Szpitale mają służyć ubogim i potrzebującym

Inauguracyjny Dyskurs Sathya Sai Baby z otwarcia Instytutu Wyższych Nauk Medycznych Śri Sathya Sai wygłoszony w Whitefield w dniu 19.01.2001

Nasza ojczyzna dała światu
Szlachetne dusze sławne na wszystkich kontynentach.
Oto kraj, który przegnał obcych władców i osiągnął wolność.
Oto Bharat, który słynie z uczoności.
Oto uświęcona ziemia stawiana za przykład
w dziedzinie muzyki, literatury i świętych nauk;
O wielbiciele zrodzeni w kraju Bharat
znanym ze sztuk pięknych i naturalnego piękna!
Jest waszym świętym obowiązkiem, abyście powiększali
Chwałę i pomyślność ojczyzny.

(wiersz telugu)

Ucieleśnienia Boskiej Atmy!

      Zdrowie jest największym bogactwem w życiu. Od pradawnych czasów wielu joginów, mędrców, proroków i znamienitych mężów stara się jak najbardziej wnikliwie zgłębiać sposoby i środki służące utrzymaniu dobrego zdrowia. Poczynili oni wielkie wysiłki na tym polu, gdyż sądzili, że człowiek może działać na rzecz pokoju i bezpieczeństwa narodu jedynie wtedy, gdy jest krzepki i cieszy się dobrym zdrowiem. W dzisiejszych czasach niektórzy ludzie pokładają całkowitą nadzieję w medycynie alopatycznej*, podczas gdy zdaniem innych oprócz niej ważna jest również ajurweda*. Alopatia zapewnia jedynie chwilową ulgę i nie zna lekarstwa trwale eliminującego choroby. Trwałe wyleczenie z choroby może dać ajurweda.

Łaska Boska podtrzymuje ludzkie życie

      Serce jest najważniejszą częścią ciała. Jeśli serce zaczyna strajkować, ciało traci życie. Jaka jest rola serca w ciele człowieka? Pompuje ono krew do płuc, gdzie zostaje ona oczyszczona, a następnie dostarczona wszystkim częściom ciała. Z każdym uderzeniem serca krew pokonuje w ciele odległość dwunastu tysięcy mil. Kto wyposażył serce w taką zdolność? Czy to naukowiec, inżynier, czy może jogin lub jakaś skonstruowana przez człowieka maszyna sprawia, że wykonuje ono tak niesłychane zadanie? Nie. To wyłącznie Boska moc jest podstawą tego wszystkiego. Człowiek nie jest w stanie wykonać nawet najdrobniejszego zadania bez pomocy Boskiej siły. Człowiek współczesny zatracił wiarę w siebie i nie ma też wiary w Boga. A więc przede wszystkim powinno się pogłębiać wiarę w siebie, bez której życie staje się pozbawione znaczenia.
        Alopatia nie jest w stanie na stałe wytępić powodujących choroby drobnoustrojów. Potrafi je kontrolować do pewnego stopnia i wyłącznie przez pewien czas. Zawsze istnieje ryzyko nawrotu choroby. Mimo iż medycyna alopatyczna notuje ciągły postęp, liczba chorób również nieustannie wzrasta. Doktor Samuel Hahnemann z Niemiec, który odkrył homeopatię*, wnikliwie studiował również ajurwedę. Przyświecającą mu ideą było dobro całego świata. Lecz człowiek naszych czasów nie dba o dobro świata.

