Fragment Dyskursu Śri Sathya Sai z 19. 07. 1988 r.
Aby
doświadczyć błogości, praktykujcie Miłość. Dualizm nie eliminuje smutku,
jedynie go wzmaga, odciągając was jak najdalej od błogości. Dlatego tak ważne
jest podtrzymywanie jedności, wyrażanej wyłącznie przez Miłość. Do
Miłości nie wiedzie żadna droga, nie spodziewaj się też żadnej nagrody. Jedyną
wymaganą tu dyscypliną jest Miłość. Im bardziej rozwiniesz ją w sobie, tym
więcej doświadczysz szczęśliwości. Współczesna miłość przypomina niezręczną
imitację, bo ogranicza się tylko do najbliższych. Miłość powinna przekraczać wąskie
limity, obejmować cały świat i każdą żywą istotę. Występuje w każdym
stworzeniu, chociaż w różnym stopniu. W przyrodzie funkcjonujecie zgodnie z
posiadanymi cechami. To nieodłączny atrybut natury, manifestacja Boskiej
Zasady, wiecznej, stałej i niezmiennej. Aby wydobyć ów boski aspekt i skłonić
go do przejawienia się, każde stworzenie zostało wyposażone w określone cechy, guny.
Są to: dobro, pasja i ignorancja – sattwa, radżas i tamas.
Żeby przekazać je naturze konieczne były odpowiednie moce, przedstawiane jako
Brahma, Wisznu i Maheśwara.
Brahma,
Wisznu i Maheśwara nie są istotami ograniczonymi do formy. Ta trójca
reprezentuje zdefiniowaną ekspresję trzech cech. Purany niesłusznie
przedstawiają Brahmę jako czterogłowe
bóstwo zaangażowane w kosmiczną kreację. W rzeczywistości trójca
reprezentuje trzy właściwości, guny. Natura dysponuje pięcioma podstawowymi
mocami. Są to: ziemia, woda, ogień, powietrze i przestrzeń – bhumi, aapa,
agni, waju i akasza. Jeśli chcecie zrozumieć proces
tworzenia, to odwróćcie kolejność żywiołów i zacznijcie od przestrzeni,
wymieniając po niej powietrze, ogień, wodę i ziemię. Naturę można rozumieć na
dwa sposoby: (1) w relacji do procesu stwarzania i (2) w relacji do codziennych
doświadczeń. Podobnie, mając na względzie stosunek do kreacji, zmieńcie
kolejność Bogów na: Iśwarę, Wisznu i Brahmę.
Na
początku wyjaśnijmy sobie czym jest zasada Iśwary. Gita głosi: „O
Ardżuno, Bóg rezyduje w sercach wszystkich istot - Iśwara sarwa bhutanam hrddese Ardżuna tisztati.” Iśwara jest
władcą serc. Rozświetla serce każdego stworzenia. A to oznacza, że boska moc
Iśwary obecna jest we wszystkich sercach. Innym określeniem Iśwary jako Pana
serc jest Atma. ̶ 19. 07. 1988 r.
tłum. J.C.
tłum. J.C.
Brahma, Wisznu i Maheśwara nie są istotami ograniczonymi do formy. Ta trójca reprezentuje zdefiniowaną ekspresję trzech cech. Purany niesłusznie przedstawiają Brahmę jako czterogłowe bóstwo zaangażowane w kosmiczną kreację. W rzeczywistości trójca reprezentuje trzy właściwości, guny. Natura dysponuje pięcioma podstawowymi mocami. Są to: ziemia, woda, ogień, powietrze i przestrzeń – bhumi, aapa, agni, waju i akasza. Jeśli chcecie zrozumieć proces tworzenia, to odwróćcie kolejność żywiołów i zacznijcie od przestrzeni, wymieniając po niej powietrze, ogień, wodę i ziemię. Naturę można rozumieć na dwa sposoby: (1) w relacji do procesu stwarzania i (2) w relacji do codziennych doświadczeń. Podobnie, mając na względzie stosunek do kreacji, zmieńcie kolejność Bogów na: Iśwarę, Wisznu i Brahmę.
Na początku wyjaśnijmy sobie czym jest zasada Iśwary. Gita głosi: „O Ardżuno, Bóg rezyduje w sercach wszystkich istot - Iśwara sarwa bhutanam hrddese Ardżuna tisztati.” Iśwara jest władcą serc. Rozświetla serce każdego stworzenia. A to oznacza, że boska moc Iśwary obecna jest we wszystkich sercach. Innym określeniem Iśwary jako Pana serc jest Atma. ̶ 19. 07. 1988 r.
tłum. J.C.