Letni świt w Prasanthi Nilayam
Letni świt w Prasanthi Nilayam
Rodzi niepowtarzalne, mistyczne doznania.
Najpierw rozbrzmiewa dźwięczna nuta błogosławionej ciszy,
Niosąca wspomnienie radosnego spokoju wyniosłych wzgórz.
I wnet powietrze tętni głosami pobożnych,
Co się już pobudzili i odprawiają święte rytuały,
Składane pokornie w ofierze Bogu Żywemu!Poranny wietrzyk roznosi echa Omkaram, Suprabhatam i
wersetów Wed,
A pochód nagar sankirtan okrąża Najświętszy Przybytek.
We wszystkich kierunkach
rozchodzą się duchowe wibracje
Mieszkańcy aśramu trwają w błogim uniesieniu.
A cudowne współdziałanie pobudza wszystkie żywe istoty.
Oto rozlega się poranny chór głosów tak żarliwych
Jakby śpiewały chwałę Wszechmocnemu;
Niebiosa pełne są wyśpiewywanych z głębi serca nut
Chociaż ostry świergot koela dźwięczy jeszcze głośniej,
Bo zda się, że i jego dotknął Boski dreszcz.
O jakże poruszająca jest owa symfonia Natury
Dobiegająca spośród gęstwiny drzew
Wzniosłych ogrodów Boga!
Powietrza cudna woń, zbawienna atmosfera,
Rozchodzące się wokół echo słów - Sai Ram,
Co serce czynią lekkim, równoważą umysł i pobudzają ducha.
Odrodzenie do życia w niebiosach:
Oto czym jest Prasanthi Nilayam!
P.C. Sharma (z
„Sanathana Sarathri” tłum. Asia)