Zanoście zdrowie i szczęście ubogim

      W dzisiejszych czasach choroby serca są w społeczeństwie niezmiernie rozpowszechnione. Dlatego właśnie postawiliśmy szpital specjalistyczny w Prasanthi Nilayam, w którym jak dotąd przeprowadzono 10600 całkowicie darmowych operacji. Skorzystało z nich wielu biedaków. Operacje kardiochirurgiczne stały się niesłychanie drogie. Jaki los czekałby ubogich w tej sytuacji? Zdaje się, że nikogo to nie obchodzi. Należy działać dla dobra biednych ludzi, uśmierzać ich cierpienia i świecić przykładem dla narodu. Służba nabiera prawdziwego znaczenia jedynie wtedy, gdy prowadzi się ją dla ubogich i potrzebujących. Dziś ani lekarze, ani politycy, ani nawet rząd nie troszczą się o dobro biedaków. Jeśli buduje się szpital kosztem stu milionów rupii, oczekuje się miliarda zysku. Zamiast mieć dobre serca, ludzie nastawili się na zysk. Stąd żałosne położenie ubogich.
        W ciągu ostatnich czterech dni w tym szpitalu przeprowadzono wiele operacji serca. Kim są pacjenci? Jeden jest cieślą, inny dhobim (praczem). Leczy się tu wielu pacjentów, którzy mają trudności finansowe. W tak krótkim czasie przeprowadzono aż pięćdziesiąt operacji! Widok uszczęśliwionych twarzy pacjentów napełnia ogromną radością. Jaki pożytek płynie z nauk medycznych, jeśli nie obdarzają zdrowiem i szczęściem ludzi ubogich i potrzebujących? Obecnie ludzie wykształceni nie poświęcą biedakom i strapionym nawet jednej myśli. Ten szpital ma na względzie ich dobro. Jestem szczęśliwy tylko wtedy, gdy służy się ubogim. Poświęciłem całe Swoje życie, aby podźwignąć biedaków i uciskanych. W przyszłości będą się tu odbywać nawet tak wysoce skomplikowane operacje jak transplantacja serca czy przeszczep płuc. Człowiek może być bogaty i pełen cnót, lecz bez dobrego zdrowia nie jest w stanie prowadzić szczęśliwego życia. Były premier stanu Karnataki, Patel ogromnie nam pomógł w realizacji tego projektu. Obecny premier stanu Karnataki, Krishna także służył nam wielką pomocą. Wielu szlachetnych ludzi z Karnataki również wiąże się z tym przedsięwzięciem. Tak więc mamy niezłomne postanowienie uszczęśliwienia mieszkańców Karnataki.

Instytucje Sai są wieczne

     Choroba nie wyróżnia nikogo; może dotknąć każdego, bez względu na to czy jest nędzarzem czy milionerem. I my nikogo nie wyróżniamy. Tutaj całkowicie darmowe leczenie będą otrzymywali zarówno biedni, jak i bogaci. I nie tylko to – nawet żywienie będzie za darmo. Naszym celem jest wyleczenie pacjentów z trapiących ich chorób i odesłanie do domu szczęśliwych i zdrowych. To miejsce będzie służyło ubogim już zawsze. Niektórzy mogą błędnie sądzić, że to inwestycja tymczasowa, lecz wszystkie instytucje Sai są wieczne.
        Kilka dni temu pracz z Gulbarga przeszedł operację serca w naszym szpitalu. Kiedy Mnie zobaczył, jego radość nie miała granic. Powiedział: „O Swami, Ty jesteś naszym Bogiem. Przeszedłem operację serca w Twoim szpitalu.” Aby zafundować sobie operację serca trzeba wydać mnóstwo pieniędzy. Nawet za zwykłe przyjęcie do szpitala człowiek musi zapłacić tysiące rupii. Ubogi pracz nie ma nawet ułamka wymaganej sumy. Wielu jest zamożnych ludzi na tym świecie, lecz ilu z nich darzy współczuciem nędzarzy? Mogą głosić tysiące rzeczy, ale czy choć jedną z nich wprowadzają w życie? Czy jest jakiś bogacz, który czyni choć tysięczną część tego, co robi Sai? Wydajemy dziesiątki milionów rupii, aby zapewnić wieśniakom wodę pitną, darmową opiekę medyczną i edukację. Mimo to niektórzy ludzie powodowani zazdrością sieją fałszywą propagandę. Ludzki język jest giętki, nie ma kości, więc ludzie wyginają go na wszystkie strony jak im się żywnie podoba. Sprawdźmy czy ktokolwiek z tych, co rozpowszechniają fałszywe pogłoski gotów jest nakarmić głodnych i nieść ulgę cierpieniu ubogich. Tak naprawdę tacy ludzie szczują psami żebraków, którzy pukają do ich drzwi prosząc o jałmużnę. W dzisiejszych czasach wszystkie dziedziny życia takie jak edukacja, medycyna, muzyka, czy  literatura są nastawione na zysk.

