Nauki Bhagawana Śri Sathya Sai – część 1

CISZA

  

Głos Boga słyszalny jest tylko w głębokiej ciszy.
Cisza jest mową poszukiwacza duchowego.
Jedynie w absolutnej ciszy możesz doświadczyć boskiej błogości.

Cisza rozwija miłość

Cisza jest jedynym językiem człowieka zrealizowanego. Praktykujcie umiar w mówieniu. To pomoże wam na wiele różnych sposobów. Rozwinie miłość, ponieważ większość nieporozumień i różnic wynika z niedbałych wypowiedzi. Kiedy potknie się stopa, zranienie można wyleczyć. Ale kiedy poślizgnie się język, to rana jaką zadał sercu drugiej osoby może się jątrzyć przez resztę jej życia.
     Język ponosi odpowiedzialność za cztery wielkie uchybienia: za kłamstwo, zgorszenie, wynajdowanie w innych błędów i nadmierną artykulację. Należy tego unikać, jeśli w osobach i w społeczeństwie ma zapanować spokój. Więzi braterskie wzmacniają się, gdy ludzie mówią mniej i są uprzejmi. Dlatego pisma święte zalecają aspirantom duchowym, aby przestrzegali ślubu milczenia. Wszyscy jesteście duchowymi aspiratami na różnych odcinkach drogi, więc tego rodzaju dyscyplina ma wartość również dla was.
Sathya Sai Speaks, tom 1, rozdział 10:
Viveka and Vairagya

Mów słodko, bez gniewu

      Pierwszym krokiem w duchowej dyscyplinie jest oczyszczenie mowy. Mów łagodnie, bez gniewu. Nie przechwalaj się swoim wykształceniem ani osiągnieciami. Bądź skromny, gotowy służyć innym. Praktykuj ciszę. To uchroni cię od sprzeczek, od próżnych myśli i od stronniczości.
Sathya Sai Speaks, Volume 2, Chapter 6:
Steps in Sadhana
Przygotuj miejsce, w którym będziesz się stawał twierdzą ciszy
      Nie musisz udawać się do lasu, aby zyskać ciszę i szansę na nieprzerwaną praktykę duchową. Możesz przygotować miejsce, w którym staniesz się twierdzą ciszy i wyłączysz zmysły, nie pozwalając zbliżać im się do żadnego obiektu. Twój dom stanie się pustelnią. Twoja praktyka duchowa będzie postępowała bez żadnych przeszkód.
Sathya Sai Speaks, tom 2, rozdział 6:
Steps in Sadhana

Trzymaj się z dala od złego towarzystwa

   Wiem, że pomimo ciężkiej całodziennej pracy znajdujecie czas na chodzenie do kina, na angażowanie się w niepotrzebne rozmowy, na uczestniczenie w przepychankach i kłótniach oraz w wielu innych rozpraszających zdarzeniach, które tylko powiększają zasób waszych zmartwień.
      Byłoby lepiej gdybyście unikali towarzystwa ludzi wciągających was w tak osłabiające i niepokojące sytuacje. Spędzajcie kilka minut każdego ranka i wieczoru w spokoju świątyń lub domów, w towarzystwie Najwyższej Mocy. Pozostańcie w Jej uwznioślającym i inspirującym towarzystwie. Wielbijcie Ją w myślach, ofiarowujcie Jej wszystkie swoje prace, a wyjdziecie z tej ciszy bardziej szlachetni i bohaterscy niż w chwili, gdy się w nią zanurzyliście.

Wspólnota z Mistrzem

      Rozważ tylko: „Czy wychodzisz z kina spokojniejszy, bardziej heroiczny, czystszy i szlachetniejszy niż wtedy, kiedy do niego wszedłeś?” Nie, twoje pasje wzrosły, a twoje zwierzęce instynkty oraz niższa natura zostały zaspokojone i usatysfakcjonowane. Nic innego nie przyniesie ci wspanialszej nagrody niż cisza, modlitwa i połączenie się z Mistrzem. To większa przyczyna do chwały niż przyzwoite konto bankowe, tytuły naukowe i zdobyte medale.
Sathya Sai Speaks, tom 2, rozdział 38:
Project Site, Puja Site.

