JEDNOŚĆ JEST BOSKOŚCIĄ
DYSKURS SATHYA SAI BABY z 20.11.1998 roku

PIERWSZY ZJAZD PRZEWODNICZĄCYCH CENTRÓW ŚRI
SATHYA SAI Z ZAGRANICY
Punar Viththam Punar Mithram
Punar Bhaaryaa Punar Mahih
Ethath Sarvam Punar Labhyam
Na Sareeram Punah Punah
Ucieleśnienia Miłości!
„Bogactwo
raz utracone może być w ten czy inny sposób odzyskane. Jeśli utraci się
przyjaciela, dzięki życzliwości można zyskać wielu innych. Kiedy utraci się
żonę, można ożenić się ponownie. Jeżeli zostanie utracony kraj, można go jakimś
sposobem odzyskać, ale gdy raz straci się ciało, nie da się go odzyskać.”
„Sarecramaadyam Khalu Dharma Saadhanam.”
– Ciało jest podarowane człowiekowi, żeby podejmował prawe działania, tak więc
musi być ono uświęcone przez wypełnianie świętych czynów. Zdrowie jest bardzo
istotne dla ich dokonywania. Zdrowie jest fundamentem, na którym spoczywa
ludzkie życie. Nie ma większego bogactwa, niż zdrowie. Jakie jest pochodzenie
słowa zdrowie? (po angielsku health)
Wywodzi się ono z anglosaskiego słowa „heiling”
i oznacza tego, kto jest uświęcony i czysty. Ciało jest kombinacją różnych
organów. Człowiek jest zdrowy i szczęśliwy tylko wówczas, gdy wszystkie części
jego ciała są wykorzystane do świętych celów. Za sprawą zdrowego umysłu
człowiek może mieć zdrowe ciało.
To
Duch (Atma) podtrzymuje ludzkie życie, opierające się na zdrowiu ciała i
umysłu. Zdrowie jest podstawowym warunkiem do realizowania celów ludzkiego
życia: prawości, bogactwa, pragnień i wyzwolenia (Dharmy, Arthy, Kaamy i Mokszy).
Nadmierne myślenie, martwienie się, czy studiowanie są głównymi przyczynami
ludzkich schorzeń. Niektórzy studenci są tak pochłonięci studiami, że z tego
powodu tracą zdrowie. Wszystko ma swoje granice. Grecki filozof, Arystoteles,
prowadził intensywne badania nad systemem trawiennym ludzkiego ciała. Na skutek
zbyt długiego myślenia, jego zdrowie podupadło i w końcu zmarł na niestrawność.
Nieustanne badania w dziedzinie chorób serca, wykonywane przez kardiologa, doktora
Herina, doprowadziły do tego, że on sam stał się pacjentem sercowym i w końcu
spowodowały jego zgon. Nadmierna aktywność w jakiejkolwiek dziedzinie jest
szkodliwa dla zdrowia. Znaczy to, że należy mieć na uwadze ograniczenia ciała i
postępować stosownie do tego.
Propagujemy
zasady Wartości Ogólnoludzkich wśród studentów. Powinniście być świadomi możliwości
każdego studenta. Słabi powinni być odpowiednio wyposażeni, zarówno fizycznie
jak i mentalnie, zanim zaczną naukę wyższych wartości. Prawda, że zdrowie jest
bogactwem, winna być wypisana w ich sercach. Słowo wiedza - „Widya” pochodzi od sanskryckiego rdzenia
słowa „Vid” oznaczającego mądrość, oświecenie, błogość. Równoważnym terminem
angielskim dla słowa Vidya jest słowo education (edukacja). Wywodzi się ono z
rdzenia „E-ducare”, co znaczy „wykryć”, „wydobyć”, „ujawnić”. Wydobyć na
światło odnosi się do ujawnienia tego, co jest ukryte w człowieku.
Educare zawiera dwa aspekty, jeden
odnosi się do głowy, drugi do serca. Wszystko to, co umożliwia człowiekowi
wykonywanie działań takich jak czytanie, pisanie, podejmowanie pracy i
zarabianie na utrzymanie jest związane z głową. Święte jakości, jak Współczucie,
Miłość, Cierpliwość, Prawda, Prawość, Sprawiedliwość itp. powstają w sercu.
