WIELKANOCNE PRZEMÓWIENIE ANILA KUMARA wygłoszone w Los Angeles 2000 roku
Witam was wszystkich i życzę szczęścia w
uświęcone dni Wielkanocy. Niech Bhagawan Baba błogosławi wam wszystkim.
Jest to dzień rezurekcji, zrozumienia i świadomości. Rezurekcja niesie
przesłanie dla wszystkich wyznawców Sai. Uważamy siebie za powstałych z prochu
i z pięciu żywiołów. To nie jest prawda. Musimy zrozumieć, że jesteśmy iskrami
Boskości. To właśnie rozumie się pod słowem „rezurekcja”. Święta Biblia mówi: „Poznacie prawdę, a prawda was
wyzwoli” (Mateusz VI, 33 – przyp. tłum.). Co to jest prawda? Prawdą jest
to, że jesteśmy nieśmiertelni i nie powinniśmy myśleć, że jesteśmy prochem i
obrócimy się w proch. W czas Wielkanocy należy przypomnieć sobie, że Pan
powiedział: „Szukajcie najpierw królestwa bożego, a wszystko będzie wam dodane”
(Mateusz VI,33 – przyp. tłum.). Szukajmy błogosławieństwa Pana, a reszta przyjdzie. Święte pisma tego świata mówią, że życie ludzkie
jest bardzo cenne. W królestwie minerałów i w świecie roślin i zwierząt
świadomość znajduje się na różnych poziomach, ale istoty ludzkie mają najwyższy
poziom świadomości. Obdarzony umysłem, ciałem i intelektem rodzaj ludzki musi
znać swoją własną rzeczywistość. Kiedy powiedziałem do Baby: „Swami, Ty jesteś
Bogiem wieku komputerów”. On odpowiedział: „Mylisz się. Nie ma Boga
teraźniejszości, Boga przeszłości, czy Boga wieku komputerów. Jest tylko jeden
Bóg kiedyś, teraz i zawsze.” Swami zawsze mówi, że powinniśmy korzystać z
każdej okazji poznania siebie. To jest świadomość. Przesłaniem
rezurekcji są słowa Jezusa: „Jeżeli człowiek nie narodzi się ponownie, nie
będzie mógł wejść do królestwa niebieskiego”. Przesłanie to nie znaczy, że
przeżywszy więcej niż połowę życia, powinniśmy umrzeć i narodzić się na nowo.
Znaczy ono, iż mamy zrozumieć naszą wrodzoną Boskość i że jesteśmy nieśmiertelni
i wieczni. Pewnego razu w Prasanthi Nilayam Swami zapytał
kogoś w starszym wieku: „Ile masz lat?” Człowiek ten odpowiedział: „Mam
10 lat”. Swami zapytał dlaczego tak mówi. Człowiek odparł: „Ponieważ
przyszedłem do Ciebie 10 lat temu, Swami”. Chwila, w której zrozumieliśmy
Boskość jest naszymi właściwymi narodzinami. Baba chce, byśmy zrozumieli jak
cenne jest nasze życie. Nie powinniśmy traktować naszego życia jako ciężaru,
czy próby doświadczeń. Życie jest wyzwoleniem. Życie jest pieśnią. Śpiewaj ją.
Życie jest wyzwaniem. Nie powinniśmy uciekać przed nim, dlatego spotkaj życie.
Życie jest grą z możliwością wygranej lub straty. Doświadczajmy satysfakcji
dobrze rozegrawszy tę grę. Życie jest marzeniem zrealizuj je. Świat zewnętrzny
uważamy za rzeczywisty, ale kiedy śpimy i śnimy, sen również objawia się nam
jako rzeczywistość. Widzimy, że to był sen tylko wtedy, gdy obudzimy się.