Dobrość należy pielęgnować w ciszy

      Obecnie jedną z wielkich pokus dla słabych umysłów jest okazja do zdobycia rozgłosu. Nawet podarunek wartości kilku rupii na organizację charytatywną jest ogłaszany grubymi nagłówkami na banerach! To zachęca do zarozumiałości i puszenia się jak paw. Dobrość należy pielęgnować w ciszy umysłu.
Sathya Sai Speaks, tom 4, rozdział 52:
Anna and Amritha

Cichy człowiek nie ma wrogów

      Język jest zbroją serca. Opiekuje się życiem. Głośne rozmowy, długie rozmowy, rozmowy pełne gniewu i nienawiści wpływają negatywnie na zdrowie. Rodzą gniew i nienawiść, ranią, wzniecają emocje, rozwścieczają i wyobcowują. Dlaczego mówimy, że milczenie jest złotem? Milczący człowiek nie ma wrogów, chociaż może też nie mieć przyjaciół. Dysponuje wolnym czasem i dlatego ma szansę na zanurzenie się w sobie i badanie własnych błędów i niepowodzeń. Nie skłania się do szukania ich w innych. Jeśli osunie ci się stopa, złamiesz kość. Jeśli osunie ci się język, zniszczysz czyjąś wiarę i radość. To złamanie nigdy się nie zrośnie, ta rana pozostanie otwarta już na zawsze. Dlatego bardzo uważnie posługuj się językiem. Im łagodniejsza i słodsza jest twoja mowa, im mniej się nią posługujesz, tym lepiej dla ciebie i dla świata.
Sathya Sai Speaks, tom 5, rozdział 21:
The Rare Chance

Cisza jest najlepszym sposobem ochraniania wiary

      Cisza jest najlepszym sposobem ochraniania wiary. Dlatego teraz nalegam na ciszę – to pierwszy krok w praktyce duchowej.
Sathya Sai Speaks, tom 5, rozdział 42:
Pay the price

Powtarzajcie imię Boga w ciszy waszych serc

      Magnes nie przyciągnie do siebie kawałka żelaza pokrytego rdzą i kurzem. Umysł obciążony rdzą materialnych pragnień i pokryty grubą warstwą kurzu zachcianek zmysłowych nie zatęskni za Bogiem. Usuń rdzę, poznaj chwałę Boga i powtarzaj w ciszy serca Jego imię. Możesz wybrać którekolwiek z Jego imion. Nie słuchaj ludzi, którzy trzymają się jednego Jego imienia i odrzucają inne.
Sathya Sai Speaks, tom 7, rozdział 45:
The Treasure under Your Feet

Zachowaj milczenie, jeśli mówienie prawdy może wywołać smutek i ból

Jeśli chcesz poznać sposób na zachowywanie prawdy w mowie, czytaj Bhagawad Gitę. Wyjaśnia, że najlepsza mowa nie wywołuje bólu, gniewu ani smutku. Pisma święte radzą: „Mów prawdę i wyrażaj ją w miły sposób. Nie głoś nieprzyjemnych prawd, jeśli mogą one wywołać czyjś ból lub cierpienie. Lepiej milcz”.
Sathya Sai Spekas, tom 7, rozdział 46:
Truth and Love

Głos Boga można usłyszeć jedynie w głębokiej ciszy

      Głos Boga można usłyszeć jedynie w głębokiej ciszy. Mów tak cicho jak to tylko możliwe i tak słodko jak to tylko możliwe.
Sathya Sai Speaks, tom 8, rozdział 33:
The Creeper and the Tree

Cała radość znajduje się w tobie

      Cała radość, do której dążysz, jest w tobie. A mimo to cierpisz, podobnie jak człowiek posiadający w żelaznej skrzynce wielkie bogactwa i niemający pojęcia, gdzie podział do niej klucz. Staraj się właściwie rozumieć instrukcje, trzymaj się ich w ciszy medytacji, praktykuj to, co podczas niej się wyjaśniło. Dzięki temu znajdziesz klucz, otworzysz skrzynkę i wzbogacisz się radością.
Sathya Sai Speaks, tom 9, rozdział 3:
Mahashivarathri

Unikaj wplątywania się w cudze sprawy

  Nieprzywiązanie jest pierwszym krokiem w praktyce duchowej. Cisza pomaga ci uniknąć mieszania się w sprawy innych ludzi. Dlatego zachęcam was do tego już na wstępie.
Sathya Sai Speaks, tom 9, rozdział 19:
Counsel for the Chosen

