Relacja fotograficzna Radia Sai Global Harmony:
Niesienie pomocy i uzdrawianie Madrasu miłością
Sai
Organizacja Służebna Śri Sathya Sai w
Tamilnadu włącza się w usuwanie skutków powodzi w Madrasie
Młodzież z Organizacji Sathya Sai w Madrasie była gotowa do udzielenia pomocy już w kilka godzin później. Liderzy zespołu szybko zlokalizowali obszary dotknięte kataklizmem, a grupa wspierająca przygotowała kuchnie, które były w stanie jednorazowo wydać 2000 paczek z żywnością. Wyzwaniem stało się dotarcie do osób mieszkających teraz niemal na wyspie. Młodzi ludzie Sai brnęli przez wodę sięgającą im po kolana, a czasem po szyję, aby służyć tam, gdzie byli najbardziej potrzebni. Wydawali nie tylko posiłki, ale także moskitiery, kremy odstraszające komary, wodę, herbatniki, mleko, świece itp. Zespół lekarzy i ratowników medycznych przeprawiał się do obszarów otoczonych wodą i wydawał leki.
Sundaram (Piękno) – siedziba Bhagawana w Madrasie, przekształciła się w scenę bezinteresownej służby. Każdy centymetr jej powierzchni, aż do samych drzwi pokoju Swamiego, wypełniały materiały służące niesieniu pomocy. Co najmniej 500 młodych ludzi przygotowywało zestawy prasadamu.
Relacja
fotograficzna oraz dodatkowe informacje dostępne są na stronie internetowej: http://media.radiosai.org/journals/vol_13/01DEC15/Chennai-flood-relief/index.html
Te same materiały
dostępne są w pliku PDF pod adresem:http://media.radiosai.org/journals/vol_13/01DEC15/Chennai-flood-relief/Chennai-Flood-Relief-Service-by-Sri-Sathya-Sai-Organisation.pdf
„Ucieleśnienia boskiej miłości! Gdziekolwiek się znajdziecie nie dopuszczajcie do różnic. Wyzbądźcie się egoizmu, interesowności, egocentryzmu. Wzajemny szacunek, zrównoważenie i wyrozumiałość są podstawowymi cechami każdej ludzkiej istoty. Dlatego rozwijajcie miłość, życzliwość i współczucie. Uświadomcie sobie, że miłość jest obecna w każdej istocie. Odrzuciwszy różnice trzymajcie się swojej wiary i tradycji. Nauczcie się żyć w miłości i harmonii ze wszystkimi członkami społeczeństwa. Gdy porzucicie wszelkiego rodzaju różnice, wzrośnie w was miłość i być może otrzymacie bezpośrednią wizję Pana. Bez miłości modlitwa jest nieskuteczna. Jedynie Boska miłość prawdziwie jednoczy, motywuje do poświęceń i jest zapowiedzią radości. Bóg jest miłością i można Go zrealizować jedynie poprzez miłość. Wszyscy święci i wszystkie religie podkreślają wielkość miłości, prawdy, poświęcenia i jedności. Zatem pielęgnujcie miłość”.
Boski dyskurs z 24 grudnia 1980 r.
„Żeby zapewnić sobie łaskę Boga postępujcie właściwie, przestrzegając czystości słów, myśli i uczynków”. – Baba
„Weźcie sobie do serca przynajmniej jeden z dziewięciu sposobów wielbienia Boga (słuchanie, śpiewanie, itp.) Nie ma znaczenia jak bardzo jesteście bogaci i wykształceni. Boga interesuje jedynie szczerość i czystość waszych umysłów i serc oraz serdeczność i prawdziwa natura waszej miłości. Walmiki[1] był myśliwym. Nandanar[2] pochodził z niskiej kasty. Kućel[3] był biedny. Dhruwa[4] i Prahlada[5] byli pięcioletnimi chłopcami. Śabari była kobietą z plemienia Niszadhy, niewykształcona i niepiśmienna. Ale wszyscy oni zdobyli wielką łaskę Boga, ze względu na swoje szczere oddanie, miłość i poddanie się Bogu. Naśladujcie przykład Śabari, która nieustannie myślała o Panu Ramie i o Jego szczęściu. To Jemu oddawała myśli, słowa i czyny, dzięki czemu każde jej działanie ulegało przemianie i uwznioślone przekształcało się w najwyższe wyrzeczenie (tapas). Medytacja nie oznacza bezczynnego siedzenia w określonej pozycji, jak przy pozowaniu do fotografii. Wasze życie, podobnie jak życie Śabari, powinno stać się nieustanną medytacją gdziekolwiek jesteście i cokolwiek robicie”.
Letnie Ulewy w Brindawanie, 1990 r. rozdz.16
„Prawdziwe wyrzeczenie nie polega na ascetycznym życiu w lesie, ale na wielbieniu Boga myślami, słowami i uczynkami”. – Baba
„Wielbienie Boga w świątyni, towarzystwo mędrców, adoracja Pana i recytacja Jego imienia są zewnętrznymi drogami do Światła. Medytacja, wyrzeczenie i kontemplacja stanowią źródło wewnętrznej Iluminacji. Czy możesz spodziewać się wizji boskiej chwały, skoro jesteś pozbawiony ich obu? Kiedyś Tulsidas Goswami[6] zapytał: »Czy chcecie mieć światło zarówno w domu jak i na zewnątrz? Skoro tak, to umieśćcie lampę na progu!«. Zatem, jeśli pragniecie doświadczyć w sobie spokoju i rozszerzyć go wokół, to umieśćcie imię Pana na języku, ponieważ język jest bramą do waszej osobowości! ‘Lampa’ na języku nie będzie migotała, nie zblaknie ani nie zgasi jej żadna burza. Przyniesie spokój zarówno wam jak i wszystkim, których spotkacie – tak naprawdę to całemu światu. Dlatego, dla własnego zbawienia, przywołajcie obraz formy Pana i Jego imię”.
Dharma Wahini, rozdz. 12
„Niechaj imię Pana pozostaje zawsze promienne w twoim umyśle i na języku, kontrolując wybryki umysłu”. – Baba
z H2H tłum.
J.C.
[1] Walmiki – starożytny
riszi i autor Narajany.[2] Nandanar – indyjski święty żyjący na przełomie VI i VII w.
[3] Kućel lub inaczej Sudama był przyjacielem Pana Kriszny z Mathury.
[4] Dhruwa – oddany wyznawca Wisznu, syn króla Uttanapady i jego żony Suniti, opisywany także jako syn Manu.
[5] Prahlada – syn demona i przywódcy Asurów – Hiranjakaśipu. Był wielbicielem Pana Wisznu.
[6] Tulsidas Goswami – XVI w. indyjski poeta. Jego najważniejszym utworem jest poemat Ramcaritmanas oparty na sanskryckiej Ramajanie.