Poświęcenie jest nieodłączną cechą lekarza

Ucieleśnienia Miłości – lekarze!
       Napełnijcie serca współczuciem i służcie nędzarzom oraz potrzebującym. Nie miejcie serc z kamienia i nie nastawiajcie się na zysk. Czyż będziecie w stanie wziąć ze sobą zgromadzone bogactwa, kiedy nadejdzie godzina sądu? Nie. Służcie ubogim z miłością. Już samo to będzie waszym odkupieniem. Służba ubogim jest służeniem Bogu. Poświęćcie swoje życie dla sprawy nędzarzy. Służba ubogim to moje jedyne motto. Nie mam innych pragnień. Jestem gotów poświęcić nawet Swoje życie, aby pomóc ubogim. (Oklaski). Uczyńcie choćby jedną tysięczną tego, co robi Swami. Jaki pożytek płynie z ludzkiego życia, jeśli nie spędza się go służąc nędzarzom?
„Ani poprzez pokutę, ani dzięki pielgrzymkom, ani dzięki studiowaniu pism świętych, ani dzięki dźapie nie może człowiek przekroczyć oceanu życia. Można to osiągnąć jedynie służąc ubogim.”
(werset sanskrycki)
        Mieliście szczęście, że zostaliście lekarzami. Poświęcenie wyróżnia prawdziwego lekarza. A więc lekarze powinni posiadać ducha poświęcenia. Powinni być współczujący i wrażliwi na los ubogich. Jest wielu biedaków, którzy tracą życie, gdyż nie mogą sobie pozwolić na kosztowne leczenie. Już sama wasza miłość wystarczy, by mogli je utrzymać. Im bardziej rozwijacie w sobie ducha poświęcenia, tym większy będzie postęp tego świata. Szpitale mają służyć ubogim, a nie zarabiać. Jaki jest sens zarabiać krocie, jeśli potem trzeba ostatecznie opuścić ten świat z pustymi rękoma? A więc przeznaczajcie wszystko co zarobicie dla dobra ubogich. Poświęćcie życie służeniu bliźniemu.
        Przed wybudowaniem tego szpitala ziemia, na której stoi, nie miała wielkiej wartości. Lecz gdy tylko się pojawił, zaraz wzrosła jej cena. Możecie teraz zauważyć, że wokół pojawia się coraz więcej zabudowań. Jakiż to wszystko ma sens, jeśli komuś chodzi jedynie o zyski? Powinno się je wykorzystywać dla dobra biednych. Wasze szczęście zwielokrotni się, jeśli zdołacie uszczęśliwić choćby jednego biedaka. Zawsze pomagajcie, nigdy nie krzywdźcie. Nie zdzierajcie z nędzarzy. Nie przysparzajcie im cierpienia z powodu własnej żądzy pieniądza. Pamiętajcie, że to nie pieniądze im wydzieracie, ale ich życie. Prowadźcie życie przepełnione miłością, współczuciem i poświęceniem. Tylko sama thyaga (poświęcenie) może doprowadzić do jogi (unii z Bogiem).
        Wszystkich traktujemy tu równo, bez względu na kastę, wyznanie, religię i narodowość. Wszystkim oferujemy darmowe leczenie. Żywimy mocne postanowienie zapewniania darmowej opieki lekarskiej bez względu na wszystko, nawet gdybyśmy mieli zaciągać pożyczki. Jesteśmy gotowi wydać każde pieniądze, ochrona życia pacjentów zaś jest naszym nadrzędnym celem. Każdy z was, a szczególnie lekarze, powinni przyswoić sobie tę lekcję. Porzućcie żądze pieniądza; rozwijajcie miłość i ducha poświęcenia, a wtedy pieniądze automatycznie do was przyjdą.

