Ofiary z kwiatów                  

      Ofiary z kwiatów są zalecane, ale kwiaty szybko więdną i gniją. Tym, co Bóg kocha najbardziej są kwiaty zakwitające na drzewie ludzkiego życia, żywione i pielęgnowane przez jego własne umiejętności i szczerość. Są to kwiaty oznaczające cnoty człowieka, wyrastające w ogrodzie jego serca. Oto one:

      Ahimsa: Niekrzywdzenie, które zawiera w sobie unikanie zadawania cierpienia innym oraz zaniechanie podtrzymywania jakiejkolwiek myśli o ranieniu lub poniżaniu innych.
Indrja Nigraham: Panowanie nad zmysłami. Człowiek nie powinien gonić za zmysłowymi przyjemnościami.
      Daja: Współczucie dla wszystkich istot. Jest to Wiara, że cześć oddawana jakiemukolwiek Bogu dociera do Najwyższego. Można również powiedzieć, że poniżenie jakiejkolwiek istoty jest poniżeniem Najwyższego.
Kszama: Tolerancja, męstwo. Kszama jest utożsamiana z prawdą, prawością, wiedzą, poświęceniem i radością. Daje ona pierwszeństwo Boskim cechom. Bez niej człowiek nie może być szczęśliwy nawet przez chwilę. Aby ją zdobyć i umocnić w sobie powinniście pełnić sadhanę.
      Śanthi: Wewnętrzny pokój. To nie oznacza, że człowiek nie powinien w ogóle reagować, bez względu na to co inni mogą powiedzieć, czy jakkolwiek mogą go obrazić. To nie oznacza, że musi on być spokojny jak głaz. Wewnętrzny pokój oznacza panowanie nad wszystkimi zmysłami i namiętnościami. Obdarza on człowieka spokojnym umysłem i zrównoważonym postrzeganiem. Modlitwa pokoju jest powtarzana trzy razy, na fizycznym, umysłowym i duchowym planie. Człowiek nie powinien pozwalać sobie na gniew, ani poddawać się lękowi.
      Tapas: Wyrzeczenie jest szóstym kwiatem ofiarowanym w modlitwie. Nie oznacza ono, że powinieneś opuścić żonę i dzieci i zaszyć się w lesie. Wyrzeczenie jest całkowitą harmonią myśli, słów i czynów.
      Dhjana: Medytacja jest siódmym kwiatem. Siedzenie w spokoju i oddawanie emocji i uczuć Bogu nie jest Dhjaną. Człowiek z pomocą Boga powinien przemieniać swoje emocje, pragnienia i uczucia w Boskie cechy. Nie powinien on sprowadzać Boga do swego poziomu, lecz podnosić siebie do poziomu boskiego.
      Sathyam: Prawda jest ósmym kwiatem. Prawda jest tym, co pozostaje niezmienne i nie podlega modyfikacjom wraz z upływem czasu. Bóg sam trwa niezmieniony od przeszłości, przez teraźniejszość do przyszłości. Jeśli kiedyś ten kwiat zakwitnie w twoim sercu, nagrodzi cię on wieczną świeżością.
      Czcij Boga i ofiaruj Mu te kwiaty. Teraz, kiedy używa się innych kwiatów, oddanie trwa, dopóki człowiek nie wykroczy za próg pokoju modlitewnego. Kiedy wychodzi na zewnątrz złość, zazdrość, gniew, chciwość i pożądanie biorą go w posiadanie i degradują. Jak można zdobyć Łaskę Boga nie rozwijając cech wskazanych przez kwiaty prawości? Jeśli ktoś uważa się za wielbiciela Sai musi poprzeć to roszczenie pielęgnowaniem kwiatów cnót.
W Prashanthi Nilayam październik 1981
Przysłał: B. Sharma
(z SatGuru tłum. J.R.)
 

 

Stwórz darmową stronę używając Yola.