Mają one znaczenie dla życia, a nie dla przetrwania. Pierwsze z wymienionych
odnoszą się do sfery Pravritti, która
ma naturę zewnętrzną i negatywną, a drugie do Nivritti, która jest wewnętrzna i pozytywna w swojej istocie.
Współczucie, Miłość, Prawda i Cierpliwość nie mogą być osiągnięte przez
studiowanie ksiąg. Cechy te są ukryte w naszych sercach. Educare przejawia te ukryte w człowieku wartości.
Wszystko
co emanuje z głowy jest przemijające. Dobre zdrowie jest zapewniane przez
właściwe wykorzystanie głowy i serca. Jest wiele nieprzejawionych wartości w
człowieku, lecz ludzie cenią tylko to, co widzą, słyszą i czego doświadczają.
Nie przywiązuje się wagi do tego, co jest niewidoczne. To, co jest niewidoczne,
jest w istocie odpowiedzialne za doświadczanie owoców działań jednostki.
Wszystkie
Wartości Ludzkie powstają jedynie w sercu. Nie można ich otrzymać od
nauczycieli, lub z tekstów. Dziś jesteście ludźmi jedynie z kształtów, bowiem
brak wam cech ludzkich. Wartości Ludzkie sprzyjają waszemu zdrowiu.
Tak
jak każda część ludzkiego ciała jest równie ważna jak inne, tak też ważna jest
każda jednostka w społeczeństwie. Wszystkie członki muszą pracować zgodnie dla
efektywnego funkcjonowania ciała. Jedność jest najbardziej niezbędna dla
człowieka. Prowadzi ona do czystości, która z kolei wiedzie do boskości.
Kultywujcie
poczucie braterstwa ludzi i ojcostwa Boga. Ludzie mogą pochodzić z różnych
kultur, języków, czy krajów, ale wszyscy są dziećmi Boga.
Tak
długo jak dostrzegasz różnice oparte na pochodzeniu, kulturze, czy języku,
jesteś niezdolny do zrozumienia boskości. Każdy jest członkiem powszechnej
rodziny. Nauczyciele muszą zrozumieć tę prawdę i uczyć jej swoich studentów.
Nauczyciele winni praktykować ją zanim zaczną ją głosić. Bądź dobry, czyń
dobro, postrzegaj dobro i mów o dobru. Przykład przemawia silniej, niż nauki
moralne. Współcześni studenci są wybitnie inteligentni. Obserwują działania i
zachowania swoich nauczycieli. Szanują ich i podążają za ich naukami tylko
wtedy, kiedy widzą u nich harmonię myśli, słów i czynów.
Dawniej
nauczycieli zwano „Acharyas”, co
oznacza tego, kto praktykuje to, co głosi. Dziś termin Acharya utracił swoje znaczenie, ponieważ nauczyciele nie nauczają
z rzeczywistego doświadczenia, lecz z wiedzy książkowej. Jest to powodem, dla
którego nie uzyskuje się pożądanych rezultatów.
Brak
jedności prowadzi do podziałów w kraju, różnic kastowych, religijnych, czy
społecznych. Zatem przede wszystkim najważniejsze jest osiągnięcie jedności.
Członkowie
Organizacji Sai powinni uważać jedność za samą duszę tejże Organizacji. Nie
mogą czynić rozróżnień między ludźmi, opartych na przynależności do kast,
wyznań, czy narodowości, lecz powinni naśladować przykład Sai. „Podążaj za
Mistrzem!” Jeżeli twój Nauczyciel traktuje wszystkich jednakowo, dlaczego ty
nie miałbyś czynić podobnie?
Nigdy
nie koncentruj się na jakichkolwiek różnicach. Prawdziwa niezależność leży w
pielęgnowaniu Jedności.
Główną
przyczyną chorób są zakłócenia psychologiczne. Są one niczym innym, jak tylko
złudzeniami i ich rozwiązywaniem. (Gra słów: illusions – dilusions). W
dawnych czasach choroby występowały rzadko, lecz obecnie szerzą się
niepohamowanie. Co jest tego powodem? Strach, że można paść ofiarą powszechnych
schorzeń w 80% chorób ma podłoże psychologiczne. Jeżeli np. kontrolujesz
częstotliwość pulsu w trakcie niepokoju, to stwierdzisz, że jest on nieprawidłowy.