Rozmawiaj z innymi szeptem

      Jedną z zasad prostego życia jest praktykowanie ciszy. A to dlatego, że głos Boga rozbrzmiewa w twoim sercu jedynie wtedy, gdy milczy język, gdy ucicha się sztorm i zmniejszają się fale. Jeśli będziesz mówił szeptem, inni nie odczują pokusy krzyczenia. Sam ustal poziom tonu – tak niski, jak to tylko możliwe i tak wysoki, jak jest to konieczne, aby dotrzeć do najdalszego kręgu osób do których się zwracasz.
Sathya Sai Speaks, tom 10, rozdział 4:
The Very Breath

Cisza promuje samokontrolę

    Cisza. To pierwszy krok w praktykowaniu duchowości. Sprawia, że następne kroki są łatwiejsze. Wspiera samokontrolę, zmniejszając szanse na gniew, nienawiść, złą wolę, chciwość i dumę. Ponad to, kiedy w umyśle króluje cisza, słyszymy kroki Boga.
Sathya Sai Speaks, tom 10, rozdział 16:
Labels are Libels

Praktyka duchowa przebiega w ciszy

   Mnóstwo osób, udając wielkich ekspertów, przemierza kraj wygłaszając kazania poświęcone powtarzaniu boskiego imienia i medytacji. Roszczą sobie prawo do tytułu mistrza, dzięki czemu przyciągają słuchaczy i popisują się swoimi umiejętnościami. Ale popisywanie się talentami nie jest znakiem duchowych osiągnięć. Duchowe osiągnięcia unikają rozgłosu. Praktyka duchowa przebiega w ciszy, z dala od ludzkich spojrzeń. Mira nazwała imiona i formy Boga ‘bezcennymi klejnotami’. Bezcennych klejnotów nie wprowadza się na rynek jak towar. Na rynku wystawia się tylko warzywa. Ośrodki naszej organizacji nie zachęcają do przepychu i samochwalstwa, bo na tej ścieżce duchowej są obce.
Sathya Sai Speaks, tom 10, rozdział 33:
Faults and Failures

Zachowaj ciszę w zakamarkach serca

  Bóg jest wszechobecny. Oddalając się od Mojej postaci nie zmieniaj zachowania. Bądź zawsze i wszędzie świadomy, że jestem blisko ciebie. Zachowaj czujność, angażując się nawet w drobne prace. Dopilnuj, aby w zakamarkach twojego serca i na zewnątrz królowała cisza.
Sathya Sai Speaks, tom 14, rozdział 59:
The Search for Fulfilment

Kultywuj wewnętrzną ciszę

    Pierwszym krokiem jaki powinniśmy postawić na ścieżce praktyki duchowej jest zrezygnowanie z nigdy niekończącego się wewnętrznego dialogu z umysłem i doskonalenie wewnętrznej ciszy. Pozwól umysłowi przez chwilę odpocząć. Nie rzucaj na jego ekran nic nie znaczących szczegółów i nie zanieczyszczaj go dymem zazdrości i chciwości. Każda interesująca nas idea, dobra lub zła, odciska się w umyśle jak na kalce. W ten sposób umysł poznaje słabość i niepokój. Utrzymuj umysł w spokoju i czystości. Nie wzburzaj go co chwila nigdy nie kończącym się dialogiem.  
Sathya Sai Speaks, tom 15, rozdział 42:
The Triple Purity

Umysł musi zrezygnować z błądzenia po bezdrożach

      Mowę produkuje się tanio, chociaż ma wielką wartość. Może nas wznieść lub doprowadzić do upadku. Pod wpływem słów nic nieznaczący człowiek może się zmienić w bohatera a bohater w nic nieznaczącego człowieka (ang. hero into zero/ zero into hero). Rozmowa może inspirować lub wpędzać nas w depresję. Niechaj więc będzie szczera i słodka, a nigdy kłamliwa, zawsze ‘uprzejma’. Człowiek powinien dążyć do opanowania mowy wolnej od podstępu, do posiadania kończyn niezdolnych do okrucieństwa, rąk niepotrafiących krzywdzić i myśli pozbawionych mściwości. Furia, fanatyzm i wybuchy gniewu należy kontrolować, ponieważ prowadzą do nieszczęść, których zasięgu nie sposób jest przewidzieć. Dzięki nieustannej praktyce, można się uciec do ślubu milczenia. Gdy język powstrzymuje się od mówienia, to umysł przezwycięża chęć od błądzenia po bezdrożach. W przeciwnym wypadku przyrzeczenie jest bezowocne. Uświadomcie sobie, że każde usłyszane i wypowiedziane słowo pozostawia ślad na świadomości i skłania do reakcji, która może okazać się dla nas zarówno korzystna jak i niepomyślna. To powód, dlaczego należy poszukiwać towarzystwa Boga i dobrych ludzi.
Sathya Sai Speaks, tom 15, rozdział 42:
The Triple Purity

