzecz Boga. W żadnych okolicznościach nie postępujcie wbrew poleceniom Boga. To jest determinacja. Dzięki niej wzrasta poświęcenie, które prowadzi do nieśmiertelności.
    Na karmana na praaya dhanene thyagenaike amrutathwa manasuhu (Tylko poświęcenie, a nie bogactwo, potomstwo czy działanie, prowadzi do nieśmiertelności). Utracone pieniądze czy zdrowie można odzyskać, gdy jednak traci się charakter, traci się wszystko. Dziś ludzie walczą o bogactwo i szczęście, zaniedbując charakter. Prawdziwe bogactwo stanowią prawda i boska miłość. Jeżeli szczerze będziecie kroczyć ścieżką prawdy, wówczas nie będziecie napotykać na żadne trudności. Jak możecie oczekiwać, że Bóg będzie was ochraniał i obdarzy was swoją łaską, skoro nie trzymacie się prawdy? Prawdziwe oddanie polega na jednakowym przyjmowaniu bólu i przyjemności. Takie boskie orędzie powinno być przekazywane innym. Prawdziwym orędziem jest orędzie Miłości. Dzielcie się miłością z wszystkimi. Nie ma większego bogactwa niż miłość. Pewnego razu Janowi ukazał się we śnie anioł, który trzymając książkę, prosił go, by przeczytał, a następnie „przetrawił” jej treść. Tu trawienie oznacza wprowadzenie w czyn zasad zawartych w książce. Walmiki określił Rawanę jako głupca, mimo iż ten opanował 64 rodzaje wiedzy, ponieważ – w przeciwieństwie do Ramy – nie stosował w praktyce tego, czego się dowiedział.
Postępujcie zgodnie z ideałami Jezusa
   Wedanta głosi: „Brahmavid Brahmaiva bhavathi” (Ten kto zna Brahmana, sam staje się Brahmanem). Jan pod wszystkimi względami przypominał Jezusa, ponieważ nieustannie o Nim rozmyślał. „Jak myślisz, takim się stajesz.” Jeśli nieustannie myślisz o Bogu, przyjmujesz Jego postać. Prahlada nigdy nie porzucał imienia Pana, nawet w chwilach przeciwności losu. Chroniło go pełne oddanie Panu Narajanie. Kiedy wrzucono go do oceanu, fale przyjęły postać Pana Narajana. Gdy strącono go ze szczytu góry, Pan Narajana pochwycił go w swe ramiona. Kiedy kąsały go jadowite węże, ich jad stał się nektarem. Nigdy nie popadajcie w przygnębienie w obliczu trudności. Bóg nigdy nie ześle na was prób, którym nie będziecie mogli podołać. Sprawdza On swych wielbicieli na różne sposoby. Testowanie wielbiciela jest ulubionym „przysmakiem” dla Boga (gra słów w j. ang. ‘Test is my taste’: test – test, taste – smak). Nigdy nie obawiajcie się żadnego testu. Dla Boga bądźcie gotowi poświęcić nawet życie. Tylko wtedy Bóg będzie was ochraniał.
   Początkowo Paweł nienawidził Jezusa. Pewnego razu Jezus ukazał mu się we śnie i spytał głosem pełnym miłości: „Pawle, jakąż to krzywdę ci wyrządziłem, dlaczego Mnie krytykujesz? To, co cię spotyka, jest konsekwencją twoich własnych czynów. Nie ja odpowiadam za twe cierpienia”. Wtedy Paweł zmienił się i stał się świętym. W ten sposób Jezus wielu grzeszników zmienił w świętych. Oddawajcie Jezusowi cześć, postępując zgodnie z Jego ideałami. Jezus wskazywał na trzy stany. Stan pierwszy to: jestem Posłańcem Boga. Jezus chciał głosić orędzie Boga. Stan drugi to: jestem Synem Boga. Syn ma prawo do majątku ojca. Co stanowi majątek Boga? Składają się na niego prawda, miłość, tolerancja, pokój i prawość. Człowiek powinien więc dążyć do osiągnięcia tych cnót. Tylko wtedy będzie zasługiwał na miano Syna Bożego. Stan trzeci to: „Ja i Mój Ojciec stanowimy jedno”. Ten stan osiąga się po urzeczywistnieniu zasady jedności. Jezus, osiągnąwszy ten stan, nie cierpiał wcale, zawsze był szczęśliwy i był przygotowany na wszystko. Nawet w czasie ukrzyżowania uśmiechał się, ponieważ zrozumiał, że nie jest ciałem. Ciało ulegnie zniszczeniu, lecz jego mieszkaniec ani się nie rodzi, ani nie umiera. Prawdę mówiąc, mieszkańcem tym jest Sam Bóg. Jezus zrozumiał, że ciało jest tylko szatą, a On jest mieszkańcem.