Nie przywiązuj nadmiernej wagi do swojego zdrowia, lecz ze spokojem wypełniaj
swoje obowiązki, a wszystko będzie w porządku.
W
boskim stworzeniu wszystko stosuje się do określonych praw i nakazów. Nawet
wschód i zachód słońca są kierowane boską komendą. Natomiast człowiek nie
spełnia dziś nakazów Boga, chociaż jest wyposażony w najwyższą inteligencję.
Dzisiejszy człowiek przyswaja sobie wiedzę, która jest ukierunkowana na informację,
zamiast na transformację. Wiedza ukierunkowana na informację czyni z człowieka
maszynę podobną do komputera. Natomiast wiedza nakierowana na przemianę czyni z
człowieka twórcę. Wiedza transformująca przydaje wartości ludzkich.
Wszyscy dzisiaj szaleją za komputerami. Jakiż płynie z nich pożytek? Ludzki mózg nie jest używany. Dzisiejsi ludzie są zależni od kalkulatorów nawet w prostej arytmetyce. Człowiek powinien robić użytek z oryginalnego komputera mózgowego, darowanego mu przez Boga. Powinniśmy wyżej cenić oryginalne od sztucznego. Umiejętności są zewnętrzne, serce wewnętrzne. Ludzie podążają za zręcznością, a nie za sercem. (Gra słów: Art – Heart) Umiejętności powinny pochodzić z serca.
Trzeba
wiele zmienić w dzisiejszym systemie edukacji. Obecnie nie mogę znaleźć
mężczyzn, którzy zechcieliby wziąć aktywny udział w ruchu Bal Vikas. Liczba dyplomów przyznawanych kobietom nauczycielkom
jest wystarczającym tego świadectwem. Ruch Bal
Vikas (Edukacja w Wartościach Ludzkich dla dzieci) przybiera na sile dzięki
aktywnemu udziałowi pań. Panowie powinni wziąć przykład z pań i odegrać aktywną
rolę w Bal Vikas. Niektórzy mężczyźni
usprawiedliwiają się przed działalnością w Bal
Vikas swoimi pracami biurowymi oraz innymi obowiązkami, ale mają czas na
oglądanie telewizji, grę w karty, czytanie gazet, czy odwiedzanie klubów. Czy
nie mogliby oni wykorzystać tego czasu tak, jak robią to panie?
Kraj
zacznie prosperować w dniu, kiedy mężczyźni będą kultywować cechy szczerości i
oddania, właściwe paniom. Weźmy Prasanthi Nilayam jako przykład. Jest tam
Szkoła Podstawowa, Szkoła Średnia oraz Instytut. Istnieje ogromna różnica
między charakterami uczniów szkoły podstawowej oraz średniej z jednej strony, a
studentów instytutu z drugiej. Przyczyną jest to, że wszyscy nauczyciele w
podstawówce, to panie, które traktują dzieci z matczyną miłością i
przywiązaniem. Przeciwieństwem są panowie, którzy uczą jak ojcowie, w poczuciu
autorytetu i władzy.
Edukacja
powinna być przekazywana dzieciom z całą miłością i zaangażowaniem, których
niestety brak dzisiejszym panom. Jeżeli nauczycielka dowie się, że jej uczeń
jest chory, odwiedzi go w domu, by dowiedzieć się o jego samopoczucie. Ten
rodzaj miłości i zainteresowania dziećmi powinien być coraz bardziej rozwijany
wśród mężczyzn. Mężczyźni na swoim stanowisku powinni spełniać obowiązki
stosownie do otrzymywanej płacy.
Kobiety
są pod tym względem przykładem godnym naśladowania. Weźmy na przykład wytwórnię
telefonów w Bangalore, gdzie pracują tylko panie. W odpowiedzi na pytanie,
dlaczego w wytwórni są zatrudniane tylko kobiety, prezes wyjaśnił, że ich wydajność
jest o wiele wyższa niż mężczyzn. Kobiety w porównaniu do mężczyzn są bardziej
zdeterminowane, oddane i poświęcone swojej pracy. A oto inny przykład. Obecnie
można zobaczyć zarówno kobiety, jak i mężczyzn prowadzących samochody, lecz
więcej wypadków zdarza się, kiedy mężczyźni są kierowcami. Świadczy to o braku
koncentracji u mężczyzn. Miejcie na uwadze prestiż i honor Organizacji Sathya
Sai. Cokolwiek robicie, dobrze, czy źle, będzie to odzwierciedleniem Sathya
Sai.
