DOBRTLIWY, ŁASKAWY BABA
(artykuł z „Times of India” z dnia 12.03.1999)
Śri
Sathya Sai Baba jest z pewnością jednym z najbardziej popularnych przywódców
duchowych współczesnych Indii. Przyciągnął miliony zwolenników, którzy
przekraczają bariery kast, języków, okręgów i narodów. Sławę zyskał dzięki
dokonywanym przez Siebie cudom, a szczególnie dzięki zdolności materializowania
świętego popiołu i innych przedmiotów wprost z powietrza. Racjonaliści zgodnie
Go atakują, ale Baba, który jest kochany i czczony przez swoich wyznawców,
wychodzi z tych sporów jeszcze silniejszy.
Obecnie
- 74-letni Baba jest znany z powodu wykonywania cudów innego rodzaju. Cudów,
którym nadał formę: super-specjalistycznego szpitala, gdzie leczenie jest
bezpłatne, zakrojonego na szeroką skalę projektu ujęcia wody pitnej w spalonej
słońcem głębi stanu Andhra Pradesh, czy całościowego programu edukacyjnego.
Wielcy i możni tego kraju dotykają Jego stóp i pragną Jego błogosławieństwa,
tak jak czynią to zwykli ludzie ze wszystkich życiowych ścieżek. Baba daje im
wszystkim to samo przesłanie miłości.
W
ciągu ostatnich 25-ciu lat Baba nie udzielił wywiadu żadnemu dziennikarzowi.
Jednakże ostatnio rozmawiał z S. Balakrishnanem i grupą dziennikarzy z Bombaju,
w małym pokoiku jego aśramu w Puttaparthi, w stanie Andhra Pradesh.
Pytanie: „Jak odnosisz siebie do Sai Baby z Shirdi?”
Odpowiedź: To ciało nie widziało Go.
Pytanie: „Coraz więcej Hindusów zarówno mężczyzn jak i kobiet staje się ludźmi wierzącymi. Czy jest to znak wzrastającego braku poczucia bezpieczeństwa, czy też jest to coś innego?”
Odpowiedź: Jest to po prostu poszukiwanie
Boga. Boskość jest w każdym człowieku. Jest to poszukiwaniem tej boskości.
Urzeczywistnianie Boga nie może być postrzegane jako oznaka braku poczucia
bezpieczeństwa. Jest to pozytywne dążenie do bycia jednym z Bogiem. To dobry
znak.
Pytanie: „Mimo że rodzaj ludzki usilnie poszukuje Boga, coraz bardziej pogrąża się w cierpieniu. Co jest powodem takiego stanu rzeczy?”
Odpowiedź: Przywiązanie do ciała jest
podstawowym powodem wszelkiego cierpienia i nieszczęść. Kiedy więź z ciałem
ustaje można doświadczyć boskiej błogości. Nie ma co do tego wątpliwości. Jako,
że Bóg nie posiada żadnego cielesnego przywiązania, nie przywiązuje żadnej wagi
do cierpienia Swego ciała.
Pytanie: Jaki jest najlepszy sposób służenia Bogu?
Odpowiedź: Służenie biednym, słabym,
uciskanym i upośledzonym. Boskość znajduje się w każdym z nas. Dlatego kochaj
ludzi i służ im bezinteresownie. Dawaj wszystkim wokół ciebie czystą miłość.
Religia może być najlepiej wyznawana poprzez maksymę: „Istnieje tylko jedna
religia – religia miłości, jedna kasta – kasta ludzkości, jeden język – język
serca, jedno prawo – prawo karmy i jest tylko jeden Bóg – jest On wszechobecny”.
Wszyscy powinniście pamiętać te proste, lecz posiadające głębokie znaczenie
prawdy. Prawdy te prowadzą was do Boga.
Pytanie: „Czy nie ma ucieczki od ludzkiej niedoli?”
Odpowiedź: Wszystko jest karmą. Konieczne
jest podążanie ścieżką prawości. Każdy powinien oddać się Wszechmocnemu Bogu.
Pytanie: „Dlaczego dokonujesz takich cudów jak materializacje pierścieni, medalionów, naszyjników, wibhuti i innych przedmiotów? Co próbujesz udowodnić przez dokonywanie tych cudów?”
Odpowiedź: Chamatkar czyli cud jest niestosownym
słowem na opisanie tego co robię. Sztukmistrz wykonuje swoje sztuczki aby
zarobić na życie i osiągnąć sławę. Ja materializuję te talizmany jako Moje wizytówki,
jako świadectwo, że boskość może przemieniać ziemię w niebo i odwrotnie.
