Znaczenie karmy i czystości dla młodzieży
W dniach 22 – 24 października 2005 r. w Prasanthi
Nilayam zebrało się ponad trzy tysiące uczniów Bal Wikas z całych Indii, by
uczestniczyć w 'Festiwalu Radości'. Program Bal Wikas został zainicjowany przez
Śri Sathya Sai Babę w 1968 r. w celu wpajania wartości ludzkich dzieciom w
wieku 6 – 15 lat. W praktyce czynią to nauczyciele, nazywani Bal Wikas guru, należący do Sri Sathya Sai Seva
Organization stanowiącej służebne skrzydło Organizacji Śri Sathya Sai. Ci guru mieli też swoją konferencję w aśramie Swamiego, która rozpoczęła się
25 października. Przedstawiany dyskurs Bhagawan Baba wygłosił do wspomnianego
zgromadzenia dzieci pierwszego dnia święta, 22 października 2005 roku.
Dzieciństwo
przemija na błahych zabawach z rówieśnikami,
Młodość
mija na miłosnych grach,
Średni
wiek pochłania czas i wysiłki na gromadzenie dóbr,
Gdy
przychodzi starość, czas wlecze się na daremnej tęsknocie za
Doczesnymi
pragnieniami, a jednak brakuje go na kontemplację o Bogu.
W
ten sposób tracone jest drogocenne dziedzictwo ludzkich narodzin
W
głębokim uwikłaniu w sieci karmy.
(Wiersz telugu.)
Po
co marnować czas na próżności?
Stracony
czas to stracone życie;
Wstawaj,
ocknij się — nie jest za późno,
Przynajmniej
teraz pomyśl o przyszłości.
(Wiersz
telugu.)
Ucieleśnienia Miłości! Drodzy
Uczniowie!
Jeśli w ten sposób spędzicie swój
czas, jeśli roztrwonicie wasz czas i energię na próżne zajęcia, po co są wasze ludzkie
narodziny? Co się z wami stanie w przyszłości? Czy kiedykolwiek
zastanawialiście się nad tym? Czas jest miarą ludzkiego życia. Czas jest
najcenniejszym aspektem ludzkiego życia. Nie marnujcie czasu. ‘Czas stracony,
to stracone życie.’ Musicie poważnie zapytać siebie, czy jest rozsądne tracić w
ten sposób swój czas. Jeśli w młodym wieku marnujecie swój czas, kiedy zdołacie
uświęcić swoje życie?
Na tym karmabhumi (świecie czynu) człowiek musi realizować karmę już od narodzin aż do śmierci. W
rzeczywistości ludzkie życie dano wam właśnie po to, byście realizowali karmę. Dlatego nieustannie jesteście
zaangażowani w wykonywanie rozmaitych karm.
Ale bardzo niewielu czyni jakikolwiek wysiłek, aby zrewidować samych siebie,
czy ich karmy są satkarmami (dobrymi działaniami), czy nie.
Należy starać się uświęcać czas — od
samego dzieciństwa. Jemy rozmaite rzeczy jako pożywienie, by pokrzepić to
ludzkie ciało. Ale nikt nie zastanawia się, czy pokarm, który spożywa, jest
właściwy i zdrowy; czy jest korzystny dla odżywienia i wzmocnienia jego fizycznego,
mentalnego i duchowego zdrowia.
Człowiek
rodzi się z powodu karmy,
Wzrasta
i odchodzi z tego świata z powodu karmy;
Karma
jest zaprawdę ucieleśnieniem boskości.
Tylko
za przyczyną karmy
Szczęście
i smutek pojawiają się na świecie.
(Wiersz telugu.)
Bhagawad
Gita mówi nam, że człowiek ma jedynie prawo do wykonywania swoich
obowiązków, a nie do owoców jakie przynoszą. Naturalnie, z każdej dokonanej
przez ludzką istotę karmy będzie
jakiś skutek. Z dobrej karmy będzie
dobry rezultat, a ze złej zły. Jest to odwieczne prawo. Gdy spożyjecie owoc
mango, odbije się wam tylko tym owocem, a nie limoną. W taki sam sposób wasza
głowa (myśli) zawsze jest warunkowana przez rodzaj przyjmowanego pokarmu.