Bhagawan Baba powiedział, że świat zewnętrzny jest faktycznie snem, który śnimy
w ciągu dnia. Bhagawan mówi, by modlić się nie o długie życie, ale o boskie
życie. Chociaż nie znamy czasów Jezusa, uczymy się Jego nauk z Biblii. Jezus
kierował się miłością i poświęceniem. Powiedział: „Nie sądźcie, byście nie byli
sądzeni”. Baba tak samo nie chce byśmy osądzali kogokolwiek. Poszedł dalej
mówiąc, że kiedy wytykasz kogoś palcem, pamiętaj, że trzy palce wskazują z
powrotem na ciebie. Tak więc popełniasz trzy razy tyle błędów co wskazywana
osoba. Ludzie powinni być osądzani poprzez swoje zasługi, a nie błędy. Baba
idzie krok dalej i mówi, że powinniśmy wykorzeniać nasze własne błędy i
dostrzegać zasługi innych. Na tym polega prawdziwa samoocena. W Biblii jest powiedziane, że Jezus materializował
żywność i wino na weselu po tym jak wszystkie naczynia zostały opróżnione. Wystarczyło
dotknięcie Jego dłoni i naczynia znów napełniły się jedzeniem. Na własne oczy
widziałem, jak Baba robił to samo. Pewnego razu w dniu święta Easwarammy (6
maja) w Kodaikanal, obchodziliśmy też Dzień Dzieci. Swami poprosił mnie, bym
poszedł do kuchni zobaczyć czy mamy dość jedzenia. Znalazłem pojemniki w większości
puste, ponieważ tłumy tego dnia były cztery razy większe, niż się spodziewano.
Spokojnie powiedziałem Swamiemu, że jedzenie się skończyło. Swami odpowiedział:
„Nie mów, że się skończyło. Powiedź, że jest dosyć”. Posłał mnie z powrotem do
kuchni, bym zobaczył ponownie. Ku mojemu zdumieniu, znalazłem wszystkie
pojemniki pełne żywności. Czytamy w
Biblii, jak Łazarz został wskrzeszony. Jezus Chrystus przywrócił go do życia.
Większość z was słyszała o Walterze Cowan, którego Baba przywrócił do życia po
tym jak umarł w obecności swojej żony. Czytamy również, jak pewnego razu Chrystus chodził
wśród tłumów, dotknął oczu niewidomego i przywrócił mu wzrok. W
Prasanthi Nilayam widziałem ten sam cud dokonany przez Babę. Pewien stary człowiek
z Centrum Sathya Sai stracił wzrok w obu oczach. Baba zawołał go na interview z
grupą ludzi. Posadził go na krześle, podczas gdy pozostali ludzie siedzieli na
podłodze. Baba popatrzył na niego i powiedział: „Ja wiem, ty nie widzisz”.
Zwrócił się do syna niewidomego: „Ty jesteś bardzo lekkomyślny. Przygotowałem
twoje małżeństwo, ale od tego czasu utyłeś i nie masz ochoty pracować.
Marnujesz czas. Jeśli obiecasz poprawę, przywrócę twojemu ojcu wzrok.” Młody
człowiek obiecał spełnić wszystko to, co Baba żądał. Bhagawan Baba powoli wstał
i dotknął oczu starego mężczyzny. Jego wzrok został przywrócony. Pewnego razu Bhagawan powiedział: „Czy wiesz
dlaczego otrzymałeś to ciało? Czy jest ono do podróży dookoła świata?
Czy ma służyć do jedzenia i picia? Nie. Zostało ono dane każdemu człowiekowi,
by mógł służyć innym. Czy wiesz dlaczego otrzymałeś inteligencję? Czy jest ona
do manipulowania, politykowania, czy bycia zazdrosnym o innych? Jest ona dana
byśmy mogli zrozumieć, że życie jest tylko przedstawieniem, które ostatecznie
się zakończy. Świat jest zmienny. Przyjemności, którymi się cieszymy są
przemijające. Czy ręce są dane po to, abyś mógł grać w karty? Nie, mamy dar rąk
po to, byśmy mogli składać je w modlitwie. Czy nogi zostały dane po to, by
człowiek mógł je podziwiać? Nie, zostały dane, byś mógł okrążać świątynię
ofiarowując modlitwy. Podobnie uszy są do słuchania bhadźanów i opowieści o
boskich grach (lillach). Język nie został dany, by zadowalać się jedzeniem, czy
zajmować plotkami, jest raczej po to, by śpiewać imiona Boga. Tak więc ciało
jest bardzo cenne. Musimy zrozumieć jego cel i czynić z niego właściwy użytek.” Mamy wielkie szczęście, że urodziliśmy się w tym
czasie, kiedy Pan jest w ludzkiej postaci. Bhagawan Baba nie mówi o
oddzielaniu religii. Chce byśmy wyznawali naszą własną religię i praktykowali
ją najlepiej jak potrafimy. Chce byśmy uczciwie i szczerze podążali naszą
wybraną ścieżką i sprawiali, by duchowość znajdowała odbicie w naszych
codziennych działaniach. Ofiarując wszystkie swoje uczynki Bogu, sprawisz, że
twoja praca stanie się wielbieniem. Niektórzy ludzie głoszą, że można nauczyć się jogi
przez miesiąc za ustaloną opłatę. Ale joga nie jest czymś, co można
kupić w ten sposób. Jeśli byłoby to łatwe, to dlaczego mędrcy i prorocy
spędzaliby życie zdobywając wiedzę o jodze. Joga nie jest tylko ćwiczeniami
fizycznymi. Jest dyscypliną życia, nastawieniem wobec życia. Jest duchową
równowagą. Nauczyciel, który bierze pieniądze za naukę nie jest prawdziwie
duchową osobą. Pamiętaj, że to, co jest bezpłatne, jest boskie, a to, co
kosztuje, pochodzi od ludzi. Bóg dał nam za darmo pięć żywiołów. Zarówno
stwórca i stworzenie są za darmo. Pieniądze i religia, Bóg i mamona nigdy nie
chodzą w parze. Sathya Sai
jest boskim nauczycielem. Dał nam siebie za darmo. Nie ma ceny za rozmowę, czy
za spotkanie z Nim. Prowadzi bezpłatną edukację, darmową opiekę medyczną.