Aby
podnosić godność Sathya Sai, działajcie w zgodzie z prawdą. Wtedy nie będzie
żadnych różnic ani sporów między członkami Organizacji. Rozwiązujcie wszelkie
konflikty przez miłość i zrozumienie.
Miłość jest Bogiem, żyj w Miłości!
A teraz zrozum ten punkt jasno.
Ludzie angażują się w różne działania,
biorąc przynajmniej jeden wolny dzień w tygodniu. Dlaczego? Ponieważ dla
skutecznego funkcjonowania człowieka, czy maszyny, istotny jest odpoczynek w
regularnych odstępach. Czy jednak Sai bierze jakikolwiek wolny dzień? Nie!
Każdego dnia, w każdej minucie, w każdym momencie Ja wypełniam swoje obowiązki.
Wypełnianie
przez człowieka jego własnych obowiązków jest prawdziwą Jogą. Tak więc wykonuj
swoje obowiązki, bo są one Bogiem, praca jest Jego wielbieniem.
Kiedy
dorośli osiągną ideał, dzieci będą podążać ich śladami. Dorośli powinni podjąć
decyzję praktykowania i propagowania Ogólnoludzkich Wartości.
Przewodniczący,
sekretarze i koordynatorzy powinni poświęcić się tej akcji. Tylko wtedy nastąpi
transformacja. Informacja odnosi się do ilości, a transformacja do jakości.
Ważna jest jakość, nie ilość. Liderzy
powinni raczej obserwować samych siebie i odkrywać jaka transformacja
dokonała się w ludziach, niż trzymać się drogi zdobywania licznych dyplomów.
Jest
mnóstwo pracy do zrobienia. Studenci uważają Wartości Ludzkie za sens swojego
życia.
Chociaż
z początku niechętnie, rodzice jednak posyłają swoje dzieci do klas Bal Vikas,
gdy zaobserwują w nich znaczną przemianę. Wartości Ludzkie będą rozpowszechniać
się, bazując na zainteresowaniu okazywanym przez nauczycieli. Każdy powinien
pracować szczerze, uczciwie i z oddaniem oraz z dyscypliną.
W
krajach takich jak Malezja, Singapur, Japonia, Niemcy itd. kobiety praktykują
Wartości Ludzkie bardziej niż mężczyźni. Postępują one zgodnie z zaleceniami
Swamiego we wszystkich okolicznościach. Oto mały przykład. (Fakt że opowiadam o
tym nie służy wychwalaniu kogokolwiek.) W ubiegłym tygodniu zmarła nagle matka
ochotniczki Mahili. Spędziła ona tę noc w szpitalu i jak zwykle zameldowała się
następnego ranka do obowiązków. Pytałem jak mogła zrobić to dla obowiązku
bezpośrednio po śmierci matki. Ona odpowiedziała: „Swami, przecież
powiedziałeś, że zarówno narodziny, jak i śmierć są naturalne. Oba te zjawiska
są jak dwa ptaki poruszające się razem. Każdy kto się narodził jest też
przeznaczony do śmierci. Cokolwiek ma się zdarzyć, zdarzy się. Ale ja muszę
spełniać swoje obowiązki. Są to obowiązki wobec Boga. Wszystko inne jest
efemeryczne i przemijające. Tylko boża praca jest wieczna. Przyszłam tu wykonać
tę pracę.” Jest ona rezydentką w
Mandirze i służy od dawna. Od tego czasu nie wzięła nawet jednego dnia
zwolnienia. Przedwczesna śmierć matki nie powstrzymała jej od szczerego
spełnienia obowiązków. Zniosła to wszystko dzięki zwróceniu swojego umysłu do Boga.
Kobiety mają ten właśnie rodzaj determinacji. Mahili nie jest inna, niż Asha
siedząca obok pani Shourie. Jej mąż Shiv Pandid jest wykładowcą w Instytucie.