‘Jakie pożywienie, taka głowa (myśli). Jaka głowa, taki Bóg.’ Znaczy to, że
odżywianie, głowa i Bóg idą razem. W związku z tym, należy zawsze pielęgnować
dobre i szlachetne myśli. Jeśli od samego dzieciństwa będziecie jedli
sattwiczne pożywienie i pielęgnowali sattwiczną naturę, całe wasze życie
przebiegnie gładko. Trzeba zatem zważać na pokarm i głowę (myśli). Jeśli
pragniecie uświęcić swoje ludzkie narodziny, nie powinniście żyć jak ptak czy
zwierzę. Urodziwszy się ludzką, powinno się czynić karmy godne ludzkiej istoty. Każdy powinien prowadzić się jak
istota ludzka.
Co zawiera w sobie pojęcie ‘Ludzkie
Wartości’ - SatjaDharma
(prawość), Śanti (pokój), Prema (miłość) i Ahimsa (niekrzywdzenie)? Będziemy mieli prawo nazywać się istotami
ludzkimi tylko wtedy, gdy pielęgnujemy i okazujemy te pięć ludzkich wartości w
życiu codziennym. Ludzka istota jest składnicą triguny [trzech zespołów cech, czyli gun], mianowicie sattwy
(spokój, czystość), radźasu (namiętność,
aktywność) i tamasu (lenistwo,
ospałość). Niestety, dzisiaj widzimy, że u ludzkich istot przeważają radźoguna i tamoguna. Nigdzie nie spotykamy nawet śladu guny sattwicznej. Dlatego obecnie sprawą najwyższej wagi jest
uczenie i zachęcanie ludzi do rozwijania sattwaguny,
czynienia sattwicznych karm i
ostatecznie osiągnięcia siedziby sattwaguny. (prawda),
Ucieleśnienia
Miłości!
Znajdujecie się teraz w okresie
dzieciństwa. Jest to właściwy wiek na rozwijanie sattwaguny. Jakość waszego życia w późniejszych okresach będzie
zależała od cech jakie przyswoicie w sobie teraz. Jaki sens ma próbowanie
rozwijania guny sattwicznej w umęczonej
końcówce życia, gdy wasze fizyczne ciało odmawia współpracy z wami w waszej
duchowej praktyce [sadhanie]? Zatem, musicie pielęgnować gunę sattwiczną i wcielać ją w życie już
od samej młodości. Jeśli człowiek chce doświadczyć manawatwy (człowieczeństwa) i sięgnąć dajwatwy (boskości), gunasattwagunę, będziecie w stanie osiągnąć
naturę sattwiczną. Jeżeli zamierzacie osiągnąć sattwiczną naturę, a oddajecie
się czynom radźasowym i tamasowym, nie jest to możliwe. Wszyscy nasi starożytni
mędrcy i wieszcze prowadzili swoją sadhanę,
gdy byli młodzi i silni.
sattwiczna jest mu niezbędna. Tylko wówczas, gdy świadomie dbacie o
Ucieleśnienia miłości!
Musicie jeść sattwiczne pożywienie.
Spożywając sattwiczne posiłki, będziecie w stanie rozwijać sattwiczne myśli,
zaś pielęgnując sattwiczne myślenie, będziecie w stanie podejmować sattwiczne karmy [czyny]. W młodości absolutną
koniecznością jest posiadanie sattwicznych przyjaciół i zawsze przebywanie
tylko w ich towarzystwie. Mówi się:
Dobre
towarzystwo prowadzi do nieprzywiązania;
Nieprzywiązanie
uwalnia od ułudy;
Wolność
od złudzeń prowadzi do równowagi umysłu;
Równowaga
umysłu daje Wyzwolenie.
(Sanskrycka śloka.)
Zatem, musicie jeść sattwiczne
pożywienie, mając na uwadze swój cel wyzwolenia. Może najść was wątpliwość, że
nie zawsze będzie możliwość otrzymania takiego sattwicznego jedzenia. Nie
zgadzam się z tym zapatrywaniem. Czy nie otrzymujecie w obfitości warzyw i
jadalnej zieleniny? Faktycznie od samego urodzenia z łona matki żyjecie i
tryskacie zdrowiem dzięki mleku matki lub krowiemu mleku. Czy nie jest to sattwiczny
pokarm? Czy nie możecie żyć w oparciu o wegetariańską dietę składającą się z
warzyw, zielonych liści i krowiego mleka? Dlaczego mielibyście zaspokajać
potrzeby narzucone przez podniebienie, dodając chilli, sól, tamarynd i inne
przyprawy? Sattwagunę rozwinęły sattwagunę? Moim zdaniem, dzieci powinny
przynajmniej powstrzymywać się od takiego radźasowego i tamasowego pożywienia i
domagać się od rodziców wyłącznie sattwicznych posiłków. Należy świadomie
wprowadzać nawyk jedzenia wyłącznie sattwicznych pokarmów. Tylko wtedy będzie
możliwe rozwinięcie sattwaguny. będziecie w
stanie rozwinąć tylko wtedy, gdy stopniowo zredukujecie te dodatki smakowe. Na
rodzicach spoczywa wielka odpowiedzialność uczenia dzieci o pożytkach z
sattwicznego jedzenia i przyzwyczajenia ich do niego od najmłodszych lat. Z
drugiej strony, jeśli rodzice sami przygotowują i podają radźasowe i tamasowe
posiłki składające się z mięsa, ryb itd. w swoich domach, jak mogą oczekiwać,
by ich dzieci
Ucieleśnienia miłości!
