Dr Margaret Paul numer 23 - wrzesień - październik 2004
Pięć najpiękniejszych
podarunków,
jakie możesz
ofiarować własnej rodzinie
Kiedy chcemy dać komuś jakiś prezent,
zwykle zastanawiamy się nad tym, co moglibyśmy mu kupić. Jeśli jednak sięgniemy pamięcią do
podarunków, jakie otrzymaliśmy my sami, może się okazać, że najbardziej
zapamiętaliśmy rzeczy niematerialne, które zostawiły głęboki ślad w naszym
sercu i duszy. Być może były to po prostu różne sposoby, w jakie ludzie wyrażali
swoją miłość do nas.
Jest
kilka podstawowych, zrodzonych z miłości darów, który mogą rzeczywiście zmienić
życie naszych bliskich.
DAR TROSKI I
WSPÓŁCZUCIA
Wszyscy
pragniemy doznawać opieki, a mimo to wielu z nas nie obdarza troską i
współczuciem innych ludzi. Ogromnym darem, jaki możemy ofiarować tym, których
kochamy jest słuchanie ich z otwartym sercem, zrozumienie i akceptacja zamiast
osądzania oraz otwarcie na lekcje, jakie dzięki nim przerabiamy, zamiast obrony
przed zranieniem.
Przypomnijcie
sobie chwilę, w której ktoś was naprawdę wysłuchał ze zrozumieniem i akceptacją.
To uczucie bycia rozumianym i akceptowanym z troską i współczuciem jest jednym
z najlepszych uczuć jakich możemy doznać. Zamiast jednak koncentrować się stale
na uzyskiwaniu tego od innych, może zaczęlibyśmy im to dawać? To, jak wspaniale
poczujecie się obdarowując tym swoje rodziny, może was naprawdę zadziwić.
DAR ODWAGI
Jednym
z najpiękniejszych podarunków, którymi możemy obdarzyć tych, których kochamy
jest nasza odwaga. Mam na myśli odwagę bycia wiernym sobie, uczciwe mówienie o
tym czego chcemy, a czego nie; o tym co zrobimy, a czego nie oraz o tym, co
jest i nie jest dla nas do przyjęcia. Jest to również odważna troska o nas
samych, nawet jeśli innym się to nie spodoba. Odwaga to niepoddawanie się zachowaniom
kontrolującym zrodzonym z lęku, takim jak gniew, wycofanie, uległość czy opór,
ale uczciwe dbanie o siebie. To znaczy, że będziemy skłonni zmierzyć się z
sytuacją konfliktową, zamiast tchórzliwie jej unikać.
Gdy
znajdujemy w sobie odwagę, by rozprawiać się z konfliktami i mówić prawdę, nie
tylko dajemy naszej rodzinie wzór odwagi, ale pozwalamy naszym bliskim, by
także stanęli w szranki w całej prawdzie i nauczyli się, jak być odważnym.
DAR SŁUŻENIA
Znaleźliśmy
się na tej planecie po to, aby pokochać samych siebie i siebie nawzajem, a
także by sobie pomagać. Możemy więc nauczyć naszych bliskich jak to robić,
wykonując służbę. Niesienie pomocy innym wypełnia serce i duszę jak nic innego.
Jeżeli dzieci nie będą miały okazji zobaczyć jak ich rodzice służą i pomagają
innym ludziom, mogą nie poznać tej wielkiej radości i spełnienia, jakie płyną z
dawania. Dajmy więc naszym bliskim możliwość służenia innym – będzie to wielki
dar.
DAR KREATYWNOŚCI
Każdy
z nas przyszedł na świat z własnymi sposobami wyrażania kreatywności. Twórcze
podejście to wspaniały sposób na połączenie się z Duchem, gdyż wyrażona
kreatywność to bezpośrednie przejawienie się Ducha. Ofiarowanie członkom
rodziny wielu sposobności wyrażania się będzie wspaniałym podarunkiem. Można to
robić na różne sposoby, takie jak na przykład gotowanie, robótki ręczne,
budowanie, muzyka, sztuka, ruch, opowiadanie historii, pisanie, humor,
fotografowanie, filmy wideo – lista jest nieskończona! Twórcze projekty, które
członkowie rodziny wykonują wspólnie przyczyniają się wydatnie do pogłębiania
bliskości.
DAR LEKKOŚCI
BYTU
Lekkość
bytu – zabawa, radość, śmiech, żartobliwość – jakiż to piękny podarunek dla
innych. Lekkość bytu jest zaraźliwa – nasz śmiech i radość mogą pomóc im w tym,
aby nie traktowali życia tak bardzo serio i „rozchmurzyli się”.
Lekkość
bytu to owoc wszystkich innych darów – troski, odwagi, służenia i twórczości.
Ofiarowując je czujemy, że lekko nam na duszy, bo tak czuje się ktoś, kto daje
z serca. Wnosimy lekkość bytu do całej rodziny. Dzieci uwielbiają, gdy rodzice
się dobrze bawią i są pełni radości. Wspólny śmiech i zabawa w rodzinie to
jedno z najbardziej wartościowych doświadczeń w życiu.
Powinniśmy
pilnować tego, by rozdawać te dary każdego dnia, nie tylko w wakacje czy przy
szczególnych okazjach. Są one o niebo ważniejsze od przedmiotów materialnych,
które możemy komuś kupić. Z czasem może odkryjemy, że nie dbamy już tak bardzo
o przedmioty, jeśli często będziemy rozdawać miłość, troskę, współczucie; jeśli
będziemy służyć innym, wzbudzać w nich chęć do twórczego wyrażania siebie i
zarażać ich lekkością bytu.
przysłała Irena
Czajkowska
tłum. Joanna Gołyś