   Powinniście mocno wierzyć, że jesteście Posłańcami Boga. Głoście całemu światu orędzie Swamiego. Niektórym ludziom będzie się to podobało, niektórym może nie. Nie martwcie się o to, co mówią inni, czy to będzie „tak”, czy „nie”. „Nie” oraz „tak” odnosi się tylko do was. Dla Sai zawsze jest „tak, tak, tak”. (oklaski) W Bogu nie ma żadnej skazy. Wszystkie Jego słowa i czyny są doskonałe. Wy widzicie odbicie, reakcję, oddźwięk własnych uczuć. Są one z natury psychologiczne. Bóg zawsze daje tylko dobro. Zrozumcie i doświadczajcie tej prawdy.
   Mateusz był poborcą podatkowym, mógł więc regularnie spotykać się z rybakami i wypytywać, jak uwierzyli w Jezusa. Tomasz wątpił w boskość Jezusa. W erze Kali tacy wątpiący Tomasze są dominują. Nigdy nie przebywajcie w towarzystwie takich ludzi. Bóg jest jak ogień, wy zaś, jak węgiel. Węgiel, zetknąwszy się z ogniem, staje się jednością z nim. Podobnie wy, wchodząc w kontakt z Bogiem, stajecie się jednością z Nim. Miejcie pełną wiarę w Boga.
Ucieleśnienia Miłości!
    Wszyscy są posłańcami Boga. Wszyscy są ucieleśnieniami miłości. Nikt nie jest bez miłości. Wy jednak nadużywacie jej, ograniczając ją do stosunków ziemskich. Bez wątpienia, musicie troszczyć się o żonę i dzieci, lecz to nie wszystko. Ważny jest tylko Bóg. Zero tylko wtedy ma wartość, gdy poprzedza je jedynka. Księżyc jest zerem, słońce jest zerem, świat jest zerem, jedynie Bóg jest bohaterem. (gra słów „zero” i „hero”). W przypadku gdy brak tego Bohatera, wszystko staje się zerem. (oklaski) Gdy bohater zapomina o Bogu staje się zerem. Miejcie pełną wiarę w Bohatera – Boga. Nigdy nie miejcie wątpliwości. Wtedy osiągniecie sukces. Jezus doświadczył tej prawdy i głosił ją.
Bliskość Boga to największe bogactwo
   Termin „Boże Narodzenie” zaczerpnięty został z języka Rzymian. Prawdę mówiąc Boże Narodzenie przypada w marcu, a nie w grudniu. Ponieważ w grudniu jest zimno, a ludzie zamknięci są w domach, więc wykorzystują ten czas na obchody święta Bożego Narodzenia. W rzeczywistości Jezus urodził się w marcu. Z upływem czasu fakt ten został wypaczony i źle oddany w Biblii. Munde, munde mathir bhinnah (Różni ludzie mają różne zdanie). Każdy interpretuje Biblię na swój sposób. Niektórzy piszą, że Jezus nigdy się nie narodził, inni że ukrzyżowany został brat Jezusa, zaś Jezus w tym czasie rzekomo przebywał w Japonii. To wszystko imaginacja. Jezus jest Prawdą.
  Gdy Jezus był małym chłopcem, rodzice zabrali Go na jarmark w Jerozolimie. Po pewnym czasie Matka Maria zauważyła, że Jezusa nie ma u jej boku. Przekonana, że zgubił się w tłumie, zaczęła Go nerwowo szukać. W końcu znalazła Go w świątyni, przysłuchującego się z głęboką uwagą kazaniu kapłana. Ta scena przypomniała jej prorocze słowa jednego z arabskich królów, którzy odwiedzili Jezusa w czasie Jego narodzin. Król ten powiedział, że Jezus będzie kochał Boga. Przytuliła swego syna, płacząc z radości. Jezus rzekł: „Matko, możesz Mnie znaleźć w towarzystwie Boga, lecz ty szukasz Mnie gdzie indziej. Bliskość Boga uważam za Moje największe bogactwo”.