Zrealizował projekt i doprowadził darmową wodę do pustynnych rejonów. Co to jest mądrość? Czy jest to naukowa edukacja czy
wiedza duchowa? Baba mówi, że owocem mądrości jest wolność, a owocem wiedzy -
miłość. Owocem edukacji jest charakter, owocem kultury jest doskonałość.
Wolność nie znaczy, że możemy wieść życie zwierzęcia i robić co chcemy i mówić
co chcemy i kiedy chcemy. Wolność to życie oparte na dyscyplinie. W sanskrycie
wolność znaczy swaichha, wiedza o Jaźni i brak zachowań właściwych zwierzętom. Na interview
Baba zapytał obecnego tam biskupa skąd pochodzi. Odpowiedział Mu, że z Francji,
a Swami na to: „Nie, ty jesteś od Boga”, po czym zapytał: „Gdzie pojedziesz
stąd?” Biskup odrzekł: „Do Francji, Swami”, a Swami: „Nie, Bangaru (złotko).
Pochodzisz od Boga i wrócisz do Boga.” W końcu Swami zapytał: „Gdzie jesteś
teraz?” Biskup odpowiedział, że jest w pokoju interview. Swami na to: „Jesteś
Bogiem. Nie jesteś ani w pokoju interview, ani w Puttaparthi. Jesteś w Bogu.”
Kim jesteśmy? Baba mówi, że jesteśmy z Boga, w Bogu i wrócimy do Boga. Swami porównał ciało ludzkie do glinianego garnka,
który jest zrobiony z gliny, ale używany do różnych celów. Kiedy
gliniany dzbanek rozbije się, wróci z powrotem do postaci gliny. Ludzkość jest
od Boga. Chociaż mamy różne imiona i formy, ostatecznie wrócimy do Boga. Ta
sama Boskość jest w nas wszystkich, bez względu na formę i imię. W Biblii jest
powiedziane, że królestwo niebieskie jest w nas. W Gicie, Kriszna powiedział do
Ardźuny: „Słuchaj mnie. Bóg mieszka na ołtarzu twojego serca”. Religia –
powiedział Swami – jest podróżą od „Ja” do „My”. Realizujemy to połączenie,
jeśli mamy dość czystości, aby zrozumieć boskosć w nas. Swami mówi, że ciało
jest chodzącą świątynią Boga, dlatego każdy powinien być jednakowo szanowany.
Jeśli szanujesz kogoś to tak samo jakbyś szanował Boga. Jeśli nie szanujesz
kogoś, to tak jakbyś nie szanował samego Boga. Jeżeli kochasz kogoś, to tak
jakbyś kochał Boga. Jeżeli kogoś odtrącasz, to tak jakbyś odtrącał Boga. W dniu Wielkanocnym przypomnijmy sobie braterstwo
człowieka i ojcostwo Boga. Musimy pamiętać, że jesteśmy nieśmiertelni,
zatem wyjdźmy z ciemności w światło.
spisała Charlene
(tłum. E.G. i J.R.)
OD REDAKCJI: W kalendarzu aśramowym zawsze figuruje święto Wielkiego
Czwartku jako „Good Friday”.
