Pomyślałem,
że nie będę dziś przemawiał. Dlaczego miałbym to robić? Nigdy nie obchodziłem
tych rocznic [tu: rocznicy otwarcia Muzeum Ćaitanja Dźjoti]. Mimo to
zdecydowałem się wygłosić przemówienie ze względu na pragnienie, które zrodziło
się w umyśle człowieka, który przybył tu z Chin. Przyjechał tu dziś z ogromną
radością przywożąc z sobą wiele osób, aby obchodzić niniejszą rocznicę i
poprosił, bym do was przemówił.
Uczynię
wszystko, aby zadowolić Swoich wielbicieli. Cokolwiek robię, czynię to dla
dawania zadowolenia. Nie mam absolutnie żadnych pragnień ani życzeń. Moje
decyzje są oparte na waszych – wołacie, a Ja odpowiadam. To jest Sathya-Sankalpa,
decyzje prawdy. Wasze myśli są po prostu myślami. Moje myśli są prawdziwe i
nigdy się nie zmieniają, tak więc uczynię wszystko dla waszego szczęścia.
Dzisiaj
nasz Indulal Shah musiał pokonać wiele niedogodności ze względu na funkcję,
którą piastuje. Prawdę mówiąc to głównie za jego przyczyną powstał projekt
Ćaitanja Dźjoti. Mimo że nie było go na stałe w Puttaparthi, przyjeżdżał raz w
miesiącu żeby doglądać postępów. Jeśli nasze zaangażowanie jest szczere, można
dokonać pewnych rzeczy, nawet jeśli ma się w planie gigantyczne przedsięwzięcie.
Dlatego
powiedziane jest: Sruddhawan Labhjate
Dźnianam – Ten, kto jest szczery urzeczywistni Mądrość (śloka sanskrycka).
Ćaitanja
Dźjoti przyjęło tak piękny kształt wyłącznie z powodu jego szczerego zaangażowania
i ogromnego wysiłku. Dlatego też bez względu na to jaką pracę mamy wykonać,
zawsze powinna nam towarzyszyć niezłomna determinacja. Bez takiej determinacji
jesteśmy jak trupy. Musimy odnieść sukces. Nie powinniśmy ulegać słabości i
pozostawiać rzeczy niezakończone. Nie pozostawiajcie miejsca na słabość. Musimy
być silni we wszystkim.
Wiele
innych, podobnych przedsięwzięć będzie realizowane w naszym Prashanthi Nilayam.
To Puttaparthi, niegdyś maleńka osada, dziś stało się dużym miastem. W wielu
miastach można dziś znaleźć zakwaterowanie za sto rupii dziennie. Tutaj, na
zewnątrz aśramy nie znajdziecie najmniejszego pokoiku, nawet gdybyście zechcieli
zapłacić i tysiąc rupii za dobę. Co za ceny! Cóż takiego jest w tych wioskach,
co mogłoby usprawiedliwiać tak wysokie stawki? Tylko spójrzcie jak się wszystko
zmienia! Mamy już lotnisko, Szpital Specjalistyczny – to infrastruktura, której
nie znajdziecie w miastach o wiele większych niż nasze.
A
będzie tu powstawało jeszcze więcej rzeczy. W ciągu miesiąca o tych
przedsięwzięciach dowie się cały świat. Do ich zrealizowania zaangażowało się
mnóstwo osób. Powiem wam, kim są niektórzy z nich.
Wiele
osób otrzymuje Nagrodę Nobla. Człowiek, który ją przyznaje przybędzie tu 22
listopada. Wszyscy inni, którzy ogłoszą to całemu światu będą tu również w tym
dniu. Kto ich tu wezwał? Kto ich zaprosił? Kiedy się rozejrzymy, dostrzeżemy
wokół wszystkie ludzkie typy. Nikt ich nie zapraszał. Nikt też nie daje im
specjalnego powitania. Mimo to przybywają. Dlaczego? To Ćaitanja Dźjoti –
Światło Świadomości ich tutaj przyciąga!
W
tej sytuacji poprosiłem, by nie obchodzić tegorocznych Urodzin i by w
przyszłości nie świętowano ich w żadnej części świata. Taką decyzję podjąłem.
Powiedziałem to wszystkim. Poinformowałem również Chirana-ji Rao: „Nie
organizujcie niczego na te Urodziny.” Powiedziałem, żeby nawet nie podejmowali
starań zorganizowania obchodów na stadionie Hill View.
W
końcu czym są Moje Urodziny? Moje Urodziny to dzień, w którym objawi się w was
Szczęśliwość. Całemu narodowi powinno być dobrze. Cały świat powinien być
szczęśliwy i żyć w pokoju. Społeczeństwo powinno się radować dobrobytem. Jeśli
w społeczeństwie nie ma szczęścia, co za sens świętować Moje Urodziny?
Narodziny Radości w każdej istocie to Moje Urodziny. Dlatego w tym dniu wszyscy
powinniście być szczęśliwi, podążać ścieżką Prawdy, podejmować decyzje na niej
oparte w taki sposób, aby w całym narodzie dokonała się przemiana i by wszyscy
podejmowali decyzje w Prawdzie.
Codziennie
każdy z was powinien dokonać przemiany pięciu osób, wprowadzając je na ścieżkę
duchową. Zmieńcie pięć osób dziennie dzięki własnemu przykładowi, a zmieni się
cały naród. Lecz nie zmieniajcie ich na gorsze; ukażcie im Właściwą Ścieżkę.
Podejmujcie
decyzje w duchu Prawdy. Prawda powinna być wypowiadana, a Dharma praktykowana.
Żyjcie w Pokoju, doświadczajcie Błogości. Postanówcie, że będziecie ucieleśniać
te przymioty i dążcie do zmiany.
Swami
zakończył badźanem Hari Bhadźana Bina
Sukha Śanti Nahi.
Z SatGuru
tłum. J.G.
* * *
„Kiedy twoja inteligencja wydostanie się z
gęstego lasu iluzji, staniesz się obojętny na wszystko, co usłyszałeś i co masz
jeszcze usłyszeć.”
To śpiewa Pan, rozdział 2, werset 52
