Finanse ukierunkowane na Wartości

Fragment książki „Man Managementˮ – opartej na dyskursach Bhagawana Sathya Sai Baby

                                                Pieniądze przychodzą i odchodzą,
                                                A moralność przychodzi i wzrasta.
̶  Sathya Sai Baba
    Powinno się zawsze pamiętać, że życie ludzkie na tym świecie jest ulotne, młodość i bogactwo są krótkotrwałe; rodzina, żona i dzieci – przemijają; tylko jedno jest wieczne – prawda i moralność. Ludzie powinni dociekać, co przynoszą ze sobą w czasie narodzin i co zabierają ze sobą po śmierci. Dzisiejsze społeczeństwo dotknięte jest dwoma rodzajami obsesji: obsesją na punkcie bogactwa i obsesją na punkcie władzy. Obie są jak dwie strony tej samej monety. Władzę osiąga się przy pomocy pieniędzy i na odwrót bogactwo i pieniądze osiąga się poprzez władzę. Społeczeństwu nie jest łatwo kontrolować osoby posiadające bogactwo i władzę. W życiu codziennym zarówno pieniądze jak i władza są potrzebne, ale powinno się pamiętać o zachowaniu umiaru. Bogactwo i władza bez ograniczeń mogą wywierać szkodliwy wpływ na społeczeństwo.

Finanse – ich zrozumienie i znaczenie

   Ważne jest właściwe zrozumienie pojęcia „finanse”. Nie oznacza ono jedynie pieniędzy, ale wszystko, co nabył człowiek (włącznie z aktywami, które można szybko zamienić na pieniądze). Wykształcenie, wiedza, zdrowie itp. składają się na bogactwo człowieka. Prawdą jest, że człowiek nie może przetrwać w świecie bez pieniędzy. Przede wszystkim, należy uświadomić sobie najważniejszy obowiązek człowieka wobec społeczeństwa, by prawidłowo oszacować ważność finansów. Zobowiązania człowieka wobec społeczeństwa można właściwie zrozumieć skupiając uwagę na trzech literach, które składają się na słowo MAN (ang. – człowiek):
M – oznacza kontrolę umysłu (Manoniyantran),
A – to dostrzeganie Boskiego Ducha wewnętrznym okiem (Atma-Darshan),
N – wyzwolenie (Nirwana).
   Powyższe trzy aspekty, które charakteryzują człowieka, opierają się na prawdzie i moralności. Pomyślność narodu zależy od dobrych cech jego chłopców i dziewcząt. Jeżeli brak takich chłopców i dziewcząt, naród nie stanie się idealny. Taka młodzież nie istnieje w społeczeństwie, w którym brak dobrych charakterów i czystych umysłów. Nie można rozwinąć dobrego charakteru, kiedy brak jest moralności, która jest jego fundamentem. Cały proces rozwoju narodu i jedność ludzkości nie mogą być trwałe, jeśli brak jest duchowego przebudzenia. Dla pokoju i dobrobytu ludzkości i całego świata duchowe przebudzenie jest niezbędne.
   Starożytne pisma Indii nawołują: „Sathyam Bhruyat, Priyam Bhruyat, Na Bhruyat Sathyam Apriyam – Mów Prawdę (Moralność), mów tę Prawdę w przyjazny sposób (Właściwe Postępowanie) i zaniechaj mówienia Prawdy, która jest przykra dla odbiorcy (Duchowość). Człowiek jest kombinacją wszystkich tych trzech aspektów: Moralności, Właściwego Postępowania i Duchowości. Niestety współczesny człowiek dla poszukiwania doczesnych przyjemności nadużywa uświęconego ludzkiego życia. Człowiek nie jest przecież nieświadomy. Jego wrodzoną boską naturę można zrozumieć analizując trzy sylaby sanskryckiego słowa ManavaMa, Na i Va. Ma – to ignorancja. Na – to bez. Va – postępowanie. Podsumowując: „człowiek jest tym, który w tym świecie powinien działać bez ignorancjiˮ. Dlaczego więc człowiek miałby szukać mądrości i oświecenia, kiedy z urodzenia nie jest ignorantem.
   Teraz należałoby wyjaśnić znaczenie aspektu mądrości (dźniany). Mądrość nie odnosi się do wiedzy pochodzącej z książek (czy różnych innych źródeł pozyskiwania wiedzy). Oznacza ona dostrzeganie Boskości w całym stworzeniu. Człowiek nie może osiągnąć doskonałości bez uporządkowanego stylu życia. Jednak współczesny człowiek jest dręczony nadmiarem pragnień. Przejmuje się spadkiem kursu walut – rupii, funta czy dolara. A powinien pamiętać, że jest on bardziej wartościowy niż wszystkie bogactwa świata.
    On sam tworzy wartość dla rupii, dolara, funta, złota, ziemi itp. Człowiek nie może pojąć, że jedyna rzecz, która traci na wartości to właśnie „wartość człowieka”. Kiedy umieści się człowieka po jednej stronie wagi, a po drugiej resztę całego świata, nastąpi przechylenie szali na jego korzyść. To właśnie człowiek jest najbardziej wartościowym elementem w całym stworzeniu Boga. To nierozsądne martwić się z powodu obniżenia wartości działek budowlanych, pieniędzy, złota itp., kiedy to, co powinno martwić człowieka, to dewaluacja jego samego.
   Pieniądze są potrzebne, ale w rozsądnych granicach. Ponadto zawsze powinno się ich używać w dobrym celu i nie powinny być marnowane. W wielu krajach w powodu złego używania i marnotrawienia pieniędzy, pojawia się kryzys. Na przykład, aby rozwinąć interes warty 10 rupii, pożycza się tysiąc rupii. Kto za to odpowiada? Człowiek ma w naturze przy planowaniu celu, składać wniosek o pożyczkę 10.000 rupii. Czy zatem bank lub inna instytucja finansowa nie ponoszą odpowiedzialności za ocenę wszystkich wniosków o pożyczkę? Powinny przyznawać zaliczki  wyłącznie w oparciu o wartość przedsięwzięcia i sens ekonomiczny. Dlatego można powiedzieć, że błąd leży w instytucjach finansowych i polityce rządu. To one są odpowiedzialne za sprawdzenie, czy pożyczone pieniądze są wykorzystywane do tego samego celu, dla którego pierwotnie była udzielona pożyczka. Pieniądze, jak krwioobieg, powinny zawsze krążyć. Z drugiej strony można je porównać do butów, które nie mogą być za duże ani za małe zależnie od rozmiaru stopy. Tak więc finanse powinny być dopasowane do indywidualnych, podstawowych potrzeb. Można osiągnąć bogactwo, ale powinno być używane w etyczny i moralny sposób.