Wątpienie w to, jest ujawnieniem niezdolności do uchwycenia wspaniałości
wszechświata. Doznaję wiele satysfakcji podczas ofiarowywania tych talizmanów
Moim wiernym.
Pytanie: „Tłumy cierpiących ludzi tłoczą się do Ciebie. Chcą oni złożyć na Ciebie swoje problemy i troski. Jak wiele z tych cierpień możesz na Siebie wziąć?”
Odpowiedź: Wykonuję tylko boską misję.
Pytanie: Jak spędzasz swój dzień?”
Odpowiedź: Mój dzień rozpoczyna się
udzieleniem darśanu Moim wiernym, po nim następuje osobiste spotkanie z
wyznawcami, bhadżany, udział w różnych projektach podjętych dla dobra ludzi.
Ten sam cykl jest powtarzany po południu aż do wieczora. Jakkolwiek znam
zawartość wszystkich listów które otrzymuję, czytam je dla satysfakcji Moich
wiernych.
Unikam
mleka, zielonych owoców, suszonych owoców, słodyczy, ghee, masła, herbaty, kawy
itp. Jadam skromne posiłki z ragi i bez zmian mam stale 108 funtów wagi. Kiedy
świat śpi Ja udaję się do Moich wyznawców. Daję im Moją wizję, pocieszam ich i
rozwiązuje ich problemy. Chętnie przyjmuję na siebie cierpienia Moich
wyznawców.
Pytanie: „Czy udawałeś się kiedykolwiek za granicę?”
Odpowiedź: Tak, tylko raz do Wschodniej
Afryki. Uczyniłem to z powodu czystej miłości wiernego, którego już teraz nie
ma. Nie udałem się tam na zaproszenie rządu.
Pytanie: „Czy masz jakieś plany aby odwiedzić inne narody i głosić swoje przesłanie?”
Odpowiedź: Nie. Gdzie jest cukier tam
przychodzą mrówki. Cukier nie goni za mrówkami. Moim pierwszym obowiązkiem jest
uporządkowanie naszego własnego kraju, wówczas udam się do innych państw.
Pytanie: Masz ogromny wpływ na znanych polityków w kraju. Dlaczego nie wpoisz im potrzeby wdrażania wartości w życie publiczne? Gdyby to się stało Indie byłyby znacznie lepszym miejscem.”
Odpowiedź: Politycy mają wybór aby
kontynuować dobre, albo złe zarządzanie. Bezprzytomnie łakomią się na władzę,
ale Ja mówię im, że politycy bez zasad są bezwartościowi, tak samo jak nauka
bez człowieczeństwa, edukacja bez charakteru i handel bez moralności są również
bezwartościowe, a także mogą być niebezpieczne i krzywdzące ogół ludzi.
Pytanie: „Czy czytasz gazety?”
Odpowiedź: Nigdy ich nie czytam. Nawet nie
czytając żadnych gazet Jestem świadom wszystkiego, co wydarza się na całym
świecie. Jest konieczne dzisiaj, aby gazety były bardziej ostrożne i odpowiedzialne
w swoich doniesieniach. Trzeba unikać publikowania sensacyjnych i
niepotwierdzonych wiadomości. Nie powinno się publikować negatywnych i
niesprawdzonych informacji, szczególnie tych, które dotyczą kluczowych spraw
państwa, ponieważ przynosi to wiele reperkusji zagranicą. Jeżeli są jakieś
wątpliwości, powinny one być wyjaśnione w swobodnych, szczerych dyskusjach z
osobami zainteresowanymi. Prawda nie może być w żadnych okolicznościach
poddawana kompromisom.
Pytanie: „Jesteś kanclerzem Uniwersytetu Sathya Sai i przywiązujesz ogromną wagę do wykształcenia. Dlaczego myślisz, że edukacja w Indiach stała się obecnie mechanicznym ćwiczeniem?”
Odpowiedź: To dlatego, że wykształcenie
zostało oddzielone od wartości. Wykształcenie pozbawione wartości jest bez znaczenia.
Potrzebne jest przywrócenie wartości do edukacji.
Pytanie: „Jakie są Twoje zapatrywania na różne partie polityczne w Indiach?”
Odpowiedź: Wszystkie partie robią zarówno
dobrą jak i złą pracę. Problem leży w nas samych. Powinniśmy obstawać przy zasadach.
Pytanie: „Kto będzie kierował ruchem Sathya Sai po Tobie?”