Wszystkie nasze zmysły są
kształtowane przez trigunę, a guny z kolei są kształtowane przez
pożywienie, jakie przyjmujemy. Jestem pewien, że jeśli zaczniemy jeść
sattwiczne posiłki, podejmować się sattwicznych karm i przebywać w towarzystwie sattwicznych przyjaciół, możemy
przetransformować się w osoby sattwiczne. Za złe cechy odpowiada złe towarzystwo.
Jeżeli chcecie rozwijać dobre cechy, musicie jeść sattwiczny pokarm. W istocie,
za wszystkie złe cechy odpowiedzialne jest jedzenie, które spożywamy.
Drodzy uczniowie!
Jeżeli już od tych swoich wczesnych
lat rozwiniecie złe cechy, takie jak gniew, namiętność, zawiść, zazdrość itd.,
zepsujecie sobie całe życie. Takimi złymi cechami zatruwacie swoje młode
umysły. Moja rada dla dzieci, uczniów i studentów brzmi: już od tego młodego
wieku jedzcie sattwiczne pożywienie, pielęgnujcie sattwiczne zachowanie i
przestawajcie w towarzystwie sattwicznych ludzi. Często widzę, że obecnie
dzieci dołączają do złego towarzystwa z chwilą wstąpienia do szkoły czy koledżu
i później trzymają się tego towarzystwa złych ludzi. Skutkiem tego jest rozwijanie
złych cech i w konsekwencji złe zachowanie. Często nawet nie zdają oni sobie
sprawy z subtelnych zmian, jakie zachodzą w ich zachowaniu w stosunku do
starszych, rodziców, nauczycieli i społeczeństwa. Uważają, że są na dobrej
drodze, gdyż uczą się w dobrej placówce oświatowej. Wykształcenie, które tam
zdobywają, może być i dobre, ale ich serce jest do cna zanieczyszczone z powodu
złego towarzystwa. Już w tym młodym wieku w ich umysłach kiełkują liczne złe
myśli.
Ludzie często myślą, że jest to
naturalne zjawisko przynależne młodemu wiekowi. Całkowicie nie zgadzam się z
tym poglądem. Absolutnie nie jest to zjawisko naturalne! Jest jak najbardziej
nienaturalne. Ponieważ spożywacie niewłaściwe pożywienie, macie złe myśli.
Dlatego przede wszystkim porzućcie złe jedzenie. Ludzie, którzy są oddani
Swamiemu muszą przyłączać się do satsangi
[dobrego towarzystwa]. Jednak wy przestajecie ze złym towarzystwem i w
rezultacie rozwijacie złe myśli. Jeśli już złe myśli pojawią się w waszym
umyśle, nikt ich nie zdoła stamtąd przepędzić. Dlatego musicie pielęgnować
dobre myśli, zanim do waszego umysłu wkradną się złe.
Drogie dzieci!
Istnieje wielu rodziców, którzy nie
troszczą się o przyszłość swoich dzieci. Albo są zbyt zajęci, wypełniając
obowiązki zawodowe, albo są bezradni w stosunku do waszego zachowania. Ale
jeśli będziecie kroczyć ścieżką prawości, będą najszczęśliwsi. Z drugiej
strony, jeśli będziecie obracać się w złym towarzystwie rozwijając złe nawyki,
skutkujące złym zachowaniem, będą bardzo smutni i nie będą zdolni dzielić
swoich zmartwień i cierpienia z nikim. Waszym głównym obowiązkiem jest sprawić,
aby wasi rodzice byli szczęśliwi. Jeśli chcecie, by rodzice byli szczęśliwi,
musicie kroczyć ścieżką prawości. Idźcie zatem ścieżką prawości i
uszczęśliwiajcie rodziców. Tylko wtedy będziecie w stanie rozwijać dobre
zachowanie.