Praktykujcie ciszę, żeby zachować energię

   Wszelkimi sposobami starajcie się zachować duchową moc. Mędrcy praktykują ciszę, żeby odzyskać energię straconą podczas mówienia.
Sathya Sai Speaks, tom 17, rozdział 6:
Students and Sadhana

Potrójna czystość, przynosząca Bogu radość

      Istnieją trzy rzeczy ogromnie cieszące Boga: język, który nie kłamie, ciało, którego nie plami ranienie innych i umysł wolny od przywiązania i nienawiści. Te trzy składają się na potrójną czystość. Unikaj nieprawdy i wyszydzania, nie kieruj się wobec nikogo złą wolą. Praktykuj ciszę jako sposób na powstrzymanie języka od mijania się z prawdą. Dlatego starożytni mędrcy praktykowali i głosili ciszę.
Sathya Sai Speaks, tom 21, rozdział 9
Annam to Ananda

Powściągliwość w mowie rozwija sprawność umysłową

      Efekty nadmiernego mówienia i ich wpływ na zachowanie i zdolności umysłowe człowieka były przedmiotem badań przeprowadzanych na Uniwersytecie Columbia, w USA. Zainicjowano ów eksperyment 25 lat temu i przeprowadzono go w szkole podstawowej. Podzielono uczniów na grupy składające się z 10 osób. Ci, którzy mówili najmniej, otrzymywali nagrody. Testy objęły zarówno uczniów mówiących za dużo, jak i uczniów powściągliwych w mowie. Po kilku latach odkryto, że zdolności umysłowe uczniów powściągliwych są wysokie, a ich wypowiedzi odznaczają się czystością. Mieli szerokie horyzonty i dociekliwe umysły. Doskonale rozwinęli w sobie umiejętność rozróżniania.
      Jeśli chodzi o uczniów mówiących bardzo dużo, to przekonano się, że mają słabą pamięć i są ograniczeni umysłowo. Nie potrafili rozróżniać. Wynik tego eksperymentu potwierdził mądrość starożytnych mędrców oddających się w lesie kontemplacji. Każda z praktyk wprowadzała ich na coraz wyższy poziom. Pamiętajcie, dzięki powstrzymywaniu się od mówienia rozwijacie zdolności umysłowe.
Sathya Sai Speaks, tom 22, rozdział 10:
Vidya and Samskara

Dwie funkcje języka

     Kontrola zmysłów powinna być jednym z najważniejszych celów studentów. Zmysły percepcji (zbiór procesów poznawczych, zapewniających nam kontakt z rzeczywistością, czyli dźwięk dotyk, forma, smak i zapach) są potężniejsze od narządów zmysłów (ucha, skóry, oczu, wzroku, języka i nosa). Wśród nich najważniejszy są język (usta) dysponujący potęgą mówienia. Jeśli ktoś pokona język, stanie się mistrzem pozostałych zmysłów.
      Język spełnia dwie funkcje: mówi i smakuje. Każdy kto go opanuje, wzniesie się na boski poziom. Gdy język milczy, zaczyna mówić umysł. Wtedy należy włączyć kontrolę mowy umysłu i skierować intelekt lub inteligencję w stronę Atmy (Boskości).  
      Prawdziwe dążenie duchowe polega na skierowaniu języka w stronę umysłu, umysłu w stronę intelektu, a intelektu w stronę Atmy. I chociaż ta droga jest dostępna dla człowieka, to człowiek woli oddawać się zmysłowym przyjemnościom i tonąć w smutku.
Sathya Sai Speaks, tom 23, rozdział 13:
Royal Road to Realisation