Łaska boska podstawą wyleczenia

      Ucieleśnienia Miłości! Same lekarstwa nie mogą wyleczyć chorób – leczy je Boża Łaska. Można ją sobie zaskarbić wyłącznie poświęceniem. Nie zadowalajcie się jedynie napełnianiem własnych brzuchów, lecz starajcie się też zaspokoić głód innych. Podejmujcie takie działania, które przysporzą korzyści ubogim. Ten szpital nie jest jedynie cudem architektury. Andam (piękno) nie ma wartości, jeśli nie ma anandam (błogości). Tej zaś możecie doświadczyć tylko wtedy, jeśli będziecie uszczęśliwiać ubogich. Biedacy cierpią, ponieważ nie stać ich na kupno lekarstw. My będziemy rozdawać wszystkie potrzebne leki za darmo. Czyńcie co w waszej mocy, żeby wszystkich obdarzać szczęściem.
        Mamy już dziś opóźnienie, więc nie starczy mi czasu, aby podać wam inne szczegóły. Rozwijajcie duchowe podejście i leczcie pacjentów z miłością i troską; uszczęśliwiajcie ich i uzdrawiajcie. Nawet puls człowieka nie może bić bez Boskiej Łaski. Mylicie się uważając, że same lekarstwa mogą wyleczyć choroby. Jeśli tak jest, to cóż stało się z tymi wszystkimi władcami i bogaczami, którzy mieli dostęp do najlepszych środków medycznych? Tak więc oprócz lekarstw człowiek powinien mieć Bożą Łaskę. Medycyna i Łaska Boża są jak awers i rewers tej samej monety. Można wyleczyć z chorób jedynie w przypadku, gdy spotkają się obie. Tak więc wraz z przyjmowaniem leków człowiek powinien również modlić się o Łaskę Boga. Bez niej ludzkie ciało nie może utrzymać się przy życiu. Jest ono największym z cudów i największą z tajemnic. Kto odpowiada za bicie pulsu? Kto sprawia, że serce pompuje krew? Wszystko to dzieje się za sprawą Boskiej Woli. Boska siła odpowiada za wzrost ciała. Nie ma sensu po prostu go karmić i utrzymywać przy życiu, jeśli nie wykorzystuje się go, by służyć ubogim.
        Ten szpital z pewnością zyska wspaniałą renomę. Może teraz nie zdajecie sobie z tego sprawy, lecz zrozumiecie to w przyszłości. Ludzie z różnych stron świata będą się tu zjeżdżać na leczenie. (Głośne brawa). Tak Boski potencjał kryje w sobie ten szpital. Nie myślcie o nim źle. Wcześniej, gdy w Puttaparthi powstał szpital specjalistyczny, ludzie mieli różne mylne domysły na temat jego funkcjonowania. Dziś w wioskach otaczających Puttaparthi nie znajdziecie nikogo, kto cierpiałby na chorobę serca. Nawet małe dzieci nie boją się przechodzić operacji serca w naszym szpitalu. Podobnie powinniśmy zadbać o to, aby nikt już nie chorował na serce w stanie Karnataka. Chorych na serce wieśniaków należy tu przywieźć na leczenie. Każdy może tu przyjść. Nie mamy nic przeciwko temu. Każdy ma takie samo prawo się tu leczyć.
Przywódcy powinni popierać szlachetne cele
Nasz premier Indii Vajpayee bardzo się poświęcił, aby tu przybyć. Jemu podobni przywódcy są bardzo ważni dla tego świata. Jest on przywódcą, który popiera tak szlachetne cele jak ten. Ministrowie, którzy współpracują na rzecz dobrych celów są bardzo ważni, gdyż dzięki nim naród się rozwija. Powinni oni żywić szlachetne uczucia i miłość do Boga, aby zyskać Łaskę Boską. Nie ma rzeczy, której nie mógłby osiągnąć ktoś, kto ją posiada.
        Loka samastha sukhino bhawantu (Niechaj cały świat będzie szczęśliwy!) Oto Moje pragnienie. W tym celu jestem gotów uczynić wszystko. Dla dobra ludzkości gotów jestem nawet poświęcić życie. Jaki jest pożytek z życia kogoś kto nie dąży do szczęścia ludzkości? Ja zawsze pragnę dobra innych. Moje uczucia są zawsze czyste i święte. Jeśli wasze uczucia i intencje są szlachetne, nie musicie martwić się o pieniądze; one same przyjdą do waszych drzwi.

