Historia Sity
(Boska rozmowa)

      Sita jest ucieleśnieniem wszystkich dharm, które istnieją w świecie. Główne cechy Sity to czystość moralna, cierpliwość i prawość. Kiedy zachodzi konieczność może ona także Ramę uczyć ścieżki dharmy.
      Jako przykład możemy rozważyć sytuację kiedy Rama rzekł do Sity:
      Jesteś bardzo delikatna i nie zdołasz sprostać warunkom próby w lesie. Powrócę wkrótce i proszę abyś została w Ajodji i troszczyła się o swoją teściową i teścia.
(Wcześniej Rama poszedł do swej matki, oznajmił jej, że odchodzi na 14 lat do lasu, aby wypełnić obietnicę daną przez swego ojca i poprosił ją o błogosławieństwo. Wtedy matka powiedziała, że nie może opuścić go ani na chwilę i że ona także będzie im towarzyszyć. Rama nauczał rozsądnych zasad dharmy nawet własną matkę, powiedział zatem:
       Matko! Ojciec jest stary. Zostań i służ mu. Idę do lasu dla jego dobra i wrócę po upływie 14 lat. Służ więc ojcu, który jest dla nas jak Bóg. Dla ciebie twój mąż jest ważniejszy niż cokolwiek innego i musi mieć opiekę. Kiedy będę w lesie dbaj o jego zdrowie.)
      W odpowiedzi na to Sita rzekła:
      Wyłożyłeś pewne zasady dharmy swojej matce i poprosiłeś ją aby została i opiekowała się swoim mężem. Czyż to samo nie stosuje się do mnie, twojej żony? Czy nie powinnam podążyć za tobą i służyć ci? Opiekowanie się mężem jest tak samo ważne dla Kausalyi jak i dla mnie. Dla żony jej mąż jest zaprawdę Bogiem. Uważam cię za Boga i muszę pójść z tobą do lasu.
      Wtedy Rama spróbował uspokoić ją w inny sposób. Powiedział:
      Możesz być w stanie znosić warunki życia w lesie, lecz jeśli pójdziesz z nami, spocznie na tobie wielka odpowiedzialność. Las pełen jest dzikich zwierząt i będziemy musieli bronić zarówno ciebie jak i siebie. Zostań w domu i nie sprawiaj kłopotów.
      Sita odrzekła:
      Mówisz, że w lesie jest wiele okrutnych zwierząt, a najbardziej okrutny spośród nich jest lew – król zwierząt. Kiedy mąż – lew – jest ze mną jak inne zwierzęta mogą zrobić mi krzywdę?
      Rama powiedział:
      Nawet jeśli nie ma tam zwierząt, które mogłyby cię skrzywdzić, będę musiał zostawić cię czasem, aby pójść i zdobyć coś do jedzenia. Jeśli w tym czasie zagrozi ci niebezpieczeństwo, moim braciom, czy mnie, będzie bardzo trudno cię obronić.
      Sita natychmiast odparowała:
      Ramo, jesteś wielkim wojownikiem, wielkim bohaterem i bardzo uzdolnioną osobą. Dowiodłeś tego kiedy złamałeś łuk Pana Śiwy. Znam w pełni twoje możliwości. Słowa które właśnie wypowiedziałeś nie przystoją twojej godności. Jeśli Rama nie jest zdolny ochronić jednej osoby, jak będzie mógł chronić cały świat? Powinnam pójść z tobą do lasu choćby po to, aby ustrzec cię od takiej hańby.
      Na to Rama nie miał już odpowiedzi.
      Spokojnie rzekł do Sity:
      Moja matka będzie złamana smutkiem po moim odejściu. Byłoby lepiej gdybyś została i pocieszyła ją.
      Sita odpowiedziała:
      Ty jesteś Ramą, a ja Sitą. Ty jesteś księżycem, a ja jego światłem. Jeżeli księżyc jest w lesie, jakże jego blask może być w Ajodji? Tam gdzie jest księżyc, będzie zawsze jego światło.
      Rama próbował namówić ją aby została w Ajodji, lecz Sita nie słuchała jego słów. Żałośnie rzekła:
      Ramo, jestem bardzo młoda. Będziesz daleko przez 14 lat, podczas gdy twoi bracia będą cieszyć się towarzystwem swych żon. Nawet służące w pałacu cieszą się towarzystwem swych mężów. Patrząc na to, stanę się zazdrosna i złe myśli powstaną w mojej głowie. Weź mnie ze sobą, aby uwolnić mnie od takich myśli.
Nie było możliwe, aby takie złe myśli kiedykolwiek wkroczyły do umysłu Sity.
Rama powiedział:
      Twoje serce jest czyste, a charakter doskonały i wiem, że takie złe myśli nigdy nie wejdą do twego serca.
      Wtedy Sita upadła do Jego stóp i powiedziała:
      Odchodzisz do lasu, na drodze będzie wiele cierni. Ponieważ moja matka jest boginią Ziemi, będzie ona dla mnie bardzo łaskawa. Mogę poprosić ją aby pozwoliła ci wędrować szczęśliwie. Przynajmniej z tego powodu weź mnie ze sobą.
      Ja (Baba) opowiedziałem część wydarzeń prowadzącą do tego, że Sita upadła do Stóp Ramy, ponieważ serce Ramy stopniało dopiero wtedy, kiedy ona upadła mu do stóp.
Baba      (tłum. J.R.)
Opowieść ta została przesłana członkom Stowarzyszenia Padug pocztą e-mail.
 
 

 

Stwórz darmową stronę używając Yola.