Podążajcie boską drogą życia

      Istnieje tylko jedna droga wiodąca do pozbycia się ego – jest nią pobożny sposób życia. Kiedy nadmiesz się poczuciem własnego ja, usiądź cicho w kąciku i obserwuj, co mówi oddech. Powtarza „So-ham”. („So”, przy wdechu, „ham”, przy wydechu.) So-ham zostało utworzone z dwóch słów: z Sah (On, Brahman) i aham (ja). Jeśli nieustannie nad tym medytujemy i wzrasta nasza świadomość, aham (ja) przestaje nam przeszkadzać. Ta mantra, święta sylaba lub słowo, jeśli ją powtarzamy, obdarza nas wyzwoleniem i jest opisywana w języku wedyjskim jako Hamsa Gayatri.
Sathya Sai Speaks, tom 23, rozdział 16:
The Buddhi and the Atma

Wskazówki dotyczące kontrolowania złości

     Człowiek nie powinien stawać się ofiarą takich uczuć jak gniew, nienawiść, ego i duma. Gdy pojawi się w tobie gniew, posiedź przez kilka minut w ciszy. Zamiast mu ulegać, nie pozwól, wbrew własnym chęciom, żeby wyładował się poprzez karcenie i bicie innych. Jak to rozwiązać? Gdy poczujesz gniew, natychmiast wyjdź na zewnątrz i przejdź spokojnie jakieś 200 m - wtedy zniknie. Istnieje jeszcze łatwiejsza metoda. Stań przed lustrem i spójrz na swoją rozgniewaną twarz. Poczuj jak bardzo jej nie lubisz. Przyjrzyj jej się z niesmakiem. Potem roześmiej się z całego serca, a gniew cię opuści.
      Jeśli stwierdzisz, że to również sprawia ci trudność, wejdź do łazienki, odkręć kran i zacznij śpiewać jakąś ładną piosenkę do wtóru dźwięków tworzonych przez płynącą wodę. Wtedy gniew się ulotni. Zawsze szukaj sposobów i środków umożliwiających ci odzyskanie spokoju i pogodnego nastroju. Jeśli tego zaniechasz, jeśli pozwolisz gniewowi rosnąć, to pogłębi się również twój niepokój, pozbawiając cię spokoju umysłowego. Nie odpłacaj się nikomu monetą zemsty ani pięknym za nadobne.
      Im mniej będziesz mówił, tym bardziej będzie wzrastała twoja potęga umysłowa, a wraz z nią potęga rozróżniania. W konsekwencji zrezygnujesz z ‘indywidualnego odróżniania’ na rzecz ‘podstawowego odróżniania’. Dzięki temu uznasz, że pomyślność świata jest ważniejsza od twojej indywidualnej pomyślności. Rozwijaj w sobie tak wzniosłe uczucia już od najmłodszych lat.
Sathya Sai Speaks, tom 25, rozdział 15:
Rise from Animality to Divinity

Trzy rodzaje ciszy

      Starożytni praktykowali trzy rodzaje ciszy: ciszę języka, ciszą umysłową i najwyższą ciszę. Cisza języka oznaczała ograniczanie mowy do granic i potrzeb sytuacji. W ten sposób unikali gadulstwa, co skutkowało zachowywaniem i wzmacnianiem mocy wypowiadanych przez nich słów. Mówienie prawdy służyło oczyszczaniu myśli i przynosiło im najwyższą mądrość. Dlatego czystość w mowie ma ogromne znaczenie.
      Drugim rodzajem ciszy jest cisza umysłowa. Umysł jest wiązką myśli i fantazji. Ilość myśli należy stopniowo redukować. Po ich ograniczeniu przejmujemy w naturalny sposób kontrolę nad umysłem, jak nad nienastawionym zegarkiem. Redukcja aktywności umysłowej prowadzi do przejawienia się potęgi duchowej. W konsekwencji intelekt staje się aktywniejszy od zmysłów. Po przejęciu kontroli nad mową i umysłem bez trudu zrealizujemy stan najwyższej ciszy. Studenci, którzy z sukcesem przeszli dwa pierwsze etapy praktykowania ciszy, powinni dążyć do osiągnięcia trzeciego.
Sathya Sai Speaks, tom 27, rodział 7:
Imbibe Bharat’s Ideals
Tłum. J.C.

 

Stwórz darmową stronę używając Yola.