Czy chcesz podjąć szansę pomocy dzieciom w potrzebie?
Tekst ulotki, którą wydała Sylwia – opiekunka dzieci bezdomnych w Puttaparthi
Twoja pomoc
jest miłością w działaniu
Wszyscy przybywający do Puttaparthi
widzą przede wszystkim codzienne
cierpienia doświadczane przez dzieci, żyjące w skrajnym ubóstwie.
Z powodu
napływu ludzi z zagranicy i ich hojności rodzice wysyłają swoje dzieci na
ulicę, by żebrały.
Jest inny
sposób, w jaki możesz pomóc dzieciom, tak że będą one odnosiły korzyść przez
dłuższy czas.
Małe dzieci
przyjmowane tutaj pochodzą z bardzo biednych i trudnych rodzin, cierpiąc z
powodu zaniedbania, fizycznych i psychicznych nadużyć, niedożywienia, słabego
zdrowia i braku higieny. Ich rodzice są alkoholikami, prostytutkami, żebrakami,
albo już nie żyją.
Nasza filozofia to miłość w działaniu
Pracujemy, aby
rozwijać świadomość Wartości Ludzkich, miłość poprzez jedność i ducha
wspólnoty.
Nasze motto to: „Rozdawaj Miłość, dziel się Miłością,
żyj w Miłości”.
Nasze cele w Społecznej Szkole Śri Sathya Sai to:
Zapewnienie domu opuszczonym, upośledzonym i
zaniedbanym dzieciom, szczególnie dzieciom ulicy, niezależnie od ich religii,
kasty, czy płci.
Uczymy dzieci w językach telugu, hindi i
angielskim matematyki, nauk przyrodniczych, nauk społecznych i innych
przedmiotów, które dadzą im szansę nauki w gimnazjum lub w przygotowaniu do zawodu.
Nauczamy nasze dzieci zarówno Wartości Ludzkich
jak i stosowania duchowych tradycji i zasad w codziennym życiu.
Wzbogacamy wiedzę dzieci o tradycje
różnych kultur i społeczności poprzez twórcze zajęcia, takie jak sztuka,
muzyka, taniec, drama, rozważanie mitów i opowieści różnych kultur.
Pomaganie nam to pomoc tym, którzy są mniej szczęśliwi,
niż my sami.
O naszej szkole
Społeczna
Szkoła Śri Sai pod opiekuńczym parasolem Społecznej Edukacji Śri Sai i Opieki
Społecznej rozpoczęła swą działalność w małej chatce bez wody i elektryczności
na brzegu rzeki Ćitrawati. Dzisiaj szkoła wynajmuje mały budynek w centrum wsi.
W szkole jest 70 uczniów w wieku od dwóch do dwunastu lat. Zatrudniamy siedmiu
nauczycieli i dwóch pracowników socjalnych. Ponadto wielu wyznawców
przyjeżdżających do Prasanthi Nilayam pracuje tu jako wolontariusze służąc nam
swoimi zdolnościami. Środki na wynajęcie budynku, jego utrzymanie, opłacanie
personelu, jedzenie, podręczniki, ubrania, mundurki dla dzieci mamy z
dobrowolnych darów i od sponsorów. Bez tej pomocy szkoła nie przetrwałaby.
Wiele dzieci
przychodzi do tej szkoły po przeżyciach traumatycznych, z problemami
zdrowotnymi, z powodu niedożywienia i braku higieny.
Skoro tylko
znajdą się w szkole ich stan szybko się poprawia, ponieważ czują miłość, ciepło
i bezpieczeństwo domu. Korzystają one także z alternatywnych terapii różnych
rodzajów, ofiarowywanych przez wolontariuszy. Zarówno nauczyciele jak i
wolontariusze reprezentują wysoki poziom nauczania..
Nasze obecne
zakwaterowanie jest fatalne i nie odpowiednie dla nas – wszystkiego trzy klasy
służące również jako jadalnie, sypialnie dla nauczycieli i dzieci oraz jako
pokoje do rekreacji. Łazienki składają się z kurków i wiader, co nie sprzyja
utrzymaniu normalnej higieny. Nie mamy oddzielnej kuchni – wydzielona część
korytarza służy jako kuchnia. Plac zabaw dla dzieci jest na małym tarasie na
dachu budynku. Służy on również jako miejsce do religijnych śpiewów i rekreacji.
Brak stałych
dochodów utrudnia zaangażowanie i utrzymanie wysoko wykwalifikowanych nauczycieli.
Jak możesz pomóc…
Już samo przybycie tutaj jest pomocą i zachętą dla
nas wszystkich.
Nauczanie przedmiotu albo rozmowa z dziećmi o
twoim kraju i twoich doświadczeniach jest dużą pomocą.
Jeśli zostawicie wasze używane książki dla
naszej biblioteki będzie to duża pomoc.
Chętnie widzimy radę i zachętę, aby się doskonalić.
Wasz czas,
energia, zainteresowanie będą dla nas pomocne.
Jeśli nie jesteś w stanie pomóc nam wszystkim,
pamiętaj o nas w swoich modlitwach i powiedz innym o naszym projekcie służenia
Bogu przez pomaganie ludzkości.
Wierzymy w pomoc każdemu jako całości, w duchu wspólnoty,
ponieważ indywidualne sponsorowanie prowadzi do krzywdzących porównań i czasami
zazdrości.
[z ulotki tłum. E.G.]