Są zastępy takich oddanych pracowników na świecie. Nie dążą oni do rozgłosu i
chwały, lecz czynią to dla łaski Swamiego.
Możecie
znaleźć spełnienie przez praktykowanie zaledwie jednej, lub dwóch nauk. Pan
Kriszna ogłosił w „Bhagavad Gicie”: „Nie ma niczego w tym świecie, czego bym
pragnął. Jednak jestem stale zaangażowany w działania dla dobra ludzkości.”
Jeśli
sam Bóg jest zaangażowany w bezinteresowne działania, to dlaczego nie mógłby
tego czynić człowiek?
Szczęście
panuje, tam gdzie Bóg i Jego żarliwi wielbiciele łączą się. Tak więc powinniśmy
ze zdecydowaniem pójść drogą wskazaną przez Boga.
Bogactwa
i posiadłości są jak przelotne chmury. „Pieniądze przychodzą i odchodzą, ale
moralność przychodzi i wzrasta.” Nie ma
nic wielkiego w zarabianiu pieniędzy. Co stało się ze wszystkimi wielkimi
królami, którzy rządzili niegdyś rozległymi królestwami? Czy mogli oni zabrać
ze sobą choćby miedziaka po opuszczeniu tego świata? Nie!
Dlatego
wykorzystaj zarobione pieniądze dla dobrobytu ludzkości. Nie bądź dumny ze
swojego bogactwa. Wielkość leży w samopoświęceniu. Kto się poświęca, ten jest
prawdziwym joginem, a kto się pogrąża w światowych uciechach jest rogi
(chorym).
Tylko
poświęcenie zapewnia nieśmiertelność. Służcie w waszych wsiach. Służba nie
oznacza zamiatania ulic, sprzątania świątyń, czy karmienia biednych. Szczere
spełnianie własnego obowiązku jest prawdziwą służbą. Pracuj zgodnie z zapłatą,
którą pobierasz. Jest to służba dla narodu. Troszcz się o to, by rząd nie
ponosił strat w żadnych okolicznościach. Zmuszamy rząd do pożyczek, ponieważ
nie przykładamy się do pracy w dostatecznej mierze. Wszyscy, którzy są
członkami Organizacji Sai, powinni pracować mocno i z całego serca.
Ucieleśnienia Miłości!
Rozwijajcie Miłość, troszczcie się o swoje
zdrowie i służcie społeczności. Wówczas Bóg da wam potrzebną moc i szczęście. Jeśli
Bóg może uczynić niemego mówiącym, a chromego wchodzącym na górę, to dlaczego
miałaby opuścić tych, którzy szczerze i ciężko pracują. Rozwijajcie wiarę w
Boga.
Zwykłe
śpiewanie imion boskich nie zapewni spokoju umysłu. Jedynie bezinteresowna
służba połączona z pełną wiarą w Boga może to uczynić. Traktuj każdego jak
swojego brata i siostrę. Możecie mieć czasami różne opinie, lecz to nie może
prowadzić do wrogości i nienawiści.
Pandawowie
są wybitnym tego przykładem. Kiedy byli oni na wygnaniu, odwiedził ich Kriszna.
Po stwierdzeniu, że obecny jest tylko Dharmaja, Kriszna zapytał o miejsce
pobytu reszty jego braci. Dharmaja odpowiedział, że czterech z nich poszło
przywieźć żywność, a pozostałych stu jest w Hastinapurze. Kriszna zganił go, że
poczytuje Kaurawów, swoich wrogów, również za braci. Dharmaja odpowiedział: „Kriszno,
czyż nie wiesz tego? Kiedy jest jakiś wewnętrzny konflikt między nami, nas jest
pięciu, a ich stu. Lecz gdy jest zagrożenie zewnętrznymi siłami, jesteśmy
wszyscy zjednoczeni i nas jest stu pięciu. Różnice nie mogą nas podzielić.” Członkowie
Organizacji Sai powinni pielęgnować taką jedność. Niechaj nie będzie żadnych
konfliktów. Żyjcie jak dzieci jednej rodziny. Zdobywajcie dobre imię, bo na
świecie nie ma organizacji podobnej do Organizacji Sai. Rozwijajcie miłość i
pracę w jedności.