Ucieleśnienia Miłości!

      Naraziliśmy was na wielkie niewygody, karząc wam czekać tutaj tak długo. Jesteście już bardzo zmęczeni cierpliwym siedzeniem tu przez ostatnie trzy czy cztery godziny. Obyście dzięki uczestnictwu w tym zgromadzeniu rozwijali ducha poświęcenia i przeznaczali wasz czas, bogactwo i energię na służenie ubogim! Oto czego od was pragnę. O nic więcej nikogo nie proszę. Pomagajcie biednym w każdy możliwy sposób. Nakarmcie głodnych. Jedzenie jest Bogiem. Nie marnujcie żywności. Nie marnujcie pieniędzy. Pieniądze czynią wiele zła. Niewłaściwe wykorzystanie pieniędzy jest złem. Bogaci trwonią swoje bogactwo na pijaństwo i hazard. Pieniędzy należy używać właściwie. Nie powinniście ich wydawać jak wam się żywnie podoba. Nie marnujcie energii ani czasu. Oto cztery istotne zasady, których powinien się trzymać człowiek. Zmarnowany czas to zmarnowane życie. Zamiast marnować czas na próżne plotki, spożytkujcie go dla służenia społeczeństwu. Pomagajcie wszystkim w każdy możliwy sposób. Oto czego od was oczekuję. Przyjdźcie i sami zobaczcie pracę, którą się tu wykonuje w duchu poświęcenia i doświadczcie błogości. Znajdziecie tu ubogich o rozświetlonych radością twarzach.
      Powinniście zadbać o to, by biedni ludzie wiedli zdrowe i szczęśliwe życie. Taki winniście mieć cel życia. Paropakara punjaja papaja parapidanam (zasługi zdobywa się służeniem innym, a grzeszy ranieniem ich). Błogosławię wam wszystkim, abyście zasłużyli na oglądanie szczęścia ludzi biednych.
(Po Dyskursie Bhagawana odśpiewano hymn narodowy Indii)
(z Sanatha Sarathri  tłum. Asia)
OBJAŚNIENIA:
Ajurweda – sanskryt, dosł. „wiedza o długim życiu” stary indyjski system leczenia naturalnego. Diagnoza i terapia w Ajurwedzie opierają się na systemie trzech zasad dynamicznych (dośa), które są powiązane z trzema podstawowymi właściwościami (gunami) zasady-materii. Choroba pojawia się, gdy jedna lub więcej dośa działają za silnie lub za słabo. Różne zmieszania dośa w człowieku prowadzą do różnych typów budowy, których branie pod uwagę odgrywa w Ajurwedzie ogromną rolę. Środki lecznicze, ustalane za pomocą smaku, działają wzmacniająco lub osłabiająco na dośa i mogą być zastosowane dla przywrócenia równowagi sił w organizmie. Ajurweda jest „całościowym” systemem leczenia, w którym prócz wiedzy o leczeniu ziołami, wielką rolę odgrywa w sprawach zdrowia także prawidłowe życie w sensie religijnym.
Alopatia – (gr. allopatheia = doznający działania czegoś innego, ubocznego) metoda polegająca na stosowaniu środków wywołujących w organizmie objawy przeciwne objawom danej choroby.
Homeopatia (gr. homoiopatheia = podobna wrażliwość) metoda leczenia niektórych chorób polegająca na stosowaniu w minimalnych dawkach takich środków, które w większych dawkach wywołują w organizmie zdrowego człowieka objawy podobne do objawów tych chorób.   
 

 

Stwórz darmową stronę używając Yola.