W ludzkim życiu występują trzy
wzajemnie powiązane aspekty: myśli, zachowanie i końcowy skutek. Jakie myśli,
takie zachowanie, a jakie zachowanie, takie skutki. Nauczyciele oczekują
dobrego zachowania od uczniów. Jak jednak ma być to możliwe, skoro uczniowie
obracają się w złym towarzystwie, jedzą niewłaściwe rodzaje pożywienia i
rozmyślają o złych rzeczach? W takiej sytuacji końcowy rezultat jest zawsze
zły. Spożywając gorzkie jedzenie, nie możecie oczekiwać odczucia słodyczy.
Krótko mówiąc, radźasowy i tamasowy pokarm, jaki spożywacie, jest podstawową
przyczyną złych myśli, które przychodzą wam do głowy.
Drodzy uczniowie!
Wszyscy musicie kroczyć ścieżką
prawości. Nawet jeśli wasi rodzice z jakiegoś powodu oferują wam przyrządzane w
domu posiłki radźasowe i tamasowe, musicie wyjaśnić rodzicom i przekonać ich co
do złych skutków takiego pożywienia, mówiąc: ‘Mamo! Jeśli będziesz podawać mi
radźasowe i tamasowe pożywienie, wówczas będę miał tylko złe myśli. To nie
sprzyja mojemu dobremu zachowaniu.’ Musicie także przekonać ich o potrzebie
przygotowania i podawania sattwicznego pożywienia wszystkim członkom rodziny.
Ale powinniście nie tylko sattwicznie jeść; powinniście też czytać dobre
książki. Całe wasze życie zależy od dobrego jedzenia, dobrych myśli i dobrego towarzystwa.
Drodzy uczniowie!
Nie powinniście czytać różnego
rodzaju nieodpowiednich książek, takich jak tanie powieści, opowiadania itp.
Takie bzdury wywołują w was złe myśli i zanieczyszczają umysł. Gdy idziecie do
biblioteki, powinniście czytać biografie wielkich i szlachetnych ludzi, co
przyczyni się do rozwoju waszych dobrych cech i dobrych myśli. Jedną z przyczyn
zanieczyszczenia młodych umysłów i zapanowania w nich złych myśli jest czytanie
wszelkiego rodzaju miernej literatury. W istocie, tylko umysł jest
odpowiedzialny za dobre lub złe myśli. Dlatego mówi się: Manaewa manuszjanam karanam bandhamokszajo (zaprawdę to umysł jest
odpowiedzialny za przywiązanie i wyzwolenie człowieka). Niestety, w
dzisiejszych czasach to tanie książki stały się popularne i są uznawane za
wielce atrakcyjne. Dobre książki stały się rzadkością. Można zapytać, gdzie
takie dobre książki można dostać. Chodźcie do bibliotek instytucji
zaangażowanych w podnoszenie moralnej i duchowej świadomości ludzkości. Często
spotykamy ludzi podróżujących pociągami i autobusami, którzy kupują
bezwartościowe książki dostępne na peronowych stoiskach dworców kolejowych i
autobusowych i potem czytają je z wielkim zainteresowaniem. Mogą tłumaczyć, że
czytają je dla zabicia czasu. Nie zdają sobie jednak sprawy z tego, jak te
książki szkodzą przez wywoływanie złych myśli i zanieczyszczanie umysłu. Zawsze
więc musicie wybierać książki, które przyczyniają się do waszego intelektualnego,
moralnego i duchowego rozwoju.
Ucieleśnienia miłości!
Jeśli chcecie rozwijać dobre myśli i
dobre zachowanie, musicie czytać dobre książki. Wielu uczniów dzisiaj uważa za
modne czytanie miernej literatury dostępnej za niską cenę. Skutkiem są ich
tanie myśli i mierne zachowanie. Szukają tanich książek i tandety rozprowadzanej
za darmo. Wykazują żałosny brak rozróżniania, pozwalającego stwierdzić czy
takie teksty sprzyjają ich moralnemu i duchowemu rozwojowi oraz rozwojowi
charakteru. Zdadzą sobie jednak sprawę ze skutków tego postępowania, gdy ich
umysły będą już całkowicie zanieczyszczone. Wtedy będzie już za późno. Dobre
myśli i dobre zachowanie może być rozwijane tylko poprzez dobre książki.
Drodzy uczniowie!
Jest wiele innych ważnych aspektów,
których trzeba was nauczyć przez te trzy dni, a które umożliwią wam pielęgnowanie
szlachetnych myśli i kroczenie ścieżką prawości. We właściwym czasie będę was
tego wszystkiego uczył, co pozwoli wam na pielęgnowanie dobrych myśli.
[tłum.
KMB]