Tylko
wtedy, gdy pięć palców jednej ręki łączy się, mogą one wykonywać każdą pracę.
Ktoś może być przewodniczącym Organizacji, ale to nie oznacza, że może on
postępować pod wpływem zachcianek, czy kaprysów. Mam świadomość, że nie ma
takich ludzi w Organizacji Sai, jednak przestrzegam was. Pewnego razu była
kłótnia pomiędzy pięcioma palcami ręki. Każdy z nich twierdził, że jest większy
i ważniejszy niż pozostałe. Mały palec wyraził przekonanie, iż on jest szefem
wszystkich, ponieważ on zwykle bierze kierownictwo przy karaniu niegodziwych.
Palec serdeczny ogłosił, że jest królem, bowiem nosi drogocenne klejnoty.
Środkowemu palcowi wydawało się, iż to on jest jedyną władzą, gdyż ma z obu
stron po dwa palce jako ochroniarzy. Wskazujący palec twierdził, że on jest
ostatecznym autorytetem, ponieważ szacuje kto jest dobry, a kto zły. Na koniec
kciuk rzekł, że jest największym ze wszystkich, gdyż pozostałe stają się
nieskuteczne w razie jego nieobecności.
Każdy
palec jest unikalny na swój sposób, ale sukces jest możliwy do osiągnięcia
tylko wtedy, gdy wszystkie są zjednoczone. Podobnie każdy jest ważny, czy to
jest przewodniczący, czy sekretarz, koordynator, czy członek.
Aby
wykonywać z powodzeniem pracę, wszyscy muszą być zjednoczeni.
Wszystkie
skrzydła Organizacji: Samithi, Seva-dal, Bal Vikas i inne powinny
pracować w harmonii. Traktujcie różne skrzydła Organizacji jak palce tej samej
ręki i pracujcie w jedności, gdyż jest ona bardzo istotna.
Odczuwa
się stres i napięcie gdy pracuje się lub spaceruje samotnie. Nie ma ich, gdy
jest się w grupie.
Niechaj
wszyscy wzrastają wespół i wspólnie się radują. Niechaj dokonują heroicznych
czynów przez wspólną pracę. Niech żyją bez żadnych konfliktów!
Wedy
powtarzają podobne zdanie w następujących wersach:
„Sahana – vavathu, Sahanau Bhumakthu,
Sahaveeryam Karavavahi,
Tejaswi Navadheethanasthu Ma Vidhvisavahai.”
Ta wspólnota uczyniła Indie krajem poświęcenia, krajem duchowości, krajem czystości.
Ucieleśnienia Miłości!
Aby zrealizować cele, powinniście
ukierunkować się na siebie samych, pracując w zjednoczeniu. Dr Goldstein i Jum
Sai przemawiali z wielką miłością. Chcieliby oni aby powstało więcej centrów
Bal Vikas i nowych instytucji zakładanych prawidłowo od szkoły podstawowej do
poziomu college’u. To bardzo dobrze. Pokój zapanuje ostatecznie tylko wtedy,
gdy w tym świecie dokonają się tak szlachetne sprawy. Jeśli wszyscy się
zjednoczą, te wszystkie rzeczy można będzie osiągnąć w krótkim czasie.
Jestem
zawsze z wami, w was, wokół was, nad wami i pod wami. Nie jestem ograniczony
tylko do Prasanthi Nilayam, albo do Indii. Jestem wszędzie tam, gdzie jesteście
wy. Wasze serca są Moją świątynią. Niczego wam nie zabraknie. Nie zawiedziecie
się w swoich dążeniach. Pracujcie z pełną wiarą, miejcie pełną miłość.
Jesteście przeznaczeni do osiągnięcia sukcesu. Cały świat zostanie przemieniony
w Organizację Sathya Sai, a Sathya Sai będzie wprowadzony do każdego serca.
Uświadomcie sobie, że sewa jest wykonywana
dla korzyści własnej jednostki, a nie dla innych. Nie potrzebujecie czekać na
Moją aprobatę dla waszych projektów. Ja błogosławię wszystkie wasze projekty i
plany.
Bhagawan
zakończył Swój Boski Dyskurs bhadżanem: „Govinda
Kriszna Jai…”
Ucieleśnienia Miłości!