   Słowa te zawierają głębokie przesłanie. Człowiek poszukuje Boga, nie rozumiejąc, że On wszystko przenika, że jest ucieleśnieniem miłości i tylko poprzez miłość można Go osiągnąć. Jeżeli zrozumiecie, że jesteście z Bogiem, dla Boga i od Boga, wówczas wszędzie Go znajdziecie. Umacniajcie przekonanie, że Bóg jest w was, z wami, nad wami, pod wami i wokół was. Jak można szukać Boga, który wszystko przenika? Święty Thyagaraja wyraził to w pieśni: „Nenedu Vedakudura Rama...” (O Panie Ramo! Gdzie mam Cię szukać?): „Ty jesteś mym jedynym schronieniem. Nie mogę żyć bez Ciebie”. Mówiąc to, skoczył do rzeki. Ku swej radości w rzece znalazł posąg Ramy. „O Ramo! Jesteś taki wielki i pełen współczucia; zawsze jesteś ze mną. Nie rozumiejąc tej prawdy, żyłem w całkowitej ignorancji”. Sławił Ramę na różne sposoby, wyraziwszy swe uczucia w pieśni: „Raara Maa Intidaaka” (O Panie! Przybądź, proszę, do mnie). Tylko żarliwy wielbiciel może doświadczyć szczęścia jedności z Bogiem. Dla osób chorych na malarię cukier ma gorzki smak. Przyczyna leży w ich języku, nie w cukrze. Tak jest też z ludźmi pogrążonymi w doczesnych pragnieniach. Nie mogą oni zrozumieć i doświadczyć słodyczy Boga. Miejcie silne przekonanie: „Bóg jest we mnie, ze mną, wokół mnie poza mną”. Myśląc w ten sposób, staniecie się boscy. Nigdy nie myślcie, że jesteście oddzieleni od Boga.
Całkowite poddanie się zapewnia łaskę Boga
   Gdy wczoraj rozdawałem sari „posłańcom”- kobietom obecnym na darśanie - wyrażały one swą wdzięczność słowami: Dzięki Swami. Upomniałem ich: „Nie dziękujcie Mi. Nie jestem osobą trzecią. Czy dziękujecie swym matkom, które codziennie podają wam jedzenie? Dziękować możecie komuś z zewnątrz za oddaną przysługę. Ja nie jestem kimś z zewnątrz.” (oklaski) Nigdy więc nie dziękujcie Swamiemu. Uważajcie Swamiego za swoją własność. Tylko wówczas będziecie mieli prawo zbliżyć się do Niego. Ja niczego nie pragnę od was dla Siebie, ani niczego nie mówię i nie robię dla Siebie. Nie chcę niczego z wyjątkiem jednego – waszej miłości. Nawet ona nie jest waszą własnością, lecz Moją. (oklaski) Miłości nie można zdobyć w żaden sposób. Jest ona darem Boga. Ofiarujcie ten dar miłości Bogu. Tylko wówczas osiągniecie zadowolenie. Jest to wasz obowiązek. W starożytności modlono się: O Panie ofiaruję Ci moje serce, które jest przecież Twoim darem. Ofiaruję Ci to, czym mnie obdarzyłeś. Cóż więcej mogę Ci ofiarować? Przyjmij łaskawie moje pokorne i pobożne pozdrowienia. (wiersz telugu) Osoba o takich szlachetnych uczuciach jest prawdziwym i ofiarnym wielbicielem.
  Chwalenie się własnym oddaniem kosztem innych równa się egoizmowi. Nigdy nie dopuszczajcie do głosu ego. Tacy wielcy wielbiciele, jak Tukaram, Ramadas i Thyagaraja musieli stawiać czoła wielu trudnościom, zanim zdobyli łaskę Boga. Trudności stanowią nieodłączny składnik życia wybitnych wielbicieli. Bóg poddaje swych wielbicieli próbom, by umocniła się ich wiara w Niego i oczyściły się ich serca. Oczyszczenie zabrudzonych naczyń wymaga wielkiego wysiłku z waszej strony. Trudności są środkiem czyszczącym naczynie waszego serca. Thyagaraja poczuł się bardzo zasmucony, gdy zabrano mu posążek Ramy. Podawał wówczas w wątpliwość boskość Pana Ramy. „Czy to Ty nie masz mocy, by rozwiązać moje problemy, czy też mnie brak oddania? Ja na pewno mam oddanie, więc tylko Tobie brakuje mocy”. W tym duchu wciąż wychwalał swe oddanie i w rezultacie stał się egoistą. Gdy siedział w medytacji, spłynęła na niego mądrość. Zrozumiał, że był głupi, wątpiąc w boskość Ramy. Czyż bez łaski Pana Ramy – rozmyślał – małpa mogłaby przeskoczyć ocean? Gdyby Ramie brakowało mocy to czyż Lakszmana mógłby oddawać Mu cześć, a bogini dostatku – Lakszmi służyć Mu, czyż niezwykle inteligentny Bharata składałby Mu swe hołdy? „O Ramo! Z pewnością Twoja moc jest wielka. To z powodu małoduszności i ignorancji zwątpiłem w Twą Boskość”. Poddawszy się Panu Ramie prosił o przebaczenie.