                                         tłum. E.GG.
Poświęcenie bogactwa
           „Na karmanaa na pradżajaa dhanena
           tjaagenaike amrutatwamaanasuhu –
           Ani poprzez działanie, ani dzięki władzy
           i bogactwu, ale jedynie poprzez poświęcenie
           można osiągnąć nieśmiertelność”.
   Działania, które zawierają w sobie poświęcenie to rytuały, takie jak obrzęd świętego ognia, ślubowanie, dobroczynność i datki pieniężne przeznaczone na święte projekty, pielgrzymki, ceremonialne kąpiele w rzekach i w morzu. Dzięki takim czynnościom człowiek może osiągnąć wyzwolenie – to znaczy, zerwać zasłonę ignorancji. „Na pradżajaa – nie poprzez narzędzia człowieka” oznacza, że ani zdobycie władzy i potęgi, ani umiejętności i inteligencja zdolna manipulować ludźmi i rzeczami, ani popularność, ani urok osobisty, dobre zdrowie i szczęście, ani duża rodzina z wieloma potomkami nie mogą zapewnić człowiekowi wyzwolenia. „Na dhanena – nie poprzez bogactwo” oznacza, że czyny i działalność wspomniane powyżej i związane z nimi nabywanie dóbr powiodą się jedynie wtedy, gdy człowiek ma do swojej dyspozycji majątek. Jeśli ktoś nie jest bogaty, nie może zaangażować się w działalność ani zdobyć autorytet i władzę. Jednak Upaniszady zapewniają, że mądrość nie wiąże się ani z bogactwem ani z dobroczynnością. Jedynie mądrość może prowadzić do wyzwolenia. Tak więc wyzwolenia nie można zyskać dzięki bogactwu. Bogactwo nie przynosi nieśmiertelności. Więc co je przynosi? Odpowiedź brzmi: „tjagenaike amrtatwa maanasuhu – tylko poświęcenie może zapewnić nieśmiertelność”. Świat przejawiony nie jest rzeczywisty, nie istnieje. Pogląd, że jest on realny, jest ignorancją, która musi być usunięta. Zrozumienie, że świat przejawiony, dżagat, jest nałożony przez umysł na Rzeczywistość, jest mądrością. Chociaż świat wydaje się realny, trzeba być świadomym, że to złudzenie. W rezultacie musimy zrezygnować z pragnienia czerpania przyjemności z rzeczy, które wydają się atrakcyjne, zarówno teraz jak i w przyszłości. Innymi słowy, wyzwolimy się, kiedy odrzucimy wszystkie przywiązania i wyrzekniemy się wszystkich pragnień. Sarwam tjaagam. Adżnana (fałszywa wiedza / ignorancja) zostanie zniszczona dopiero wtedy, gdy poznacie Pierwiastek Atmy. Kiedy zniknie fałszywa wiedza, smutek wywołany przez zaangażowanie we wzloty i upadki samsary (zmiennego świata), również zniknie.

                               tłum. J.C.

 

Stwórz darmową stronę używając Yola.