   Gdy oczyszczacie swe serca i poddajecie się całkowicie Bogu, On przejawia się natychmiast. Nie zwleka ani chwili. Tak stało się również w przypadku Ramadasa. Gdy Ramadas całkowicie poddał się Panu, Rama i Lakszmana w przebraniu udali się do króla Thaneeshy i zapłacili podatek za Ramadasa. Zapytani kim są, odparli, że są służącymi Ramadasa. Jak widać Pan staje się służącym wielbiciela, gdy ten całkowicie Mu się podda. (oklaski) Oto potęga oddania.
   Na ścieżce oddania znajduje się wiele przeszkód. Niektórzy ludzie w chwilach trudności oskarżają, krytykują i ganią Boga. Każdy musi ponosić konsekwencje swych własnych czynów. Bóg pozostaje nieporuszony. Bóg jest czysty, nieskażony i święty. Niech ludzie mówią, co chcą, wy bądźcie opanowani i spokojni. Nie wdawajcie się z nimi w niepotrzebne spory, ponieważ to rodzi tylko wrogość. Mówcie łagodnie i słodko uśmiechając się. To uciszy krytykanta. Uśmiech jest najlepszą odpowiedzią na krytykę. Gdy Paweł oskarżał Jezusa, On pełen miłości podszedł do niego i uśmiechnął się mile. Słodycz uśmiechu Jezusa zmieniła zatrute serce Pawła. Zawsze bądźcie pogodni, nawet w chwilach przeciwności. Niech twarz wasza zawsze będzie uśmiechnięta, a nie skwaszona. „Szczęście jest jednością z Bogiem”.
Prawdziwe Boże Narodzenie w Prasanthi Nilayam
Ucieleśnienia Miłości!
    Każdego roku obchodzimy tu święto Bożego Narodzenia. Prawdziwe Boże Narodzenie obchodzi się tylko w Prasanthi Nilayam, gdzie w tym celu łączą się ludzie wszystkich religii. (oklaski) Zazwyczaj Hindusi obchodzą swoje święta, muzułmanie swoje, chrześcijanie swoje itd. itd. Tylko w Prasanthi Nilayam wyznawcy wszystkich religii – hinduiści, muzułmanie, chrześcijanie, parsowie itd. zbierają się razem, by świętować Boże Narodzenie. (oklaski) Prasanthi Nilayam symbolizuje jedność wszystkich religii. Gdzie indziej dla uczczenia Bożego Narodzenia ludzie piją, jedzą niewegetariańskie potrawy i bawią się. W Prasanthi Nilayam jednak Boże Narodzenie obchodzone jest w atmosferze świętości. Boże Narodzenie w Prasanthi Nilayam jest dniem świętym, a nie wolnym od pracy (gra słów: holy day i holiday – przyp. tłum.).
   Praktykujcie wszystko, czego tu się nauczyliście nawet po powrocie do swych krajów. Umacniajcie poczucie, że jesteście posłańcami Boga i głoście wszędzie Boskie orędzie. To jest wasz najważniejszy obowiązek. Nie ma większej służby niż ta. Pracujcie na rzecz dobrobytu całego świata. Świat jest, jak wielki pałac, a poszczególne kraje jak jego komnaty. Nie bądźcie małoduszni, sądząc, że tylko wasz kraj powinien być szczęśliwy. Bądźcie ludźmi o szerokich poglądach. Módlcie się o dobrobyt wszystkich narodów. Na tej podstawie starożytni modlili się: „Loka Samastha Sukhino Bhavanthu” (Niech cały świat będzie szczęśliwy) Kultywujcie miłość. To jest prawdziwa sadhana. Wczoraj dzieci wystawiły wspaniałą sztukę, która mówiła o sile miłości. Miłość może zmienić nawet niegodziwego człowieka. Jest to tylko kwestia czasu. Bądźcie cierpliwi. Wciąż rozwijajcie miłość. Nikt nie może ogarnąć boskości i świętości Swamiego. Dwadzieścia lat temu, kiedy w Prasanthi Nilayam po raz pierwszy obchodzono święto Bożego Narodzenia, zaśpiewałem następującą pieśń:
                        Miłość mym kształtem
                        Prawda Mym tchnieniem,
                        Pokarmem Błogość.
                        Wszechobejmującym orędziem Me życie,
                        Miłością bez powodu,
                        Od pory niezależną,
                        Ponad narodziny i śmierć.
   Gdy ktoś poprosi was, byście opowiedzieli o Sai Babie, zaśpiewajcie tę pieśń. Zawiera ona całe orędzie. Powiedzcie mu, że Miłość jest Jego kształtem, zaś Jego życie – Jego przesłaniem. Rozwijajcie uczucie braterstwa ludzi i ojcostwa Boga.
  Bhagawan zakończył dyskurs bhadźanem: Prema Muditha Manase Kaho...              

tłum. Fryderyk Listwan